23 Ιουν 2012

ΤΟΡΠΙΛΙΣΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!

Της Αλεξάνδρας Γωγούση- Σκανδάλη

Δεύτερη ημέρα ταλαιπωρίας για τους Θεσσαλονικείς και σήμερα λόγω της τορπίλης που βρέθηκε μπροστά από το άγαλμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στη Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης.
Φαίνεται πως η δουλειά των ειδικών για την εξουδετέρωσή της, εκτός από επικίνδυνη είναι και χρονοβόρα, όπως..
διαπιστώσαμε, όσοι έτυχε –δυστυχώς, να κινηθούμε προς τα εκεί και σήμερα.
Χάος με την κυκλοφορία. Απίστευτο μποτιλιάρισμα στο Λευκό Πύργο. Δε μας φτάνει το μνημόνιο, δε μας φτάνει η ήττα της Εθνικής μας, δε μας φτάνει η αφόρητη ζέστη που μας συντροφεύει ανελέητα τις τελευταίες ημέρες, έχουμε και τον εκνευρισμό από το μποτιλιάρισμα στους δρόμους!
Βρε άνθρωποι της αστυνομίας, ένας κοινός νους δεν υπάρχει στην υπηρεσία σας;
Μπορούσε πολύ εύκολα να αποφευχθεί το μεγάλο μποτιλιάρισμα, εάν ενημερώνατε τον κόσμο στο ύψος της Βενιζέλου, της Καρόλου Ντηλ και της Βογατσικού, ώστε οι οδηγοί να εύρισκαν διέξοδο από την Εγνατία προς τον προορισμό τους.
Τρεις αστυνομικοί αρκούσαν.
Αλλά, τι απαιτητική που είμαι κι εγώ; Ψάχνω για έναν κοινό νου… Πού να βρεθεί;

Χθες, με το ίδιο σκηνικό, μετά από τον εγκλωβισμό μου επί 40 λεπτά στο λεωφορείο, χωρίς κανείς να ξέρει να μας ενημερώσει για το τι συμβαίνει, κατέβηκα στο Λευκό Πύργο, για να πάω με τα πόδια στο αυτοκίνητό μου, που το είχα παρκάρει στην αρχή της Νέας Παραλίας.
Κανένας αστυνομικός δεν με εμπόδισε να φτάσω στον προορισμό μου- ούτε εμένα ούτε καμιά πενηνταριά ακόμη άτομα που περπατούσαν στο ίδιο σημείο, ούτε με ενημέρωσε για την ύπαρξη του ναυθραύστη (τορπίλης), (εεε; σας εντυπωσίασα με τις γνώσεις μου;) και του κινδύνου έκρηξης της.
Την ίδια ώρα όμως απαγόρευαν δια ροπάλου, τη διέλευση σε όλα τα αυτοκίνητα και τις μηχανές, που προσπαθούσαν να διασχίσουν την παραλιακή λεωφόρο!
Και οι ίδιοι οι αστυνομικοί, στεκόταν κατά μήκος της Νέας Παραλίας, σε ακτίνα πολύ κοντινή με την τορπίλη…
Γι΄αυτό ρωτάω: ένας κοινός νους δεν υπάρχει βρε παιδιά;

Υστερόγραφο
(Ευτυχώς για μένα, ο ναυθραύστης, δεν εξερράγη στα τρία λεπτά που έκανα μέχρι να μπω στο αυτοκίνητό μου και να φύγω. Τυχερή ήμουν!)
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη