Είμαι χαρούμενος, κυβερνώμαι από τον Αλισιβερισόπουλο

του Σωτήριου Καλαμίτση
Αίφνης τα πάντα ηρέμησαν. Μόλις απέκτησα κυβέρνηση, ο κουρνιαχτός κατακάθισε. Τα πάντα μπήκαν σε τάξη. Ούτε το ευρώ κινδυνεύει ούτε η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας τίθεται εν αμφιβόλω, ενώ ο εφοπλιστές απεφάσισαν να μη φύγουν από τη χώρα μέχρι νεωτέρας. Ξέρεις τί θα πει..
να μένεις έστω και μία ώρα χωρίς κυβέρνηση σε τόσο χαλεπούς καιρούς;
Ο αξιότιμος κ. Βασίλειος Κικίλιας φέρ’ ειπείν, ναι αυτός ο «νέος και άφθαρτος» νεανίας των αυτοδιοικητικών εκλογών τού Νοεμβρίου 2010 που ηττήθηκε από τον εφθαρμένο κ. Σγουρό, τον οποίο ψήφισαν όλοι εκείνοι οι ψηφοφόροι που ψήφισαν τώρα Σαμαρά ως το μοναδικό ανάχωμα στο συνονθύλευμα που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, για να έχουν ήσυχο το κεφάλι τους και τις καταθέσεις τους εξασφαλισμένες στις τράπεζες, μας ενημέρωνε λίγες ημέρες προ της 17.06.2012 ότι η αναταραχή που προκάλεσε στο πολιτικό σκηνικό ο Αλέξης οδήγησε τους δανειστές μας στην παρακράτηση της δόσης του 1 δισ., με αποτέλεσμα να μην μπορούν οι ασφαλισμένοι να προμηθευθούν τα φάρμακά τους. Μόλις ο κ. Κικίλιας εξελέγη βουλευτής και το κόμμα του συνέπηξε κυβέρνηση Εθνικής Συνευθύνης μαζί με τις λοιπές μνημονιακές δυνάμεις, ο κ. Κικίλιας παρέλειψε να μας ενημερώσει ότι το 1 δισ. ήλθε επί τέλους για να καταλήξει στα θυλάκια των δανειστών μας εις εξόφληση μέρους των δανειακών υποχρεώσεών μας. Δεν μας εξήγησε γιατί εξακολουθούν οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να προμηθευθούν τα φάρμακά τους, μολονότι η δόση κατεβλήθη.
Ο φαρμακοποιός κ. Κικίλια χορηγεί φάρμακα στους ασφαλισμένους πιστώνοντας τα Ασφαλιστικά Ταμεία με την αξία των φαρμάκων. Τα Ταμεία δεν έχουν μία για να πληρώσουν τον φαρμακοποιό. Τα αποθέματα του φαρμακοποιού εξαντλούνται και για να τα αποκαταστήσει αγοράζει νέες ποσότητες φαρμάκων από τις φαρμακαποθήκες, οι οποίες απαιτούν την αξία των φαρμάκων μετρητοίς, επειδή οι φαρμακοβιομηχανίες απαιτούν από τις φαρμακαποθήκες να πληρώνονται μετρητοίς. Μετά από 2 μήνες ο φαρμακοποιός πρέπει να αποδώσει στο Δημόσιο τον ΦΠΑ που αντιστοιχεί στα φάρμακα που διέθεσε, αλλά δεν έχει εισπράξει. Στο τέλος κάθε μήνα πρέπει να αποδώσει τον ΦΜΥ και τις ασφαλιστικές εισφορές των υπαλλήλων του. Μετά από λίγους μήνες οι οικονομίες του φαρμακοποιού εξαντλούνται, οπότε αδυνατεί να αγοράσει φάρμακα, για να τα διαθέσει επί πιστώσει στους ασφαλισμένους των Ασφαλιστικών Ταμείων με τα κουρεμένα αποθεματικά. Και τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και στήνεται στον τοίχο ο ανάλγητος φαρμακοποιός που δεν διαθέτει φάρμακα στους ταλαίπωρους ασφαλισμένους.
Κύριε Κικίλια μου, πείτε σας παρακαλώ στο κόμμα σας που επί τέλους με κυβερνά, να κάνει μία ανακεφαλαιοποίηση των φαρμακοβιομηχανιών ή έστω των Ασφαλιστικών Ταμείων με το προϊόν της επόμενης δόσης. Τώρα που εξακολουθείτε να είσθε νέος, αλλά όχι άφθαρτος, κάτι μπορεί να καταφέρετε. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Δεν μιλάμε για το περίπτερο που δεν μπορεί να κάνει πίστωση και κλείνει ελλείψει πελατείας με κομπόδεμα. Μιλάμε για ψυχές ανθρώπινες.
Θα σας παρακαλούσα, τέλος, κ. Κικίλια μου να διαμαρτυρηθείτε στο κόμμα σας που δεν ενέταξε στη διακήρυξη της 21ης του Ιούνη ως πρώτη προτεραιότητα τόσο την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του πληθυσμού όσο και την εξάλειψη του φαινομένου των αυτοκτονιών. Καλό [;] το ευρώ, αλλά …
Ά ρε Αλέξη, είπες ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ» και έπεσαν επάνω σου να σε φάνε. Τώρα που ο Σίλβιο πρότεινε την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ και ο Μόντι μετράει μέρες για τη διάλυση της ευρωζώνης ούτε η ΝΔ ούτε οι άλλες μνημονιακές δυνάμεις έχουν κάτι να πουν. Γιατί κύριε Κικίλια;