Του Χρήστου Μάτη*
Ακούω με πολύ ενδιαφέρον διάφορα στελέχη της ΝΔ να υπενθυμίζουν κλείνοντας μας το μάτι ποια είναι η σημασία της επανίδρυσης του Υπουργείου Μακεδονίας –Θράκης.
Δεν τη λένε αλλά την υπαινίσσονται, διότι είναι προφανές ότι γνωρίζουν ότι δεν υφίσταται.
Επειδή, όπως είχε πει ο Φρανσουά Μιτεράν, πολιτική είναι η διαχείριση των συμβολισμών, πρόκειται για έναν συμβολισμό, κενό περιεχομένου.
Διότι ο συμβολισμός θα πρέπει να έχει κάποιους αποδέκτες.
Στο εξωτερικό, η ύπαρξη ενός υπουργού Μακεδονίας –Θράκης μάλλον δε συγκινεί κανέναν. Αν είχε συγκινήσει, δεν θα είχαμε χάσει τη μάχη της αναγνώρισης της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από τα 2/3 των χωρών του ΟΗΕ, παρά την τεράστια διάθεση πόρων, υλικών και ανθρώπινων, την οποία προώθησαν όλες οι κυβερνήσεις μετά από το 1991.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο συμβολισμός του προκατόχου του κ.Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, να δέχεται, ως πρωθυπουργός, από την κυρία Μέρκελ, μπροστά σε κάμερες, με αναφορά σε "Μακεδονία¨από την κ.Μέρκελ, χωρίς καμία αντίδραση, είναι απείρως ισχυρότερος.
Στο εσωτερικό απλώς ενισχύει τον τρόπο με τον οποίο το μεγάλο κόμμα της κυβέρνησης, χαϊδεύει τις ευαισθησίες των ψηφοφόρων του, που το ίδιο απογοήτευσε
Διότι όλοι γνωρίζουν ότι υπουργείο χωρικής αρμοδιότητας, στη βαθειά αναποτελεσματική ελληνική δημόσια διοίκηση, δεν θα μπορέσει ποτέ να λειτουργήσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σπαταλιούνται περίπου 300 -καλοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία υπάλληλοι- για να συνεννοούνται με άλλα υπουργεία πως θα γίνει κάτι το οποίο πάντοτε έχει ελάχιστη προστιθέμενη αξία και πολύ περισσότερο κόστος, από το αποτέλεσμα που παράγεται.
Απλώς όταν ο Υπουργός είναι από την Καστοριά, από τα ψίχουλα του προϋπολογισμού του Υπουργείου, κάτι κερδίζουν οι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι της Καστοριάς, αν είναι από την Καβάλα, κερδίζουν οι αντίστοιχοι της Καβάλας και αν είναι από τη Θεσσαλονίκη, κερδίζει ο πρωθυπουργός, 2-3 προβλήματα διότι οι υπόλοιποι βουλευτές του στην πόλη, του καταγγέλλουν ότι ο υπουργός κάνει προσωπική πολιτική και τους ρίχνει.
Αν ο κ.Σαμαράς θέλει να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα διαχείρισης συμβολισμών έχει πεδίο δόξης λαμπρόν:
Ας φροντίσει πχ να επιλύσει την χρόνια διένεξη ανάμεσα στο ΙΚΑ και στο ΕΚΑΒ για τον χώρο στον οποίο το ΕΚΑΒ έχει τα ασθενοφόρα του στην περιοχή Χαριλάου.Οι δύο φορείς έχουν κοινό προϊστάμενο υπουργό, αλλά επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω δικηγόρων και του Ταμείου Παρακαταθηκών για ένα χώρο που ανήκει στο ΙΚΑ και στον οποίο το ΕΚΑΒ βρίσκεται σε καθεστώς ημικατάληψης. Είναι βέβαιο ότι και οι προηγούμενοι ΥΜΑΘ είχαν φρίξει… με την απαράδεκτη κατάσταση, που όμως εξακολουθεί είναι χωρίς λύση περίπου 15 χρόνια. Οι επόμενοι θα φρίττουν διότι με τις νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην περιοχή, ενδέχεται να μην μπορούν να βγουν τα ασθενοφόρα.
Όποιος θέλει συμβολισμούς για να ασκήσει πολιτική, έχει πολύ ουσιαστικούς. Αλλιώς καταφεύγει στους αυτονόητους, όπως κάνει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Ανταποκρίνεται στην υποχρέωση να διευκολύνει το gay pride στη Θεσσαλονίκη και μετά αυτό το χαρακτηρίζει πολιτική. Αν ήθελε να κάνει και τη δουλειά του, θα μάζευε τα σκουπίδια.
Σε ότι δε αφορά στην αντίδραση κάποιων δημάρχων για την επανασύσταση του Υπουργείου, είναι και πάλι θέμα συμβολισμών διότι σε όλα τα πρωτόκολλα, ο Υπουργός προηγείται. Ας ήταν γενική γραμματεία, είπε ο κ.Μπουτάρης
Υπάρχει επίσης και ένα ζήτημα κόστους. Αν πχ. ο υπουργός αξιοποιήσει ένα διευθυντή γραφείου, 2 οδηγούς, 2 μετακλητούς υπαλλήλους, ένα δημοσιογράφο και 4 συμβούλους (παλαιότεροι υπουργοί είχαν μέχρι και 23), η λειτουργία του υπουργικού γραφείου, αγγίζει τις 300.000 το χρόνο. Αν προστεθούν και οι βενζίνες για τις υπουργικές μετακινήσεις, ο συμβολισμός δεν είναι μόνο κενός, είναι και ακριβός…
*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ- Οικολογία στην Πράξη
