Φίλοι του taxalia χαίρετε,
αφορμή για την επιστολή αυτή αποτέλεσε το άρθρο σας εδώ, και η πρότασή σας για περιορισμό της εγκληματικότητας, η οποία με βρίσκει αντίθετο...
Εξηγούμαι: διαφωνώ με τη νοοτροπία "ταλαιπωρούμε χιλιάδες αθώους για να πιάσουμε (ίσως...) έναν ένοχο", όπως προτείνετε με τα "μπλόκα". Εξάλλου, ακόμα κι αν πιάσουμε κάποιον με όπλο, οι ..
νομικές συνέπειες θα είναι μικρές, και οι καλοθελητές - αλληλέγγυοι - υπερασπιστές πολλοί...
Προτείνω λοιπόν τα εξής:
Πρώτα, και άμεσα, αλλαγή της νομοθεσίας περι όπλων ώστε κάθε Έλληνας πολίτης με λευκό ποινικό μητρώο (και ψυχικά υγιής) να μπορεί:
1. Με μια απλή βεβαίωση που η αστυνομία θα είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να χορηγήσει, να αγοράσει όπλο/α και πυρομαχικά ελεύθερα.
2. Να ϕέρει όπλο οπουδήποτε βρίσκεται, εϕόσον δεν διαπράττει καμιά παρανομία.
3. Να έχει το δικαίωμα χρήσης θανατηϕόρου βίας για να προστατεύσει τη ζωή ή/και σωματική ακεραιότητα, τόσο τη δική του όσο και οποιουδήποτε αθώου πολίτη.
4. Να έχει το δικαίωμα χρήσης θανατηϕόρου βίας για να προστατεύσει την περιουσία του, αν αυτό δεν είναι δυνατό να γίνει με άλλο τρόπο ή αν η απώλεια της περιουσίας θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την επιβίωσή του (ϕυσική και οικονομική).
5. Να απαλάσσεται απο οποιαδήποτε αστική ευθύνη αν δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες εις βάρος του για χρήση θανατηϕόρας βίας.
Με την παραπάνω νομική θωράκιση, ο νομοταγής πολίτης θα έχει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, το δικαίωμα δηλαδή να υπερασπιστεί τη ζωή και την ασφάλειά του χωρις να κινδυνεύει να σύρεται στα δικαστήρια κατηγορούμενος, σαν να ήταν αυτός ο εγκληματίας...
Φιλικά,
Δ. Σεγκ.
Σχόλιο taxalia:
Διαφωνούμε ριζικά, κάθετα, οριζόνται και πλάγια με τις παραπάνω απόψεις. Τα περισσότερα όπλα, με το απλοϊκό σκεπτικό της αυτοπροστασίας, θα αυξήσουν ραγδαία την εγκληματικότητα και θα οδηγήσουν τη δικαιοσύνη σε αδιέξοδο, εξαιτίας της παρακάτω πολύ απλής κατάστασης: όλη η θεωρία της αυτοπροστασίας, στηρίζεται στο δικαίωμα του πολίτη να σκοτώσει όποιον "κακό" του επιτεθεί. Πώς όμως θα αποδεικνύεται ότι ο σκοτωμένος, επιτέθηκε όντως στον πολίτη κι ήταν "κακός" και επικίνδυνος;
Να σας πω ένα πραγματικό περιστατικό, που συνέβη σε μένα προσωπικά, για να γίνει κατανοητό, το πού θα οδηγηθεί ο κόσμος, αν όλοι έχουμε όπλα για αυτοπροστασία:
Ένα βράδυ, επιστρέφοντας στο σπίτι μου, είδα σπασμένο το τζάμι του αυτοκινήτου μου από το οποίο έλλειπε το κασετόφωνο. Μικρή ζημιά το κασετόφωνο, μεγαλύτερη το τζάμι. Συνηθισμένο περιστατιικό, αλλά όποιος το έζησε καταλαβαίνει τον εκνευρισμό.
Την επόμενη βδομάδα, το τζάμι ήταν ξανά σπασμένο κι έλλειπαν μόνο τα ψιλά που έχω στο ντουλαπάκι για τα διόδια. Ούτε 10 ευρώ. Δεύτερο σπάσιμο τζαμιού, χειμωνιάτικα, μου την έδωσε! Είπα, όπως θα έλεγε ο καθένας "α, ρε πούστη, να σε πετύχαινα".
Δυό-τρείς μέρες μετά, επιστρέφω μεσημέρι (!) και συλλαμβάνω τον ληστή μέσα στο αμάξι ! Επ΄αυτοφώρω! Ήταν ένα πρεζόνι της γειτονιάς, τελείως διαλυμένο, από αυτούς που λες "να πεθάνει να γλιτώσει από το μαρτύριό του". Τον αρπάζω απ΄το γιακά και του λέω "τι κάνεις εδώ ρε;"
Μου απαντά "Ήρθα να πιώ νερό "!!!!!!!
Ο άνθρωπος δηλαδή ήταν δ-ι-α-λ-υ-μ-έ-ν-ο-ς. Με παραισθήσεις. Χωρίς επιλογή.
Ε, λοιπόν, αν είχα όπλο, πάνω στον εκνευρισμό μου, αν ήταν νύχτα, αν αισθανόμουν απειλή, θα έκανα το λάθος να τον πυροβολήσω. Αξίζει τον κόπο, να σκοτώσεις -κατά λάθος συχνά- κάποιον άνθρωπο, που τελικά θα καταλάβαινες ότι ήταν ένας κατακαημένος εξαρτημένος;
Θα σκεφτείς "μα όχι, δεν το θέλουμε το όπλο, για αυτούς! το θέλουμε για τους σκληρούς αδίστακτους κακοποιούς". Και πού θα ξεχωρίσεις ότι κάποιος είναι "σκληρός αδίστακτος κακοποιός" κι όχι ο γείτονάς σου που πεινάνε τα παιδιά του, νόμιζε ότι λείπεις από το σπίτι και έκανε απελπισμένος το απονενοημένο διάβημα, να μπεί μια νύχτα, μήπως και βρεί κανένα ξεχασμένο πενηντάρικο στα συρτάρια σου; Μη σκέφτεσαι με όρους του "μετά". Κατόπιν εορτής, όταν μαθαίνουμε από τα κανάλια, ότι ο δράστης, ήταν "δραπέτης φυλακών, καταδικασμένος για ανθρωποκτονία, όλοι αθωώνουμε τον νοικοκύρη που τον πυροβόλησε". Αυτό όμως δεν το ξέρεις την ώρα που βλέπεις κάποιον να προσπαθεί να μπεί από τη μπαλκονόπορτά σου. Μπορεί να είναι ο κουμπάρος σου, που χρωστάει, τον κυνηγάνε οι τοκογλύφοι κι απελπισμένος είπε να "δανειστεί" τα χρυσαφικά της γυναίκας σου, επειδή εσύ θα ήσουν στο εξοχικό....
Σκοτώνοντάς τον, δεν έχεις το περιθώριο να διορθώσεις το λάθος.
Και τελευταίο και κυριότερο: Οι σκληροί κακοποιοί, αυτοί που τρομάζουν τον κόσμο, δεν υπάρχει περίπτωση να φοβηθούν ή να συμμορφωθούν, επειδή θα είναι οπλισμένος ο παππούς και η γιαγιά ή εσύ. Είναι αδίστακτοι, δεν φοβούνται -ενώ εσύ φοβάσαι!-, δεν λογαριάζουν τη ζωή σου, ούτε τη δική τους (!), πολλοί έχουν ξανασκοτώσει και είναι "τελειωμένοι" ψυχικά. Δεν θα φοβερίσεις λοιπόν εσύ, ο φιλήσυχος ανθρωπάκος, έναν Γεωργιανό ή Αλβανό δολοφόνο, που έχει αλλάξει δέκα φυλακές, τον έχουν σαπίσει στο ξύλο άπειρες φορές και δεν νοιώθει πλέον ούτε φόβο, ούτε πόνο και του ΄χουν γυρίσει τα μυαλά.
Τα όπλα δεν μειώνουν την εγκληματικότητα. Δεν θα μειωθεί στην Παιανία ο αριθμός των ληστειών, αν όλοι οι κάτοικοι αποκτήσουν όπλο. Απλά, θα αυξηθούν οι θάνατοι.
Αντιθέτως, πρέπει να εκλείψει κάθε είδος θανατηφόρου όπλου.
Η εγκληματικότητα οφείλεται στην "έλλειψη κοινωνικής απολογίας". Στο ότι δηλαδή ο δράστης στις μεγαλουπόλεις, που ζεί σαν αγρίμι, δεν έχει τον πατέρα του κι τη μάνα του να του πούν "τι έκανες παιδί μου", που είναι ο σημαντικότερος λόγος για να μην κάνει εγκλήματα ένας άνθρωπος.
Αλλά, αυτό είναι μια μεγάλη κοινωνιολογική συζήτηση, που πρέπει να την κάνουν ειδικοί, εξηγώντας, ότι από μια σοβαρή οικογένεια, με παρόντα τον πατέρα, δύσκολα βγαίνει αδίστακτος κακοποιός.
Ουδείς εκών κακός. Ειπώθηκε χιλιάδες χρόνια πριν από τον σοφό Σωκράτη....
Σ.Γ. taxalia
