Για τις εκλογές; Κάνε Simulating...

Γράφει ο Χρήστος Νικολαίδης

Οι εκλογές της Κυριακής θα αποκτήσουν, στο μυαλό και την ψυχή του κάθε Έλληνα, την πραγματική τους σημασία εάν ο καθένας από εμάς κάνει Simulating, δηλαδή προσομοίωση. Ελάτε να την κάνουμε τώρα μαζί...

Πρόκειται για τα λεγόμενα "υπολογιστικά μοντέλα" τα οποία χρησιμοποιούν πάρα πολύ οι πολυεθνικές εταιρίες όταν βρίσκονται μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις. Πάμε λοιπόν:  Εμείς, ο Λαός ψηφίζουμε και μετά μελετούμε τι επακολουθεί της ψήφου μας.

Χάρη συντομίας θα μείνουμε σήμερα στη λεγόμενη ψήφο διαμαρτυρίας:

Οπότε, 

Σενάριο 1: ψηφίζουμε Χρυσή Αυγή: είμαστε πικραμένοι και απογοητευμένοι, πιστεύουμε ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και ψάχνουμε κάπου να εκφράσουμε την αηδία μας αλλά και τη διάθεσή μας να "σπάσει το σύστημα". Εμείς έχουμε ήδη πτωχεύσει. Μας νοιάζει αν πτωχεύσαμε με ευρώ, δραχμή ή εσκούδο; Πεινάμε και εμείς και τα παιδιά μας, οπότε πρέπει να πεινάσουν κι άλλοι για να καταλάβουν πώς νιώθουμε! Τί γίνεται μετά; Τι βγάζει το μοντέλο;

Οι Χρυσαυγίτες χαιρετούν ναζιστικά από τα έδρανα της Βουλής πλέον, βρίζουν ή ακόμη και πλακώνονται με τους άλλους βουλευτές, το Κοινοβούλιο θυμίζει Κορέα όλο και συχνότερα, στην πολιτική καθημερινότητά μας μπαίνουν κάτι παράξενοι τύποι που κράζουν το πολιτικό σύστημα. Αξιολόγηση μοντέλου: Ωραίο ακούγεται το τελευταίο, να τα ακούσουν επιτέλους κάποιοι που τα έκαναν μούσκεμα, τα υπόλοιπα τα ανεχόμαστε, άλλωστε τόσα άλλα έχουμε ανεχθεί από τους πολιτικούς τα τελευταία χρόνια! Αλλά βγάζουμε το άχτι μας! Το φχαριστιόμαστε!

Προοπτική: Για πόσες μέρες; Άντε 4-5 μέρες το διασκεδάζουμε! Μετά αρχίζει και κουράζει. Την τρίτη εβδομάδα θα είναι σιχαμερό... Και κυρίως άχρηστο! Το μοντέλο βγάζει ότι πλάι στους παλαιότερους άχρηστους βουλευτές, έχουμε ακόμη μερικούς που τους πληρώνουμε για να τσακώνονται. Μάλλον χαμένη επένδυση...

Σενάριο 2: Ψηφίζουμε Καμμένο! Τον επιλέγουμε επειδή είναι μάγκας, τα λέει ωραία, δε θέλει το Μνημόνιο, το οποίο μας έκανε φτωχούς, λέει ότι θα το καταργήσει, ότι θα διώξει την Τρόικα, ότι θα τσακωθεί με τη Μέρκελ, ότι επιτέλους θα φανεί ο ελληνικός τσαμπουκάς που τον ξεχάσαμε! Και κυρίως, θα τιμωρήσουμε τον Σαμαρά επειδή έκανε λάθος που στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου και ψήφισε τη δανειακή σύμβαση...  

Τι βγάζει το μοντέλο; Ο Καμμένος παίρνει 4-5%, ίσως κόψει ένα κρίσιμο ποσοστό και στερήσει την αυτοδυναμία από τη ΝΔ. Με 10-12 βουλευτές μπαίνει στη Βουλή, όπου κράζει, αντιδρά, αντιστέκεται. Κάτι δηλαδή σαν την Αριστερά επί το δεξιότερο...

Τι γίνεται μετά; Απολύτως τίποτε. Μπορεί ο τύπος αυτός να κράζει και να τσακώνεται ωραία με πολλούς, αλλά είναι πολύ μακριά από την έννοια της "κυβερνησιμότητας". Θα πληρώνεται και αυτός για να κραυγάζει! Σε 2-3 μήνες, όταν η κατάσταση θα είναι ακόμη πιο δύσκολη, αντί για ανθρώπους που θα δουλεύουν για να δημιουργήσουν θα έχουμε κι άλλους ανθρώπους που θα ζουν για να αντιδρούν!

Βγαίνει το μοντέλο; Μάλλον όχι.

Κατά την άποψή μου ο καθένας από εμάς θα πρέπει να αποφασίσει για το ποιον θα ψηφίσει την Κυριακή με βάση το "Simulating" που ο ίδιος θα κάνει στο δικό του μυαλό και με τις δικές του θέσεις. Αλλά, θα πρέπει να το κάνει. Να αποφασίσει με βάση την εικόνα που δημιουργεί στο μυαλό του για την επόμενη μέρα.

Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να λειτουργήσει υπεύθυνα και με βάση την βασική αρχή των "υπολογιστικών μοντέλων": ότι δηλαδή αυτό που επιλέγει... γίνεται! Φανταστείτε ότι έχετε τη δύναμη, αυτό που θα ψηφίσετε... τελικά να επικρατήσει. Τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πού υπάρχουν οι περισσότερες πιθανότητες να βγούμε από την κρίση;

Αυτό ισχύει και για την επιλογή προσώπων (πολιτικών αρχηγών ή βουλευτών). Πριν δώσετε το σταυρό σας, φανταστείτε το πρόσωπο που επιλέξατε να κάνει την δουλειά για την οποία τον επιλέξατε. Μπορεί; Είναι ικανός; Τα καταφέρνει; Έχει τα φόντα να αναλάβει ευθύνες αυτή την κρίσιμη στιγμή; Είναι δημιουργικός για να γεννά λύσεις;

Γιατί στην πολιτική αυτό έχει σημασία!