Επί 19 χρόνια κολυμπούσες στον βόθρο του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος μαζί με δεκάδες άλλα παλληκάρια. Κάποια στιγμή σαν να καθάρισες τα μάτια σου και είδες κάτι...
διαφορετικό. Αποφάσισες τότε να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου και να πάρεις άλλο δρόμο. Ξεστράτισες Πάνο μου και άρχισε ο πόλεμος.
Όχι πόλεμος σοβαρός. Σκατοπόλεμος είναι. Είναι ο πόλεμος της τρόικα και των υπαλλήλων της. Από την τρόικα φτάσαμε στην «καταστρόικα» και από κει στη «σκατατρόικα». Δεν λέω, από το πολύχρονο κολύμπι στα βοθρολύματα όλο και κάποιο μικροπερίττωμα θα έχει μείνει να αναπαύεται στο σβέρκο σου, στα γόνατα ή στις φτέρνες σου. Όμως, καθώς οι παλαιοί συνάδελφοί σου εξακολουθούν να κολυμπούν μέσα στη χαβούζα με αέναες καταδύσεις ή κάνοντας απλωτές σε στιλ ελεύθερο ή ύπτιο, όλο και σε πιτσιλάνε με λυματολάσπη. Βλέπω πως αντέχεις. Εύχομαι να συνεχίσεις να αντέχεις, αλλά οφείλω να σου πω κάτι ενόψει των εκλογών της 06.05.2012. Ένα από τα προεκλογικά φυλλάδια του ΚΚΕ τελειώνει ως εξής:
«Εργαζόμενοι …….Προσπεράστε το ανάχωμα του Καμμένου. Σας κοροϊδεύει. Είναι υπέρ των μονοπωλίων και της ΕΕ και παριστάνει τον φιλολαϊκό».
Επειδή οι κομμουνιστές δεν πετάνε κουβέντες στον αέρα, εγώ θα σου θυμίσω ότι είπες στην Κρήτη μία απείρων διαστάσεων κουβέντα.
«Δεν θα σας προδώσω, όμως, ποτέ!».
Κανόνισε, λοιπόν, την πορεία σου. Αυτή η βαρειά κουβέντα θα σε κυνηγάει σε όλη σου τη ζωή.
Σωτήριος Καλαμίτσης
