Έχω την εντύπωση ότι υπάρχουν μερικά εκατομμύρια διαφορετικές γνώμες για το μήνυμα που δώσαμε όλοι μαζί μέσω της ψήφου μας την 06.05.2012, αλλά και το ακριβές περιεχόμενο των δηλώσεων εκάστου εξ αυτών, προς τους οποίους απευθυνόταν το μήνυμα. Τούτο...
οφείλεται, κατ’ εμέ, στην κακή εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας λόγω της υποβάθμισής της σε όλα τα στάδια της Παιδείας.
Τρελλαίνομαι, πάντως, με τη διαπίστωση ότι κάθε ένας από τους αποδέκτες τού μηνύματος είχε και εξακολουθεί να έχει τη δική του άποψη. Γιατί άραγε; Επειδή έτσι τον συμφέρει, απαντώ. Δεν διαθέτω, όμως, το αλάθητο. Ίσως να φταίνε πράγματι τα ελληνικά μου. Η κ. Νταλάρα, πάντως, συμφώνησε με τον Βενιζέλο. Το ίδιο και όλος ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ. Σεβασμός προς τον Τσίπρα, ο οποίος δεν μπορούσε να λείπει από το κυβερνητικό σχήμα που ετοίμαζαν οι νταβατζήδες. Έτσι έλεγε ο Βενιζέλος, αν έχω καταλάβει καλά.
Ο κ. Μιχελάκης συμφωνούσε με τον κ. Σαμαρά, ο οποίος επεδίωκε την αυτοδυναμία, είχε υποσχεθεί νέες εκλογές μέχρι να κατακτήσει την αυτοδυναμία, αλλά στη συνέχεια εμέμφετο τον Τσίπρα που δεν έμπαινε στο χρυσό κυβερνητικό κλουβί που του είχαν ετοιμάσει, ώστε να αποφευχθούν οι εκλογές μέχρι τις Ευρωεκλογές. Ίσως να σφάλλω, αν εκείνος και εγώ κινούμεθα σε διαφορετικά επίπεδα γνώσης της ελληνικής γλώσσης. Πάντως, δεν θυμάμαι να είχε τεθεί προ της 06.05.2012 ζήτημα κυβέρνησης ειδικού σκοπού ή εθνικής σωτηρίας ή εθνικής ενότητος ή εθνικής ομοψυχίας ή εθνικής ομόνοιας ή περιορισμένης διάρκειας. Ψηφίσαμε την 06.05.2012 για κυβέρνηση τετραετίας. Εκτός αν, επαναλαμβάνω, δεν είχα καταλάβει καλά με τα ελληνικά μου.
Ο Κουβέλης ήθελε να μετάσχει σε κυβέρνηση, αλλά μόνον εφ’ όσον θα μετείχε και ο Τσίπρας, ο οποίος ούτε ζωγραφιστό δεν θέλει να δει τον Κουβέλη. Την άποψη Κουβέλη ενστερνίσθηκαν οι άλλοι δύο και δεν αρκούνταν στον πρόθυμο Κουβέλη. Έπρεπε να τσουβαλιάσουν και τον Τσίπρα.
Ο Καμμένος είχε δηλώσει προεκλογικώς ότι ούτε νεκρός δεν συζητεί με τους μνημονιολάγνους προδότες Βενιζέλο-Σαμαρά. Όταν, όμως, διαμαρτυρήθηκε, επειδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν κάλεσε όλους τους αρχηγούς σε σύσκεψη, αλλά καθ’ ομάδας σε διαβούλευση, του καταμαρτύρησαν ότι ήθελε να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους προδότες. Μήπως δεν είναι το ίδιο να συζητείς με κάθε προδότη κατ’ ιδίαν στην προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης με το να μετέχεις μαζί του σε σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο κατά συνταγματική επιταγή; Ίσως και πάλι να φταίνε τα ελληνικά μου ή η εν γένει παιδεία μου.
Φαντάζεσθε, όμως, να είχε ξαναμπεί στη Βουλή ο Καρατζαφέρης με πέντε βουλευτές; Μη μου πείτε ότι δεν θα είχε πουλήσει πολύ ακριβά τα ψηφαλάκια του και την πατρίδα και δεν θα είχαν λυθεί όλα τα προβλήματά τους, αλλ’ όχι τα δικά μας; Ο άνθρωπος είναι «Durostick για κάθε χρήση» που λέει και η διαφήμιση.
Επειδή ακούσαμε και άλλα πολλά μέχρι να ναυαγήσουν οι διαβουλεύσεις τού Προέδρου με τον Κουβέλη [τους άλλους τους είχε δεόντως γραμμένους κατά πως του διεμήνυσε, όπως βασίμως εικάζω, και η βρεγμένη πατσαβούρα που το παίζει Πρόεδρος της ΕΕ] σκέφτηκα ότι ίσως ήλθε η στιγμή να αντικειμενικοποιηθεί το εκλογικό σύστημα, ώστε να τελειώνουμε μια και καλή με την ερμηνεία και την ανάλυση δηλώσεων και μηνυμάτων.
Προτείνω, λοιπόν, να εκλέγεται κυβέρνηση δια κληρώσεως. Κοινώς μπαρμπούτι. Είτε θα ρίχνουμε τα ζάρια με το κουμάρι ενώπιον της Εφορευτικής Επιτροπής είτε θα υπάρχει ένας κουλοχέρης και θα τραβάμε τον βραχίονα. Επειδή δε έχουν εισαχθεί χιλιάδες τέτοια μηχανήματα στα πλαίσια της Ανάπτυξης του τόπου δια της ενισχύσεως της επιχειρηματικότητος, αντί για κάλπες θα μεταφέρονται στα εκλογικά τμήματα οι κουλοχέρηδες της περιοχής, τους οποίους θα έχει επιτάξει προηγουμένως η αρμόδια Επιτροπή. Βέβαια, αυτά τα άτιμα μηχανήματα μπορεί και να έχουν «πειραχτεί», οπότε η λύση του κουμαριού είναι μάλλον ασφαλέστερη για το αδιάβλητον του αποτελέσματος.
Αφού, λοιπόν, θα μετρηθούν το βράδυ των εκλογών τα κουκιά, το πρώτο κόμμα θα πάρει 160, το δεύτερο 80 και το τρίτο 60 έδρες. Αυτονόητο είναι ότι οι βουλευτές θα έχουν επιλεγεί με λίστα. Τις λεπτομέρειες του συστήματος θα επεξεργασθούν από κοινού οι ειδικοί κ.κ. Σκανδαλίδης και Παυλόπουλος.
Με ένα τέτοιο σύστημα ποιός πολιτικάντης θα τρέχει να μαζέψει σταυρουδάκια τάζοντας λαγούς με πετραχήλια; Ενέχει, βέβαια το σύστημα τον κίνδυνο να γίνει κυβερνήτης ένα πρόσωπο που δεν θα διαθέτει το καλλίτερο πρόγραμμα. Κι’ αν κληρωθεί το ΚΚΕ ή η Χρυσή Αυγή; Αυτό αποτελεί, πράγματι, την αχίλλειο πτέρνα του συστήματος. Προκειμένου να διολισθήσει η Δημοκρατία μας σε ολοκληρωτικά χωράφια, αξίζει τον κόπο να ακούμε καθημερινώς ηλιθιότητες από χιλιάδες ανθρώπους [δημοσιογράφους, αναλυτές, συγγραφείς, οικονομολόγους, βουλευτές, υπουργούς, καθηγητές, διαφωτιστές] κι’ ας μη βγάζουμε άκρη. Η Δημοκρατία μας να είναι καλά και τί στον κόσμο. Αυτή που επιτρέπει στη Χρυσή Αυγή να εισέρχεται στη Βουλή, αλλ’ όχι στο Προεδρικό Μέγαρο παρά με το ζόρι. Αυτή που επιτρέπει στους πολύ δημοκράτες να μην ορκίζονται βουλευτές συναγελαζόμενοι με τους αντιδημοκράτες Χρυσαυγίτες [αλήθεια ρε Μίμη, αν η Βουλή αυτή ήταν τετραετίας και όχι 24 ωρών, δεν θα ορκιζόσουν ή θα ζητούσες να ορκισθείς πίσω από παραβάν για να μην κολλήσεις από τα μιάσματα που έστειλαν στη Βουλή 440.000 συμπατριώτες μας;] Το αν αυτοί που μας ενημερώνουν υπευθύνως είναι λαδιάρηδες ή απλοί ευχερώς εκβιαζόμενοι εντολοδόχοι ή οδαλίσκες ισχυρών χρηματοφαλλών ή απλώς φελλών δεν έχει σημασία. Τζίρος να γίνεται, και δη δημοκρατικός! [Παρεμπιπτόντως: η είδηση για τις λίστες των δημοσιογράφων που τα έπαιρναν θα δουν το φως της δημοσιότητος ή η είδηση βγαίνει στο άσχετο για να τρομοκρατηθούν ακόμη περισσότεροι οι λαδιάρηδες και ν’ αρχίσουν να λένε ακόμη μεγαλύτερες μαλακίες από αυτές που μας σερβίρουν τόσον καιρό;]
Ακραία πρόταση έτσι; Τί θα λέγατε, όμως, αν υπήρχε ενιαίο ψηφοδέλτιο με τα ονόματα όλων των υποψηφίων όλων των κομμάτων της περιφέρειας και είχε τη δυνατότητα ο ψηφοφόρος να ψηφίσει πρόσωπα που διαθέτουν ήθος και άλλα δευτερεύοντα προσόντα, έστω και αν αυτά τα πρόσωπα ανήκουν σε διαφορετικούς κομματικούς σχηματισμούς και ιδεολογικούς χώρους; Ίσως και αυτή η πρόταση να είναι ακραία, αφού αμέσως μπορεί να παρατηρήσει κάποιος ότι ένας τέτοιος εκλογικός νόμος δεν θα επιτρέπει στο κόμμα που συγκεντρώνει τους περισσότερους βουλευτές να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Η απάντησή μου είναι: ποιο κόμμα εφάρμοσε ποτέ μετεκλογικώς το προεκλογικό του πρόγραμμα; Ανέκαθεν το σύστημα λειτουργούσε στη βάση του αξιώματος «βλέποντας και κάνοντας» με εξαίρεση τις αρπαχτές και τις δωρεές προς νταβατζήδες που είναι προκαθορισμένες. Το ίδιο σύστημα «βλέποντας και κάνοντας» θα συνεχισθεί στο διηνεκές και με τον προτεινόμενο εκλογικό νόμο με εξαίρεση τις δωρεές και τις αρπαχτές. Πού είναι το πρόβλημα;
Ταύτα εν αναμονή ανακοινώσεως του περιεχομένου της τηλεφωνικής συνομιλίας Καρόλου-Άνγκελας. Λέτε να του διαμαρτυρήθηκε, επειδή ο Τσίπρας την απεκάλεσε «Madame», με αποτέλεσμα να παρεξηγηθεί επειδή τελευταίως μαζεύομε τις ιερόδουλες με το κάρο για να μην κολλήσουμε AIDS;
Σωτήριος Καλαμίτσης
