Το πλάνο μακρινό πάνω από μια γειτονιά της Δραπετσώνας ή ίσως της Καλαμαριάς, μπορεί και κάποιας παρόμοιας γειτονιάς σε άλλη ελληνική πόλη. Ο φακός τής MEMORANDUMTV ανοίγει αργά οδηγώντας σε μια ισόγεια μονοκατοικία απ’ αυτές με τις ξύλινες γρίλιες, τη σιδερένια εξώθυρα με τη τζαμαρία και τη μικρή βεράντα από μωσαϊκό μπροστά στην αυλόπορτα. Γύρω-γύρω..
συκιές και μυγδαλιές. Είναι περίπου έξη τ’ απόγευμα. Ο παππούς κάθεται στο κράσπεδο του πεζοδρομίου δίπλα στον τρίχρονο πιτσιρικά και κάτι τού διηγείται σχηματίζοντας φιγούρες στον αέρα με τα ροζιασμένα χέρια του. Ο εγγονός χαμογελάει και απορεί συνάμα. Ο δαιμόνιος ρεπόρτερ μπαίνει ορμητικά στο πλάνο και καλησπερίζει με δυνατή φωνή. Ο παππούς αντιχαιρετά μ’ ένα πλατύ μειδίαμα. Δεν προλαβαίνει ν’ αρθρώσει δεύτερη κουβέντα ο ρεπόρτερ και ο άνκορμαν κ. Κλαψής αναφωνεί «Μα δεν καταλαβαίνω πώς επικρατεί τόση γαλήνη σ’ αυτή τη γειτονιά. Κοιτάξτε στο βάθος τ’ αγόρια που παίζουν ποδόσφαιρο στον δρόμο, όπου τρέχουν λίγα απόνερα της μπουγάδας. Κοιτάξτε πιο πέρα μια «ΕΒΓΑ». Μα δεν καταλαβαίνω, πώς υπάρχουν ακόμα ΕΒΓΕΣ. Για ρώτα Δήμο τον παππού πού είναι τα παιδιά του». «Ακούσατε τον κ. Κλαψή; Που είναι τα παιδιά σας;». «Δουλεύουν. Και ο γιός μου και η νύφη μου. Φεύγουν το πρωΐ κατά τις έξη και γυρίζουν το βράδυ. Σε μια-δυο ώρες θα είναι εδώ». «Και που δουλεύουν;». «Στου Μπόμπολα». «Για ρώτα τον αν είναι ευχαριστημένοι» επιμένει ο κ. Κλαψής. «Πολύ. Δουλεύουν 12 ώρες και παίρνουν € 40 μεροκάματο. Πώς να μην είναι ευχαριστημένοι, όταν είκοσι συνομήλικοί τους στη γειτονιά είναι άνεργοι; Δοξάζουμε τον Θεό». «Είδατε κυρίες και κύριοι το μεγαλείο του κ. Μόμπολα;» αναφωνεί ο κ. Κλαψής στρέφοντας το βλέμμα προς τον τηλεθεατή.
«Και τώρα να αλλάξουμε θέμα κυρίες και κύριοι. Τελικά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Ο πρωθυπουργός όρισε αναπληρωτή του για τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον υπουργό εξωτερικών κ. Μήτσο Tamiflu. Το νομικό του γραφείο, οι Νομικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών, όλοι οι νομικοί παραστάτες του Δημοσίου και η Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες δεν ήξεραν ότι αυτό δεν επιτρέπεται; Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε αυτό».
Ακολούθησε ρεπορτάζ για την υγεία του κ. Ράπανου και για την άρνησή του να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών. Στο μέσον περίπου έγινε ένα φλάσμπακ στο φτωχικό, αλλά γαλήνιο σπίτι της Δραπετσώνας. Ο ρεπόρτερ ρωτούσε τον παππού «Τι έχετε να πείτε για την υγεία του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών;» «Τους εύχομαι περαστικά ως άνθρωπος, αλλά ως πολίτης τους έχω χ…». Εκεί κόπηκε άγαρμπα το φλάσμπακ.
Στη συνέχεια άλλαξα κανάλι και πληροφορήθηκα ότι το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κ. Γιάννης Αμοιρίδης που από του βήματος της Βουλής την έπεφτε άγρια στη ΝΔ λιβανίζοντας τον ΓΑΠατο είναι πλέον στέλεχος της ΔΗΜΑΡ. Ως φαίνεται τα αγνά στελέχη του ΠΑΣΟΚ πάρκαραν στη ΔΗΜΑΡ, ενώ τα ελεεινά στελέχη του βαθέως ΠΑΣΟΚ τράβηξαν κατά Κουμουνδούρου μεριά. Αυτό κατέστη οφθαλμοφανές όταν ο αγνός κ. Αμοιρίδης διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ να έχει πάρει κρατική επιδότηση με βάση εκλογικά ποσοστά που δεν έλαβε. Να που επί τέλους τον έπιασε ο πόνος για το δημόσιο χρήμα, για την τσέπη μου. Όταν με ξέσκιζε με τα Μνημόνια διαβάζοντας στη Βουλή εκθεσούλες για νηπιαγωγείο δεν έτρεχε τίποτε.
Από το πρωΐ, πάντως, είχα ενημερωθεί εμπεριστατωμένως τόσο από τον προαλειφόμενο για την Προεδρία της Βουλής κ. Μεϊμαράκη, προκειμένου να λειτουργήσει ως πιτ μπουλ απέναντι στον Κασιδιάρη και την παρέα του, αλλά και από τον κ. Μπίστη, πρώην ΠΑΣΟΚ, μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ και νυν ΔΗΜΑΡ, ότι οι αρνητικές αντιδράσεις του κ. Σόιμπλε και λοιπών ευρωπαίων στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου εξηγούνται από το γεγονός ότι τόσον ο κ. Σόιμπλε όσο και οι λοιποί ευρωπαίοι έχουν και κάποια Βουλή και κάποια κοινή γνώμη στη χώρα τους, στην οποία πρέπει να πλασάρουν ορισμένα πράγματα. Ακριβώς όπως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ πλασάρουν σ’ εμάς τις παπάρες τους περί αναδιαπραγμάτευσης μονολόγησα.
Τελικά, η καθημερινή πραγματική είδηση πρέπει να είναι ότι για να απαλλαγούμε από όλα αυτά τα λαμόγια θα πρέπει είτε ν’ ακολουθήσουμε τις συμβουλές του Ιφικράτη, ο οποίος διώκεται για διέγερση των πολιτών σε διάπραξη κακουργηματικών πράξεών, είτε να ψηφίσουμε άλλες 150 φορές για να πετύχουμε τη θανατερή. Εμείς, ως νομοταγείς πολίτες θα συνεχίσουμε να ψηφίζουμε απατεώνες για τα επόμενα 500 χρόνια!
Σωτήριος Καλαμίτσης
