Άλλη μία ημέρα αίματος και ιδρώτα των αντιπροσώπων τού Έθνους για τον λαό. Καθυστέρησαν, βέβαια, μερικοί στην τελετή της ορκωμοσίας τους, αλλ’ ουδείς στηλίτευσε την απαράδεκτη αυτή στάση. Έχουν όλα γίνει τόσο ρουτίνα. Έχουν διαλύσει τα πάντα, εξ ου και έχουν γραμμένα δεόντως τα πάντα. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να είναι συνεπείς ούτε στο ραντεβού τους με τον..
Αρχιεπίσκοπο για να ορκισθούν πίστη στο Σύνταγμα και στην πατρίδα. Το δέος μπροστά στη συνέπεια ανύπαρκτο. Χαλαρότητα όμοια με αυτήν που τους διακρίνει, όταν κάνουν ένα ρουσφέτι. Ορκίσθηκαν εν τέλει ως σκορποχώρι, άλλος στο Ευαγγέλιο, άλλος πουθενά, άλλος στο Κοράνιο, άλλος δεν σηκώθηκε όρθιος όταν ορκίζονταν οι μουσουλμάνοι βουλευτές. Γενικώς ήταν μία όμορφη ημέρα για την εικόνα της ομοιογένειας της Βουλής. Ήδη το Σύνταγμα έχει παραβιασθεί με τη στάση του 1/3 των βουλευτών, αλλά δεν πειράζει. Πρώτη φορά είναι; Βάρδα μην στραβοκοιτάξει αστυνομικός λαθρομετανάστη μικροπωλητή CDs ή τσαντών Louis Vuitton, οπότε θα διαρρήξουμε τα ιμάτιά μας για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το άλλο σοβαρό ζήτημα που απασχολούσε σύμπαντα τον ελληνικό λαό απ’ άκρου εις άκρον της επικράτειας, ήδη από την 17.06.2012, ήταν εκείνο της διάταξης των βουλευτών στην αίθουσα της Βουλής. Πώς θα καθίσουν οι βουλευτές; Ο ΣΥΡΙΖΑ [ή το ΣΥΡΙΖΑ που μας λέει ο κ. Παπαδημούλης, επειδή έχει προστεθεί και το /ΕΚΜ;] θα καταλάβει 4 ή 3 από τα 5 έδρανα της πρώτης σειράς της οικείας πέμπτης πτέρυγας, ώστε να έχει και η ΔΗΜΑΡ επαρκή παρουσία στην πρώτη σειρά; Ευτυχώς το έλυσαν και τούτοι οι αντιπρόσωποι του Έθνους. Πρέπει να ομολογήσω ότι μόχθησαν και πάλι, αλλά χάρη στις εξαιρετικές ικανότητές τους τα κατάφεραν. Εδώ κινδυνεύουμε να ανακοινώσουν ότι θα συνεδριάσει το μεικτό ελληνοτουρκικό [ή μήπως τουρκοελληνικό;] Υπουργικό Συμβούλιο στα κατεχόμενα κυπριακά εδάφη επιλύοντας άλλο ένα τεράστιο ζήτημα και θα κωλώναμε στην ταξιθέτηση των βολευτών;
Ενημερωθήκαμε λεπτομερέστατα, πρέπει να πω, από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων για τη μαμά ή τον μπαμπά του τάδε ή της τάδε βουλευτού που έσπευσε να καμαρώσει το σπλάχνο του να ορκίζεται, όπως πήγαινε πριν πολλά χρόνια στις σχολικές γυμναστικές επιδείξεις. Ενημερωθήκαμε και για το τακούνι που έσπασε στο παπουτσάκι της κ. Μιχαλολιάκου, στη συνέχεια δε μάς ενημέρωσε η κ. Στάη, το γένος Τσαρλαμπά, παρουσιάστρια ειδήσεων της ΝΕΤ, εκ της στενής παρέας του Αντρέα και του Καρόλου και ιδιοκτήτρια πολυτελέστατου διαμερίσματος επί της οδού Ηρώδου του Αττικού κτηθέντος καθ’ ον χρόνον συνεδέετο ερωτικώς μετά του αειμνήστου Διονυσίου Λιβανού, ανεψιού του επίσης αειμνήστου Παναγιώτη Κανελλόπουλου, θείου του επίσης αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή του Α΄, ότι ο [το] ΣΥΡΙΖΑ είδε μια «δραματική αύξηση» του αριθμού των βουλευτών του. Τολμώ να πω εγώ ο ταπεινός πως όταν έχουμε μία εντυπωσιακή αύξηση, η οποία είναι επιθυμητή, αναφερόμαστε σε «αλματώδη αύξηση», ενώ ο επιθετικός προσδιορισμός «δραματικός» χρησιμοποιείται όταν αναφερόμαστε σε κάτι, το οποίο, αν και ήταν απευκταίο, επισυνέβη και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό π.χ. «δραματική αύξηση της ανεργίας, των αυτοκτονιών, της εγκληματικότητος», «δραματική μείωση του πληθυσμού» κ.ο.κ. Παρακαλείται, λοιπόν, ο συντάκτης των κειμένων που διαβάζει η κ. Τσαρλαμπά να τα συντάσσει σε σωστά ελληνικά. Έχουμε που έχουμε τα νεύρα τσιτωμένα, να μη μας τα κουρελιάζει η κ. Τσαρλαμπά. Άλλωστε, βλέπουν και ακούνε τις ειδήσεις και μικρά παιδιά. Να μη στραβωθούν εντελώς. Το δέον, λοιπόν, επιτάσσει να παρουσιάζονται οι ειδήσεις σε σωστά ελληνικά.
Και μούρχεται καπάκι η ανάγνωση της επιστολής τού πρωθυπουργού, την οποίαν εκόμισεν ο Κάρολος εις Βρυξέλλας. ΄Δεν ήθελα να πιστέψω πως έγραφε στους εταίρους μας ότι το Μνημόνιο αποτελεί «ιδιοκτησία» μας, μέχρι που διασταύρωσα την είδηση και έμεινα άφωνος. Ρε παιδιά, ας οργανωθούμε λιγάκι. Αντί να προσλαμβάνετε στρατιές άχρηστων συμβούλων στα υπουργικά γραφεία, διορίστε δύο φιλόλογους σε κάθε υπουργικό γραφείο και πέντε στο πρωθυπουργικό να διασώσουμε τουλάχιστον τη γλώσσα μας, η οποία αποτελεί το άλφα και το ωμέγα διαιώνισης της φυλής.
Εγώ, πάντως, καταλαμβάνομαι από δέος κάθε φορά που διαπιστώνω την αγραμματωσύνη, την ασυνέπεια λόγων και έργων και τη μόνιμη απασχόληση των κυβερνητών μου με τα ευτελή, ενόσω ο λαός υποφέρει και βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Γνωρίζω δε τί δέον γενέσθαι: να απαλλαγούμε από δαύτους το συντομότερο. Ελπίζω σε πέντε τέρμινα να τα έχουμε καταφέρει [πενήντα χρόνια το τέρμινο]. Επιβιώνω χάρη σ’ αυτή την υπεραισιοδοξία μου.
Σωτήριος Καλαμίτσης