Τα ταξικά συμφέροντα και το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αιγαίο
Του Πέτρου Τσάγκαρη
Τ ους τελευταίους μήνες έρχεται διαρκώς στην επικαιρότητα το ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο. Η σχετική αρθρογραφία κατηγορεί την ελληνική ..
κυβέρνηση για υποχωρητικότητα, για απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων, ή και για προδοσία, και αγκαλιάζει ένα πολύ ευρύ πολιτικό φάσμα: Η φασιστική Δεξιά, η ΝΔ, τμήματα του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ αλλά και της πατριωτικής Αριστεράς, που περιλαμβάνουν το ΚΚΕ, αλλά και
Ένας από τους κύριους θεωρητικούς που υποστηρίζει την αναγκαιότητα ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ είναι ο ακαδημαϊκός Βασ. Μαρκεζίνης, ο οποίος τους τελευταίους μήνες έχει γίνει το αγαπημένο παιδί πολλών μεγάλων ΜΜΕ. Τόσο ο ίδιος ο Μαρκεζίνης, όσο και πολλοί άλλοι οπαδοί της σκληρής πολιτικής προς την Τουρκία, εστιάζουν το ζήτημα της ΑΟΖ στο Καστελόριζο. Το τελευταίο θεωρείται «κλειδί» στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, επειδή στόχος είναι η επίτευξη «συνόρων» με την κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό νομικά μπορεί να επιτευχθεί με τρεις προϋποθέσεις: α) να αναγνωριστεί δικαίωμα ΑΟΖ στο Καστελόριζο, β) να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος της μέσης γραμμής ίσης αποστάσεως όσον αφορά την οριοθετική γραμμή της ελληνοτουρκικής υφαλοκρηπίδας, και γ) η μέση γραμμή ίσης αποστάσεως να λάβει υπόψη της όχι μόνον το Καστελόριζο, αλλά ολόκληρο το σύμπλεγμα νήσων και πιο συγκεκριμένα τη νήσο Στρογγύλη.
η συνέχεια στο:
