ΟΤΑΝ Ο π. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΣΗΕΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΕΙ

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη
Η σημερινή "ΑΥΓΗ" (φύλλο με αριθ. 11406 της 13/05/2012) καταχωρεί άρθρο του π. προέδρου της ΕΣΗΕΑ κ. Αριστείδη Μανωλάκου, υπό τον τίτλο "Οι δημοσιογράφοι και η επιστολή Τσίπρα προς Μπαρόζο". Εν σχέσει με τα "επιχειρήματα" που καταθέτει, του απαντώ ώς εξής:


Ο δις εκλεγείς πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κ. Μανωλάκος άφησε να διαρρεύσουν πολλά έτη συνδικαλιστικής σιωπής και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με εταιρείες ΜΜΕ του ΣΥΝ. Σήμερα, μόνον όταν εθεώρησε ότι βάλλεται το κόμμα "του" από αργυρώνυτους και "παπαγάλους" συναδέλφους του, έκρινε επιβεβλημένο να εκφράσει τις απόψεις του περί δημοσιογραφίας εν γένει και περί της "ορθής" αναγνώσεως των πολιτικών κειμένων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ όλως ιδιαιτέρως, αρχής γενομένης από τις επιστολές του προέδρου "του" Τσίπρα προς τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο.

Δυστυχώς ο εν λόγω π.πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, με ισχυρές πλειοψηφίες εις το ΔΣ της Ενώσεως εν όσω ήτο επί κεφαλής της Ενώσεως, άφηνε να περνούν τα τραίνα της δημοσιογραφικής διαπλοκής και ευτελισμού της ίδιας της δημοσιογραφίας, χωρίς να κάνει το παραμικρό υπό το βάρος της θεσμικής ιδιότητος που κατείχε. Με το σημερινό του άρθρο-νουθεσίες(!) προς τους συναδέλφους του, από θέσεως "σοφού", ώς προς την "ορθή" ανάλυση των δύο επιστολών Τσίπρα προς Μπαρόζο, υποπίπτει και αυτός εις το μέγα αμάρτημα της Ελληνικής δημοσιογραφίας: Επιβεβαιώνει ότι είναι και αυτός "ταγμένος" κάπου, ένας εκ των συναδέλφων του, των οποίων γίνεται τιμητής. Λυπούμαι, διότι δεν το αντελήφθη. Εκτός και αν το γνωρίζει, αλλά εθελοτυφλεί!

Διερωτώμαι, πάντως, αν όσα εξετόξευσε ο κ. Μανωλάκος, αισθάνεται ότι δύνανται να αφορούν συνάδελφο με το ίδιο επώνυμο με το δικό του (μόνον;), ο οποίος έχει διατελέσει, ταυτοχρόνως, πολιτικός συντάκτης εις καθημερινή εφημερίδα της Θεσσαλονίκης και υπεύθυνος Τύπου μέλους των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αν επιθυμεί ο π. πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ να εμπλακεί ενεργώς εις την πολιτική είναι αναφαίρετο δικαίωμά του. Δεν είναι δικαίωμά του, αποτελεί υποκρισία, να επιχειρεί παραινέσεις περί τη δημοσιογραφική δεοντολογία, υπεραμυνόμενος δημοσίως των θέσεων ενός συγκεκριμένου κόμματος. Δεν πείθει κανέναν, ώς προς τις προθέσεις, τις οποίες επαρουσίασε εις το σημερινό του άρθρο.

13 Μαϊου 2012