Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα η υπόθεση Ενωμένη Κεντροδεξιά αποτελεί πλέον μονόδρομο για τους κομματικούς σχηματισμούς του χώρου. Μπορεί η σκέψη να ακούγεται αυτονόητη, ωστόσο έχει εξαιρετική σημασία όχι μόνο για τον συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο αλλά και για την πολιτική και ...
κοινωνική πορεία της χώρας τα επόμενα πολλά χρόνια. Ούτως ή άλλως, το ιδεολογικό δίπολο που διαμορφώνεται στην κοινωνία είναι πιο ευρύ από αυτό που σηματοδότησαν μεταπολιτευτικά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ορίζεται δε από την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά αντίληψη για τα πράγματα και τη λύση των προβλημάτων. Δίπολο όμορο, χωρίς ενδιάμεσους σχηματισμούς, με πολλές συγκλίσεις αλλά και ουσιαστικές διαφορές.
Με αυτό το σκεπτικό, η πρωτοβουλία του Αντ. Σαμαρά για Ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό Μέτωπο είναι καίρια και πρέπει να τύχει της ανταπόκρισης των υπολοίπων. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρχει δυναμική παρουσία της κεντροδεξιάς πολιτικής αντίληψης για την κοινωνία, την οικονομία, τα εθνικά θέματα. Μιας αντίληψης, που φυσικά δεν είναι εύκολο να διαμορφωθεί εκ νέου, μετά τον συντελεσθέντα διαμελισμό. Οι διαφωνίες είναι πολλές, όμως στη βάση θεμελιωδών αρχών επιβάλλεται να υπάρξει συμφωνία. Σε διαφορετική περίπτωση, οι εκλογές του Ιουνίου για τις οποίες όπως φαίνεται βαδίζουμε θα βάλουν κάποιους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια προσπάθεια είναι ιστορική για τον τόπο γι’ αυτό απαιτεί από όλες τις πλευρές (ανεξαιρέτως) καλοπιστία, διάθεση συνεννόησης, ακόμη και πολιτική μεγαλοθυμία. Απαιτεί βήματα πίσω από όλους, ιδίως στο θέμα του μνημονίου που είναι αυτό που «καίει» τους πολίτες αυτή τη στιγμή.
Μια τέτοια πολιτική πρωτοβουλία από τον επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος, ο οποίος προφανώς κρατά στα χέρια του τη σχετική «διερευνητική εντολή» που έλαβε από το λαό, θα μπορούσε να εξειδικεύεται ως εξής:
Πρώτο βήμα: Να συγκαλέσει τις επόμενες ώρες σύσκεψη με όλους τους επικεφαλής των κεντροδεξιών σχηματισμών, ώστε να επιδιωχθεί η άμεση συμπαράταξη των κεντροδεξιών σχηματισμών ενόψει των επερχόμενων εκλογών του Ιουνίου και όχι την ένταξή τους στη ΝΔ, κάτι που θα σήμαινε τη διατήρηση της αυτοτέλειας και της αυτονομίας των εταίρων.
Δεύτερο βήμα: Να προτείνει Συνέδριο Κεντροδεξιάς άμεσα, μόλις οι πολιτικές συνθήκες το επιτρέψουν, με προσυνεδριακές συναντήσεις για την εξεύρεση των συγκλίσεων. Στην ημερήσια διάταξη του Συνεδρίου η ιδρυτική διακήρυξη της Ενωμένης Κεντροδεξιάς και η εκλογή του επικεφαλής (η πρόταση Αντώναρου για σύγκλιση συνεδρίου τις επόμενες μέρες, χωρίς ουσιαστική προεργασία, το πιθανότερο είναι να λειτουργήσει διαλυτικά).
Όποιος δεν ανταποκριθεί σε μια τέτοια πρωτοβουλία, έστω διαφοροποιημένη από τον τρόπο που περιγράφεται παραπάνω αλλά με τα ίδια χαρακτηριστικά, ή δεν επιδείξει διάθεση συνεννόησης θα συμβάλλει σε έναν ιστορικό εμφύλιο της Κεντροδεξιάς και στην ολοκληρωτική παράδοση της τύχης της χώρας στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς και δη μιας -διόλου άμοιρης ευθυνών για το χάλι της χώρας- Αριστεράς, μιας Αριστεράς πολιτικά ετερόκλητης που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ταυτίζεται με τον προοδευτισμό.
thinkfree
thinkfree
