του Δημήτρη Κουμάνταρου
Το άθροισμα των αριστερόστροφων ψήφων στις εκλογές ( ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ) έφτασε το 36.45%. Εξ αυτών το 9,67% του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετείται αρνητικά απέναντι στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απομένει το..
26,78%. Οι αριθμοί δείχνουν, ότι όσο κι αν αυξήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δύναμή του στις επόμενες εκλογές, ακόμα κι αν έρθει πρώτο κόμμα, είναι αδύνατο να σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Το άθροισμα των κεντροδεξιών ψήφων με ευρωπαϊκό προσανατολισμό στις εκλογές (ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ, ΔΡΑΣΗ) έφτασε το 28,26%. Και η κεντροδεξιά είναι αδύνατο να μπορέσει να σχηματίσει μόνη της κυβέρνηση στις ερχόμενες εκλογές, με όποια μορφή κι αν κατέλθει σ’ αυτές, ακόμα κι αν έρθει πρώτο κόμμα.
Μετά τις νέες εκλογές θα υπάρξουν οι ακόλουθες εναλλακτικές δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης:
Συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ, ΠΑΣΟΚ, εφ’ όσον υπερβούν τις 150 έδρες.
Συνεργασίας Κεντροδεξιάς και ΠΑΣΟΚ, εφ’ όσον υπερβούν τις 150 έδρες.
Συνεργασίας Κεντροδεξιάς, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με ή χωρίς τους Οικολόγους.
Συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ, Κεντροδεξιάς, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ.
Είναι αυτονόητη η προεκλογική υποχρέωση κάθε κόμματος, να μας πει ποιά από τις τέσσερες αυτές μορφές κυβέρνησης υιοθετεί και με ποιά σειρά προτίμησης, για να ξέρουμε οι ψηφοφόροι τι θα πάμε να ψηφίσουμε. Μισόλογα, υπεκφυγές, λαγοί και πεταχήλια πια δεν χωράνε. Κανένα κόμμα δεν θα πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να κινηθεί σε θολά νερά. Κι αν το πράξει, θα πρέπει άμεσα δημόσια να διαπομπευθεί. Το κενό διαχείρησης μέχρι τις εκλογές που αναπόφευκτα θα επιτείνει το ήδη υπάρχον ξεχαρβάλωμα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, δεν μπορεί ούτε στιγμή να συνεχισθεί μετά από αυτές.
Κι εσύ ως πολίτης τι προτιμάς;
Προτιμούσα και προτιμώ την τέταρτη από τις παραπάνω λύσεις. Την συγκρότηση μιας κυβέρνησης ευρύτατης συνεργασίας με ότι εντιμότερο και ικανότερο διαθέτει ο τόπος μέσα κι έξω από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό.
Γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατία, η εφαρμογή δηλαδή των αρχών της ισοτιμίας της ψήφου (απλή αναλογική) και του σεβασμού της πλειοψηφίας. (Οι λύσεις 1. και 2. σίγουρα και μάλλον και η 3. δεν συγκεντρώνουν την πλειοψηφία των ψηφοφόρων).
Γιατί είναι τόσο πολύπλευρη και βαθειά η κρίση της ελληνικής κοινωνίας, που μόνο η δημιουργική κι αλληλέγγυα συνέργεια όσο γίνεται περισσότερο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια αναγεννητική διέξοδο. Με ποιό πρόγραμα; Με αυτό που θα προκύψει από μια τέτοια συμβιβαστική συνέργεια.
Η ευκαιρία σχηματισμού μιας ευρύτατης κυβέρνησης συνεργασίας που δόθηκε μετά τις πρώτες εκλογές, δυστυχώς χάθηκε. Από φόβο, διχαστική και μικροκομματική λογική. Δεν έχουμε παρά να την ξαναδιεκδικήσουμε στις ερχόμενες εκλογές. Με αποτρεπτικό οδηγό το γκρίζο, αδιέξοδο ή κι επικίνδυνο τοπίο όλων των λοπών πρακτικών εναλλακτικών λύσεων. Τι θέλει η Αριστερά αφού δημοκρατικά δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση με άξονα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Τι θέλει η Κεντροδεξιά; Μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ κι απέναντί τους όλους τους άλλους;
«Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας». Όσες φορές πήγαμε να το χωρίσουμε, εμείς ή αυτοί, αυτοί ή εμείς, χάσαμε και το χωράφι και την τσάπα.
ΥΓ 1: Θα μπορούσε άμεσα, τώρα, να συγκροτηθεί μια εθνική επιτροπή από διακεκριμμένους «σοφούς» εκπροσώπους κοινωνικών φορέων, επιστημονικών και πνευματικών ιδρυμάτων, πολιτικών κομμάτων, η οποία θα αναλάμβανε να επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα ενιαίων ή κι εναλλακτικών, άμεσων και μακροπρόθεσμων προτάσεων για την ανασυγκρότηση κι αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Με στόχο αυτό το πρόγραμμα να είναι διαθέσιμο προς χρήση από την επόμενη κυβέρνηση. Η συγκρότηση μιας τέτοιας επιτροπής μπορεί να ξεκινήσει με πρωτοβουλία ενός ή περισσότερων από τους προαναφερόμενους φορείς και να αποτελέσει ένα θετικό αντίβαρο στην απώλεια πολύτιμου χρόνου, στη διάλυση και στην κοκορομαχία.
ΥΓ 2: Το πρόβλημα της αντιδημοκρατικής πριμοδότησης από τον εκλογικό νόμο του πρώτου κόμματος με 50 έδρες και του αντιδημοκρατικού ορίου του 3% για την εκλογή βουλευτών μπορεί να αντιμετωπισθεί με την απαίτηση προεκλογικής δέσμευσης για παρουσία στην ερχόμενη βουλή, με δικαίωμα τουλάχιστον λόγου, εκπροσώπων όλων των κομμάτων, που θα συγκεντρώσουν πάνω από το 0,33 (100 δια 300) των ψήφων.
Το άθροισμα των αριστερόστροφων ψήφων στις εκλογές ( ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ) έφτασε το 36.45%. Εξ αυτών το 9,67% του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετείται αρνητικά απέναντι στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απομένει το..
26,78%. Οι αριθμοί δείχνουν, ότι όσο κι αν αυξήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δύναμή του στις επόμενες εκλογές, ακόμα κι αν έρθει πρώτο κόμμα, είναι αδύνατο να σχηματίσει αριστερή κυβέρνηση με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Το άθροισμα των κεντροδεξιών ψήφων με ευρωπαϊκό προσανατολισμό στις εκλογές (ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ, ΔΡΑΣΗ) έφτασε το 28,26%. Και η κεντροδεξιά είναι αδύνατο να μπορέσει να σχηματίσει μόνη της κυβέρνηση στις ερχόμενες εκλογές, με όποια μορφή κι αν κατέλθει σ’ αυτές, ακόμα κι αν έρθει πρώτο κόμμα.
Μετά τις νέες εκλογές θα υπάρξουν οι ακόλουθες εναλλακτικές δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης:
Συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ, ΠΑΣΟΚ, εφ’ όσον υπερβούν τις 150 έδρες.
Συνεργασίας Κεντροδεξιάς και ΠΑΣΟΚ, εφ’ όσον υπερβούν τις 150 έδρες.
Συνεργασίας Κεντροδεξιάς, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με ή χωρίς τους Οικολόγους.
Συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ, Κεντροδεξιάς, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ.
Είναι αυτονόητη η προεκλογική υποχρέωση κάθε κόμματος, να μας πει ποιά από τις τέσσερες αυτές μορφές κυβέρνησης υιοθετεί και με ποιά σειρά προτίμησης, για να ξέρουμε οι ψηφοφόροι τι θα πάμε να ψηφίσουμε. Μισόλογα, υπεκφυγές, λαγοί και πεταχήλια πια δεν χωράνε. Κανένα κόμμα δεν θα πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να κινηθεί σε θολά νερά. Κι αν το πράξει, θα πρέπει άμεσα δημόσια να διαπομπευθεί. Το κενό διαχείρησης μέχρι τις εκλογές που αναπόφευκτα θα επιτείνει το ήδη υπάρχον ξεχαρβάλωμα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, δεν μπορεί ούτε στιγμή να συνεχισθεί μετά από αυτές.
Κι εσύ ως πολίτης τι προτιμάς;
Προτιμούσα και προτιμώ την τέταρτη από τις παραπάνω λύσεις. Την συγκρότηση μιας κυβέρνησης ευρύτατης συνεργασίας με ότι εντιμότερο και ικανότερο διαθέτει ο τόπος μέσα κι έξω από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό.
Γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατία, η εφαρμογή δηλαδή των αρχών της ισοτιμίας της ψήφου (απλή αναλογική) και του σεβασμού της πλειοψηφίας. (Οι λύσεις 1. και 2. σίγουρα και μάλλον και η 3. δεν συγκεντρώνουν την πλειοψηφία των ψηφοφόρων).
Γιατί είναι τόσο πολύπλευρη και βαθειά η κρίση της ελληνικής κοινωνίας, που μόνο η δημιουργική κι αλληλέγγυα συνέργεια όσο γίνεται περισσότερο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια αναγεννητική διέξοδο. Με ποιό πρόγραμα; Με αυτό που θα προκύψει από μια τέτοια συμβιβαστική συνέργεια.
Η ευκαιρία σχηματισμού μιας ευρύτατης κυβέρνησης συνεργασίας που δόθηκε μετά τις πρώτες εκλογές, δυστυχώς χάθηκε. Από φόβο, διχαστική και μικροκομματική λογική. Δεν έχουμε παρά να την ξαναδιεκδικήσουμε στις ερχόμενες εκλογές. Με αποτρεπτικό οδηγό το γκρίζο, αδιέξοδο ή κι επικίνδυνο τοπίο όλων των λοπών πρακτικών εναλλακτικών λύσεων. Τι θέλει η Αριστερά αφού δημοκρατικά δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Μια κυβέρνηση με άξονα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Τι θέλει η Κεντροδεξιά; Μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ κι απέναντί τους όλους τους άλλους;
«Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας». Όσες φορές πήγαμε να το χωρίσουμε, εμείς ή αυτοί, αυτοί ή εμείς, χάσαμε και το χωράφι και την τσάπα.
ΥΓ 1: Θα μπορούσε άμεσα, τώρα, να συγκροτηθεί μια εθνική επιτροπή από διακεκριμμένους «σοφούς» εκπροσώπους κοινωνικών φορέων, επιστημονικών και πνευματικών ιδρυμάτων, πολιτικών κομμάτων, η οποία θα αναλάμβανε να επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα ενιαίων ή κι εναλλακτικών, άμεσων και μακροπρόθεσμων προτάσεων για την ανασυγκρότηση κι αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Με στόχο αυτό το πρόγραμμα να είναι διαθέσιμο προς χρήση από την επόμενη κυβέρνηση. Η συγκρότηση μιας τέτοιας επιτροπής μπορεί να ξεκινήσει με πρωτοβουλία ενός ή περισσότερων από τους προαναφερόμενους φορείς και να αποτελέσει ένα θετικό αντίβαρο στην απώλεια πολύτιμου χρόνου, στη διάλυση και στην κοκορομαχία.
ΥΓ 2: Το πρόβλημα της αντιδημοκρατικής πριμοδότησης από τον εκλογικό νόμο του πρώτου κόμματος με 50 έδρες και του αντιδημοκρατικού ορίου του 3% για την εκλογή βουλευτών μπορεί να αντιμετωπισθεί με την απαίτηση προεκλογικής δέσμευσης για παρουσία στην ερχόμενη βουλή, με δικαίωμα τουλάχιστον λόγου, εκπροσώπων όλων των κομμάτων, που θα συγκεντρώσουν πάνω από το 0,33 (100 δια 300) των ψήφων.
