Εκλογές επιλογής ή διαμαρτυρίας και καταδίκης;

Του Δημήτρη Γαρούφα

πρ.προέδρου του Δ.Σ.Θ

       Ο  επισκέπτης  στο γραφείο μου ήταν πάντα νουνεχής στη ζωή του, άνθρωπος του μέτρου. Μετά από κάποιες πληροφορίες για υπόθεσή του, στη συζήτηση για το τι γίνεται με τις επικείμενες εκλογές μου ανακοίνωσε ορθά-κοφτά ότι θα ψηφίσει συγκεκριμένο εξωκοινοβουλευτικό κόμμα. Τον ρώτησα με απορία αν ξέρει το πρόγραμμά του η  τους..

ηγέτες αυτού αλλά μου απάντησε πάλι πως «ούτε τους ξέρω ούτε με νοιάζει αν έχει η τι πρόγραμμα έχει. Θα το ψηφίσω για να εκδικηθώ τους  επαγγελματίες πολιτικούς που κόβουν από την δική μου σύνταξη αλλά οι ίδιοι δεν έχασαν κανένα προνόμιο κι΄ έτσι παίρνουν ακόμη παχυλή διπλή σύνταξη, πληρώνονται εξτρά για να πάνε σε συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής κι ΄απομυζούν εμάς για να έχουν γυμναστήριο στο υπόγειο της Βουλής…»

       Ίδιες συζητήσεις γίνονται καθημερινά σ ΄όλη την επικράτεια  με όλα τα σημάδια να δείχνουν ότι οι προσεχείς εκλογές δεν θα είναι εκλογές επιλογής αλλά διαμαρτυρίας και καταδίκης ,γεγονός που είναι πολλαπλά επικίνδυνο για το μέλλον του τόπου.

        Γι΄ αυτό φταίει η οικονομική κρίση, το γενικότερο κλίμα αλλά κι ΄ο πολιτικός μας κόσμος που δεν φρόντισε   να δώσει επαρκείς ενδείξεις ότι πήρε το μάθημα κι΄ ότι κάποια πράγματα δεν θα ξαναγίνουν. Βεβαίως για να γίνει ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος χρειάζεται αναθεώρηση του Συντάγματος αλλά είναι και κάποια πράγματα που μπορούσαν να γίνουν και χωρίς την συνταγματική αναθεώρηση όπως π.χ.η μείωση του αριθμού των Βουλευτών σε 200 ,η κατάργηση της διπλής σύνταξης  και κάποιες άλλες συμβολικές κινήσεις που θα αποφόρτιζαν το κλίμα.

       Δυστυχώς δεν  έγιναν αυτές οι απαραίτητες συμβολικές κινήσεις ,ούτε τουλάχιστον έγινε μια γενναία αυτοκριτική που θα αποφόρτιζε το κλίμα, ούτε παρουσιάσθηκαν προγραμματικές θέσεις των κομμάτων που θα δίνουν την ελπίδα νέας προοπτικής για τη χώρα  ,  ούτε ανοίχθηκαν τα κόμματα στην κοινωνία  για να εμπλουτισθούν τουλάχιστον με πρόσωπα ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής, εγνωσμένης εντιμότητας και ικανοτήτων. Αν αληθεύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες(εύχομαι να μην αληθεύουν) στα ψηφοδέλτια των λεγομένων κομμάτων εξουσίας θα κυριαρχούν πάλι ανεπάγγελτοι γόνοι,  συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου τομέα που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους , πρόσωπα που πλήγωσαν το λαϊκό συναίσθημα γιατί κατηγορήθηκαν ότι  χρησιμοποίησαν κομματικές η κυβερνητικές θέσεις για να πλουτίσουν και μετριότητες του κομματικού σωλήνα που έχουν το προσόν να σκύβουν το κεφάλι …. Γιατί είναι βέβαιο ότι αν προσπαθούσαν να επιστρατεύσουν και κάποια πρόσωπα  με ήθος, ικανότητες και θάρρος αυτά τα πρόσωπα θα τολμούσαν να λένε και όχι καμιά φορά και να καταγγέλουν και σκάνδαλα του κόμματός τους…

      Δεν έχει νόημα να πούμε περισσότερα. Ο πολιτικός κόσμος έπρεπε, έστω και για λόγους αυτοσυντήρησης,  λαμβάνοντας τα μηνύματα των καιρών να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές για να βελτιώσει την λειτουργία του πολιτεύματος και να προλάβει  και την ριζοσπαστικοποίηση και  στροφή των πολιτών προς τα άκρα. Δεν το έκανε  για να μη χάσουν κάποιοι κάποια προνόμια και γι΄ αυτό  στις επικείμενες εκλογές μεγάλο μέρος των πολιτών δεν θα επιλέξει αλλά απλά λόγω αδιεξόδου θα διαμαρτυρηθεί και  θα καταδικάσει με δυσάρεστες συνέπειες για τη χώρα.