Του Άλκη Σπανόπουλου,
Υποψήφιου βουλευτή Α’ Αθηνών – Ανεξάρτητοι Έλληνες
Το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία έχει αναδειχθεί σήμερα ως ένα από τα...
κεντρικά στοιχεία για να αντιμετωπίσουμε την κρίση που δημιούργησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τον Γιώργο Παπανδρέου πάνω στις δικαιολογίες που του έδωσε η Ν.Δ.. Επειδή πολλοί καλοθελητές έχουν αμφισβητήσει ή ακόμη και ειρωνευθεί το κατά πόσο είναι εφικτή η διεκδίκηση, θα αναφέρω ένα περιστατικό που ερμηνεύει πολλά.
Πρόσφατα είχα μια συζήτηση με τον δημοσιογράφο Αντώνη Μποσνακούδη, ο οποίος μετέφερε μια εξαιρετικά σημαντική αποκάλυψη από τον αείμνηστο δικηγόρο Γιάννη Σταμούλη, δικηγόρο των κατοίκων του Διστόμου. Κατά τη διάρκεια της δίκης των πιλότων του Φάλκον για το τραγικό ατύχημα (στο οποίο σκοτώθηκε ο Γιάννος Κρανιδιώτης) ρωτήθηκε ο Γιάννης Σταμούλης γιατί δεν μιλάει στο υπουργείο άμυνας ώστε οι διάφορες αμυντικές προμήθειες από τη Γερμανία να πληρώνονται με αφαίρεση του ποσού από τις αποζημιώσεις που μας χρωστάει η Γερμανία. Απάντησε με ένα μεγάλο αναστεναγμό αναφέροντας «Μα αγαπητέ μου!!! Φυσικά και το έκανα. Εγώ το είπα στον Τσοχατζόπουλο να το κάνει με τα άρματα Λέοπαρντ, αλλά σιγά ... Και οι δικοί μας αλλά κυρίως οι Γερμανοί θα έχαναν το χαρτζιλίκι τους» κάνοντας τη χαρακτηριστική χειρονομία με το χέρι στην τσέπη. Για να βλέπουν οι «ψύχραιμοι», οι «σοβαροί» και οι παρόμοιοι ότι η διαφθορά είναι ο κυριότερος λόγος που δεν μας δίνουν οι Γερμανοί αυτά που μας χρωστάνε. Δεν υπάρχει περίπτωση ο Γιάννη Σταμούλης να ήταν υπερβολικός, αντίθετα, είχε και εκείνος εξοργιστεί. Όπως εμείς σήμερα.
Η άρνηση της Γερμανίας να καταβάλλει τις αποζημιώσεις καθιστά την Ελλάδα να είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που ακόμη δεν έχει αποζημιωθεί για τη ναζιστική κατοχή. Με αυτόν τον τρόπο η Γερμανία διατηρεί εμπράκτως την προστασία (και έμμεσα εγκρίνει) των ναζιστικών ενεργειών κατά της Ελλάδας, διότι η αναγνώριση και θέσπιση διαδικασίας επιστροφής των κλεμμένων ελληνικών χρημάτων και οι αποζημιώσεις για τους φόνους και τις υλικές καταστροφές είναι ο μόνος αποδεκτός τρόπος αποδοκιμασίας και διόρθωσης των ναζιστικών παρανομιών και εγκλημάτων. Ουσιαστικά, δηλαδή, σήμερα οι γερμανικές κυβερνήσεις δεν έχουν πλήρως αποδοκιμάσει εμπράκτως το ναζιστικό παρελθόν, αλλά με την επιμονή τους να στηρίζουν τη μη απόδοση στην Ελλάδα των αποζημιώσεων από τη ναζιστική εποχή, συντηρούν δεσμό και επικροτούν στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, τις ναζιστικές ενέργειες. Με έμπρακτη εξωτερίκευση ναζιστικού φρονήματος.
Η καταβολή των αποζημιώσεων δεν παραγράφεται διότι οι αποζημιώσεις είναι οι «εξετάσεις» που δίνει η Γερμανία προς τη διεθνή κοινότητα για να αποδείξει ότι δεν είναι πια ναζιστική χώρα: επιστρέφει όλα όσα αποκτήθηκαν επί ναζιστικού καθεστώτος. Η άρνηση καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων αποτελεί έμπρακτη υποστήριξη των ναζιστικών ενεργειών κλοπής της ελληνικής περιουσίας κλπ. Δηλαδή, οι γερμανικές κυβερνήσεις έμπρακτα αποδεικνύουν ότι διατηρούν ακόμη και σήμερα το ναζιστικό στοιχείο της Γερμανίας, όχι βέβαια στο βαθμό κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αλλά σε αξιοσημείωτο βαθμό. Συνεπώς, η με οποιονδήποτε τρόπο παρεμπόδιση καταβολής των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων αποτελεί έμπρακτη στήριξη του Ναζισμού και εκθειασμό ναζιστικού έργου.