Γράφει ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Κατά καιρούς έχω ακούσει ή έχω διαβάσει για διάφορες Ισραηλιτικές κοινότητες στην Ελλάδα..καί μάλιστα με εκτεταμένα άρθρα και αναφορές. Δυστυχώς μετά λύπης μου πουθενά δεν έχω διαβάσει για την Ισραηλιτική κοινότητα της Φλώρινας ( αγαπημένη μου πόλη, πατρίδα τής
μητέρας μου).
Και όμως!!!!!!.. προπολεμικά στην μικρή αυτή πόλη των 10.000 κατοίκων είχε εγκατασταθεί και ανθούσε μία πολυπληθής ( κατά αναλογία πληθυσμού ) Εβραϊκή κοινότητα!! Μερικοί παλαιότεροι αναφέρουν ότι οι Εβραίοι τής Φλώρινας ήταν πάνω από 1000...έχω ακούσει ακόμα και αριθμούς πού αγγίζουν τούς 1500 η ακόμα και 2000!!!!!!....και το θεωρώ απόλυτα φυσικό, διότι την συγκεκριμένη χρονική περίοδο η πόλη βρισκόταν στο ζενίθ της εμπορικής, επιχειρηματικής και καλλιτεχνικής της δραστηριότητας..( 1915 -1940..)..ήταν ορθάνοιχτοι οι εμπορικοί δρόμοι προς Κορυτσά και Μοναστήρι ( σημερινή BITOLA των Σκοπίων).
Δυστυχώς ,όπως και τις υπόλοιπες εν Ελλάδι Ισραηλιτικές κοινότητες, έτσι και την κοινότητα τής Φλώρινας την αφάνισε η χιτλερική λαίλαπα συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών μεταφέρθηκαν με τραίνα στα κρεματόρια του Άουσβιτς και του Νταχάου. Όσοι ελάχιστοι γλύτωσαν μπόρεσαν και διέφυγαν είτε στο Ισραήλ , είτε στην Αργεντινή.
Χάρη στην βοήθεια κάποιων ντόπιων κατοίκων μπόρεσαν και κρύφτηκαν, και τελικά διασώθηκαν 4 η 5 οικογένειες. Σαν σε όνειρο και πολύ αχνά θυμάμαι τον συμπαθή κρεοπώλη Ιωσήφ Κορδελάκι (ήμουν 5 η 6 ετών) τελευταίο επιζώντα τής κοινότητας στην πόλη.Από ότι έμαθα αρχές τού 70 μετοίκησε στον Βόλο και πέρασε τα τελευταία χρόνια τής ζωής του εκεί.
Ένα άλλο τραγικό τής ιστορίας είναι ότι κατά την διάρκεια τής αντίστασης κατά των Γερμανών, στο χωριό Κλαδοράχη έλαβε χώρα η εκτέλεση 30 πατριωτών σε αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού αξιωματικού. Μεταξύ των εκτελεσθέντων υπήρχαν και 3 πατριώτες Εβραϊκής καταγωγής.. οι Ιωσήφ Πέπο, Ααρών Λεβί, και Δαβίδ Μπιτί. Και οι τρείς ανήκαν στην Ισραηλιτική κοινότητα Ιωαννίνων.!!!!!! Ουδείς από αυτούς ήταν κάτοικος Φλώρινας. Οι Φλωρινιώτες Εβραίοι βρήκαν φριχτό θάνατο μακριά από την πόλη τους!!!
Το παρόν άρθρο το γράφω σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην μνήμη των αδικοχαμένων συμπολιτών μας Εβραίων, πού ήταν μέλη μίας ξεχασμένης κοινότητας. Ξεχασμένης μεν, αλλά δυναμικής και ανθούσης. Δυστυχώς στην πόλη μου δεν υπάρχει κάποιο μνημείο, η έστω μία ονομασία δρόμου πού να θυμίζει ότι πριν από 80 χρόνια περίπου ζούσαν 1000 ψυχές πού έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κατά τα αλλά ιστορική διαδρομή τής πανέμορφης και πολυαγαπημένης μου πόλης...
