Χάρτα νέων 2012 - Κομοτηνή

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας είναι η διαρκώς αυξανόμενη εγκληματικότητα κάθε είδους.

Δυστυχώς, μέσα στο τοπίο αυτό, αρκετά σημαντικό μερίδιο αναλογεί και στην λεγόμενη «Παραβατικότητα των Νέων», δηλαδή στην έκνομη συμπεριφορά των ανηλίκων και νέων

ανθρώπων. Αποτελεί πλέον κοινωνική πραγματικότητα, τόσο η προοδευτική αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας όσο και το γεγονός ότι οι παραβάσεις που διαπράττουν οι νέοι σήμερα είναι όλο και πιο σοβαρές σε σχέση ακόμα και με το πρόσφατο παρελθόν.

Ως νέοι άνθρωποι θεωρούμε πως το ζήτημα της Παραβατικότητας των Νέων είναι πρωταρχικής σημασίας, αφού η νεολαία του σήμερα είναι αντικατοπτρισμός της Ελλάδας του αύριο. Πιστεύουμε ταυτόχρονα ότι η παραβατική συμπεριφορά καταπολεμάται προληπτικά στη ρίζα της με την Παιδεία.

Στα πλαίσια αυτά, παρουσιάσαμε χτες τις προτάσεις της “Χάρτας Νέων 2012” για την Παραβατικότητα των Νέων, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης στην Κομοτηνή. Στην συνέντευξη τύπου παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν σχετικά με το θέμα ο Βουλευτής Ροδόπης και Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης και ο Πρόεδρος της Ν.Ε. ΟΝΝΕΔ Ροδόπης κ. Αντώνης Γραβάνης, ενώ συντονιστής ήταν ο Σωτήρης Πανουτσόπουλος, Υπεύθυνος του Τομέα Δικαιοσύνης του Πολιτικού Συμβουλίου της ΟΝΝΕΔ.

Συνοπτικά, για τα ζητήματα της Νεανικής Παραβατικότητας προτείνουμε:

·        Ριζική τροποποίηση και αναβάθμιση της διδασκαλίας του σχολικού μαθήματος της «Αγωγής του Πολίτη». Συγκεκριμένα, θα πρέπει:

α) να έρχεται ο μαθητής σε μια πρώτη επαφή με τους ποινικούς νόμους τους κράτους ώστε να είναι μετέπειτα νοητή η αξίωση για τη μη παράβασή τους,

β) η έκταση της διδασκαλίας του να μην περιορίζεται σε ένα και μοναδικό εκπαιδευτικό έτος, να είναι διαδραστική (εκπαιδευτικές επισκέψεις σε χώρους όπως δικαστήρια, σωφρονιστικά ιδρύματα, κέντρα απεξάρτησης), να περιλαμβάνει εθελοντικές δράσεις κοινωνικής προσφοράς των μαθητών στην τοπική κοινότητα, να εκτείνεται σε βάθος και σε ζητήματα όπως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση,  η οδική συμπεριφορά, η προστασία από τους κινδύνους του διαδικτύου, η ανάπτυξη των αλτρουιστικών αισθημάτων, ιδίως απέναντι σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.

·        Αύξηση του ηλικιακού ορίου της ποινικής ανηλικότητας (για την δυνατότητα επιβολής αναμορφωτικών μέτρων αντί ποινής)  από τα 18 στα 21 έτη και του ορίου της μετεφηβικής ηλικίας (για την δυνατότητα επιβολής ελαττωμένης ποινής) από τα 21 στα 23 έτη.

·        Έμφαση στην παροχή υποχρεωτικής κοινωφελούς εργασίας ως κύριας μορφής «ποινής» για νέους μέχρι 25 ετών λόγω του γνήσιου σωφρονιστικού χαρακτήρα του μέτρου αυτού, με τις απαραίτητες φυσικά εξαιρέσεις αναλόγως του τελεσθέντος εγκλήματος.

·        Ενίσχυση  του αναμορφωτικού μέτρου της συνδιαλλαγής μεταξύ νέου δράστη και θύματος για έκφραση συγγνώμης και για την εν γένει εξώδικη διευθέτηση των συνεπειών της άδικης πράξης,  μέσω της αποζημίωσης του θύματος ή της κατ' άλλον τρόπο άρσης ή μείωσης των συνεπειών της πράξης από τον ίδιο το νεαρό δράστη.

·        Σύσταση από το Υπουργείο Παιδείας επαρκώς στελεχωμένης κεντρικής επιτροπής πειθαρχικού ελέγχου η οποία θα παρεμβαίνει κατόπιν καταγγελίας οποιουδήποτε μαθητή ή κηδεμόνα ή καθηγητή για περιστατικά ενδοσχολικής βίας οπουδήποτε ανά την Επικράτεια.

·        Αυστηρή εφαρμογή της υποχρέωσης λήψης αποζημίωσης από τους κηδεμόνες των ταραξιών σε περιπτώσεις βανδαλισμού σε βάρος σχολικής περιουσίας.

·        Πλήρη απαγόρευση προβολής (πέραν της απλής ειδησεογραφικής αναφοράς του σχετικού γεγονότος) από τα Μ.Μ.Ε. των περιστατικών βίας σε αθλητικές εκδηλώσεις ή επ’ αφορμή αυτών, κατά τη λογική που θέλει τη δημοσιότητα των όποιων «επιτευγμάτων» των «χούλιγκανς» να λειτουργεί ως «ηθική ικανοποίησή τους» και εν τέλει να ρίχνει νερό στο μύλο της αρρωστημένης μεταξύ τους αντιπαράθεσης.

·        Θέσπιση ιδιώνυμου εγκλήματος πρόκλησης σε πράξεις γηπεδικής βίας για τους υπευθύνους του αθλητικού τύπου.

·        Επαναφορά του ιδιωνύμου εγκλήματος για τις πράξεις βίας σε αθλητικές διοργανώσεις, αλλά με ποινή την υποχρεωτική παροχή κοινωφελούς εργασίας (δίχως δυνατότητα αναστολής της ποινής) και σε περίπτωση υποτροπής την πραγματική και άμεση έκτιση της όποιας στερητικής της ελευθερίας ποινής σε ειδικό κατάστημα κράτησης.