Μαζί να μοιραστούμε και τη ζημία (κατά το «μαζί τα φάγαμε»)

Του Δημήτρη Μάρδα

Αν. καθηγητή Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ

«Κουρεύτηκε» δημόσιο χρέος 100 δις. ευρώ και η χώρα πήρε μια ανάσα. Στο σύνολο των χαμένων ομολογιούχων, πλην των τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων κ.λπ, εντάσσεται και τμήμα των συμπολιτών μας, που δέχθηκε να στηρίξει το κράτος με τις οικονομίες του!. 

Έτσι, 11.000 ιδιώτες ομολογιούχοι (εκ των οποίων 8.000 αγόρασαν ομόλογα αξίας ..
κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ) έχασαν σε μια νύκτα τα μισά τους  χρήματα!.

Από την άλλη, στο χορό αυτό εντάχθηκαν και επιχειρήσεις. Πολλές από αυτές δέχθηκαν πριν λίγο καιρό (αναγκαστικά και όχι «προαιρετικά ή σε εθελοντική βάση», όπως εσφαλμένα τόνισε ο κος Σαχινίδης στη Βουλή απαντώντας σε σχετική επερώτηση), να ανταλλάξουν παλαιότερα χρέη του Δημοσίου προς τις ίδιες με ομόλογα. Κατόπιν τα ομόλογα αυτά «κουρεύτηκαν» κατά περίπου 50%!.

Όλοι οι προαναφερθέντες πίστεψαν σε τελική ανάλυση το κράτος. Οι πολιτικοί μας θέλουνε να πιστεύουμε ότι όσα συνέβησαν ήταν ένα αναπόφευκτο γεγονός. Ας δεχθούμε λοιπόν αυτήν τη θέση!

Ποιοι όμως από τους βουλευτές μας που σθεναρά υποστήριξαν το «κούρεμα» αγόρασαν ομόλογα του Δημοσίου κατά το παρελθόν; Έχουμε πολλούς πλούσιους υπουργούς και βουλευτές σε όλα τα κόμματα της Βουλής. Τι μέρος αυτού του πλούτου πρόσφεραν οι εν λόγω βουλευτές στο κράτος έναντι κάποιων ομολόγων για να το στηρίζουν;

Με τι τρόπο λοιπόν έδειξαν την εμπιστοσύνη τους απέναντι στο κράτος που οι ίδιοι έκτισαν; Μήπως κάτι ήξεραν, που δεν γνώριζαν οι υπόλοιποι και έμειναν (πόσοι από αυτούς;) εκτός της αρένας;

            Είναι πολύ εύκολο για τον οποιονδήποτε βουλευτή ή υπουργό να είναι ένθερμος υποστηριχτής του «κουρέματος», όταν το τελευταίο δεν τον αγγίζει, αφού δεν έχει να χάσει το παραμικρό!.

            Οι ένθερμοί υποστηρικτές του «κουρέματος» εντός της Βουλής, μοιάζουν σαν τους πολεμοχαρείς άκληρους πολιτικούς, που πολύ εύκολα δέχονται να ανοίξουν ένα πόλεμο, γιατί απλούστατα δεν έχουν να χάσουν το παραμικρό. Άλλων παιδία θα σκοτωθούν στο μέτωπο και όχι τα ανύπαρκτα δικά τους.

            Βέβαια όλο και κάποιοι δακτυλοδεικτούμενοι βουλευτές και υπουργοί αγόρασαν ομόλογα. Θα ήταν σκόπιμο λοιπόν να τους δούμε και να τους συγχαρούμε, γιατί απλούστατα έκαναν το αυτονόητο: Εμπιστεύθηκαν το κράτος που τους έθρεψε!

Τέλος, γιατί δεν έχει καταβληθεί μέρος των αμοιβών των βουλευτών σε ομόλογα του Δημοσίου; Το «μαζί τα φάγαμε» κατά τον κο Πάγκαλο, δεν έπρεπε να συνοδεύεται με το «μαζί να μοιραστούμε και τη χασούρα;»