Η κυρία Αφροδίτη Αλ Σαχλέ και ο Αντόνιο ντε λα Σαμαρούα
Δημοκρατίαν έχομεν, εξ ου και ελευθερίαν της γνώμης έχομεν όντες
πανέτοιμοι να υπερασπισθώμεν μέχρι θανάτου το δικαίωμα των αντιφρονούντων
να εκφράζουν την άποψίν των άνευ φόβου ότι θα εξορισθώσιν εις άγονον
νήσον τινά ή κατάστημα καθιδρυμένον εις περιοχήν του κλεινού άστεως
φέρουσαν ονομασίαν πτηνού.
Αυτά, άλλωστε, ορίζουν οι...
Α] Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου:
’ρθρο 19 «Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της
έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες
για τις γνώμες του και το δικαίωμα να αναζητά, να παίρνει και να διαδίδει
πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης και από όλο τον
κόσμο».
Β] Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [κυρώθηκε με το νομοθετικό
διάταγμα 53/1974 αμέσως μετά την «αποκατάσταση» της Δημοκρατίας]
Αρθρον 10 « 1. Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν
εκφράσεως. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και
την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληροφοριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως
δημοσίων αρχών και ασχέτως συνόρων. Το παρόν άρθρον δεν κωλύει τα κράτη
από του να υποβάλωσι τας επιχειρήσεις ραδιοφωνίας κινηματογράφου ή
τηλεοράσεως εις κανονισμούς εκδόσεως αδειών λειτουργίας. 2. Η άσκησις
των ελευθεριών τούτων, συνεπαγομένων καθήκοντα και ευθύνας δύναται να
υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους, περιορισμούς ή κυρώσεις,
προβλεπομένους υπό του νόμου και αποτελούντας αναγκαία μέτρα εν
δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν, την εδαφικήν ακεραιότητα
ή δημοσίαν ασφάλειαν, την προάσπισιν της τάξεως και πρόληψιν το
εγκλήματος, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, της προστασίαν της
υπολήψεως ή των δικαιωμάτων των τρίτων, την παρεμπόδισιν της
κοινολογήσεως εμπιστευτικών πληροφοριών ή την διασφάλισιν του κύρους
και αμεροληψίας της δικαστικής εξουσίας».
Γ] Διεθνές Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων [κυρώθηκε με τον
νόμο 2462/1997]
’ρθρο 19 «1. Κανείς δεν πρέπει να υπόκειται σε διακριτική μεταχείριση και
να παρενοχλείται για τις απόψεις του. 2. Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην
ελευθερία της έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία της
αναζήτησης, της λήψης και της μετάδοσης πληροφοριών και απόψεων κάθε
είδους, ανεξαρτήτως συνόρων, προφορικά, γραπτά, σε έντυπα, σε κάθε μορφή
τέχνης ή με κάθε άλλο μέσο της επιλογής του. 3. Η άσκηση των δικαιωμάτων,
που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού, συνεπάγεται ειδικά
καθήκοντα και ευθύνες. Μπορεί, επομένως, να υπόκειται σε ορισμένους
περιορισμούς, οι οποίοι όμως πρέπει να προβλέπονται με σαφήνεια από το
νόμο και να είναι απαραίτητοι: α. Για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της
υπόληψης των άλλων. β. Για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της
δημόσιας τάξης, της δημόσιας υγείας ή των χρηστών ηθών.»
Όλα αυτά, όμως, δεν σημαίνουν ότι θα πρέπει να αναμένομεν απαθείς το
μοιραίον επερχόμενον δια των ιοβόλων βελών ανθρώπων ανιστόρητων που...
ανήλθαν την κλίμακα της δημοσιότητος ελέω Σπύρου Βούγια τινός πρώην
συναπιστηρίου ενδυθέντος την ευκλεή ενδυμασίαν του πράσινου τυφεκιοφόρου.
Είχε καιρόν να μας πλήξει με την δηλητηριώδη αιχμήν τής σάρισάς της η
κυρία Σαχλέ [σάρισα όχι Σάριζα κυρία μου άλλο το μακεδονικό δόρυ και
άλλο το ανθρακούχον ύδωρ (κοινώς σόδα)]. Και το έπραξε θίγοντας ένα θέμα,
το οποίο αγγίζει μόνον ευαίσθητους ανθρώπους. Για τα γαϊδούρια, όπως είναι
ο κ. Βενιζέλος και η κ. Σαχλέ, οι 2.500 και πλέον αυτόχειρες της εποχής
τού Μνημονίου των πατρώνων της κ. Σαχλέ υπήρξαν διαταραγμένες
προσωπικότητες, εξ ου και δεν θα πρέπει να δίνουμε και μεγάλη σημασία
ασχολούμενοι με την περίπτωσή τους.
Έχω την εντύπωση πως η κυρία Σαχλέ αποφάσισε να εκφράσει ελευθέρως τη
γνώμη της για τους αυτόχειρες συμπατριώτες μου [τί περίεργο, ουδείς
αλλοδαπός μεταξύ των αυτοκτονησάντων], λίγο αφ ότου ο νυν πρωθυπουργός
αναφέρθηκε για πρώτη φορά αυτοβούλως στο τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών
και δη από του βήματος της Βουλής. Προηγουμένως είχεν αναφερθεί στο
φαινόμενο και ο Μπαίνει Βγάνει, αλλά προκληθείς από το κοινόν σε
συνέντευξή του, οπότε είχε την ευκαιρία να μιλήσει και αυτός για
διαταραγμένες προσωπικότητες που θέτουν τέρμα στη ζωή τους, αντί να τη
χαίρονται εν καιρώ Μνημονίου. Και μετά τίποτε! Έτσι, τη σκυτάλη
παρέλαβεν η πανεπιστήμων κ. Σαχλέ.
Εγώ ουδεμία σχέση έχω με την ψυχολογία, την ψυχιατρική, την κοινωνιολογία
και όλες τις συναφείς επιστήμες που μελετούν τη συμπεριφορά του ανθρώπου
μέσα στην κοινωνία. Γνωρίζων ανάγνωσιν και γραφήν, όμως, διαβάζω ότι ενώ
το έτος 2009 είχαμε 507 αυτοκτονίες [προφανώς μη οφειλόμενες εν πολλοίς σε
οικονομικά προβλήματα], το έτος 2010 είχαμε 622, οι οποίες οφείλονταν
κυρίως στα οικονομικά προβλήματα που άρχιζε να προκαλεί η οικονομική
πολιτική των τεραστίων πολιτικών προσωπικοτήτων ΓΑΠ και
Απαπαπακωνσταντίνου συνεπικουρούμενων από τους 155 πράσινους
τυφεκιοφόρους, το έτος 2011, και δη μέχρι την 10.12.2011, είχαμε 598
αυτοκτονίες, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2012 είχαμε 1300 αυτοκτονίες.
Σύνολον από 01.01.2010 μέχρι και 30.06.2012 = 2.520 και το κοντέρ δεν έχει
σταματήσει. Κοντά σ αυτές θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και περί τις
20.000 απόπειρες με βάση πάντοτε τη στατιστική.
Αίφνης, λοιπόν, κυρία Σαχλέ μου, η ελληνική κοινωνία άρχισε να ξεβράζει
τους παλαβούς που ζούσαν ανάμεσά μας μακρυά από τα εγαταλελειμμένα
ψυχιατρεία και χαίρονταν τα Μνημόνια με τις περικοπές συντάξεων και
μισθών, αλλά και με τον μηδενισμό των μισθών δια της ανεργίας. Λέτε να
έχετε δίκηο κ. Σαχλέ με δεδομένο ότι ουδείς μετανάστης, λάθρο ή μη,
αυτοκτόνησε; Αν είναι έτσι, τότε πράγματι η χώρα μου είναι ο παράδεισος
των εμφρόνων λαθρομεταναστών και η κόλαση των αφρόνων αυτοχθόνων. Έτσι
εξηγείται και η ακατάπαυστη εισροή νέων λαθρομεταναστών υπό τα όμματα του
κυρίου ντε λα Σαμαρούα που είπε πως θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από
τους λαθρομετανάστες και θα βγάλει την κουκούλα των μπαχαλάκηδων. Προς το
παρόν ανακατέλαβε δι εφόδου των στρατευμάτων καταστολής τη
«ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ» προστατεύοντας το δικαίωμα στην εργασία, αφού η ανεξάρτητη
Δικαιοσύνη εξέδωσε την τετράκις χιλιοστή πεντακοσιοστή πέμπτη απόφαση, με
την οποία κηρύχθηκε παράνομη μία απεργία, εν προκειμένω των χαλυβουργών
[ο αριθμός των αποφάσεων είναι φανταστικός, αλλά γνωρίζω ότι επί δεκάδες
χρόνια μόνον μία δικαστική απόφαση δικαίωσε απεργία, και δη εκείνη των
ναυτεργατών προ διετίας, αν δεν με απατά η μνήμη μου]. Τελικά το δικαίωμα
στην εργασία είναι πανίσχυρο και ακαταμάχητο μπροστά στο δικαίωμα στην
απεργία. Ας το συνειδητοποιήσουν αυτό οι αιθεροβάμονες απεργοί απανταχού
της επικρατείας και ας αυτοκτονήσουν ομαδικώς ως διαταραγμένες
προσωπικότητες που είναι, ευθύς ως ολοκληρωθεί ο διάλογός τους με τον
υπουργό κ. Βρούτση, ο οποίος αρέσκεται στο να συζητεί, ανεξαρτήτως του αν
το αποτέλεσμα των συζητήσεων μπορεί να μετουσιώσει σε πράξη.
Τέλος, στην κ. Σαχλέ αφιερώνω την ακόλουθη είδηση:
«Στην αναγνώριση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία
των Ελλήνων προέβη ο Επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών
Υποθέσεων και Ένταξης, κ. Λ. Aντορ, έπειτα από κοινοβουλευτικό έλεγχο που
άσκησε ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. κ. Γ. Παπανικολάου. Ο Ούγγρος Επίτροπος
ανέφερε επίσης πως η Επιτροπή γνωρίζει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν
οι ευάλωτες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού και για αυτό τον λόγο το
Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο παρέχει αντίστοιχη βοήθεια για την προώθηση της
κοινωνικής ένταξης και της απασχόλησης των ψυχικά ασθενών, την ανάπτυξη
εξωνοσοκομειακών υπηρεσιών σε θέματα ψυχικής υγείας, την αντιμετώπιση της
διακριτικής μεταχείρισης και την αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού στον
τομέα της ψυχικής υγείας. Ο κ. Παπανικολάου τόνισε από την πλευρά του πως
στην Ελλάδα οι αυτοκτονίες και οι απόπειρες αυτοκτονίας παρουσιάζουν
σημαντική αύξηση σε σχέση με το 2009, ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ύφεσης
και της ανεργίας που πλήττουν την χώρα. Παρόλο όμως, που το ποσοστό των
αυτοχείρων αυξάνεται δραματικά, η οικονομική κρίση και οι δημοσιονομικοί
περιορισμοί ασκούν πρόσθετη πίεση στις ψυχιατρικές υποδομές της χώρας. Ο
κ. Aντορ σημείωσε πως κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο (2007-2013),
το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο παρέχει υποστήριξη, μέσω του επιχειρησιακού
προγράμματος για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, για τη
μεταρρύθμιση του τομέα της ψυχικής υγείας στην Ελλάδα. Οι ελληνικές αρχές
έχουν δεσμεύσει συνολικά 241.186.513 ευρώ για τη μεταρρύθμιση του τομέα
της ψυχικής υγείας, εκ των οποίων το 85% χρηματοδοτείται από την ΕΚΤ και
το υπόλοιπο προέρχεται από εθνικές πηγές. Ωστόσο, εξέφρασε την ανησυχία
του καθώς, έως τα μέσα Απριλίου 2012, είχε απορροφηθεί μόνο το 3,3% της
συνολικής χρηματοδότησης. Ο κ. Παπανικολάου δήλωσε: «Ενώ η αρνητική
επίδραση της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των πολιτών είναι
αδιαμφισβήτητη, ελάχιστες πολιτικές είχαν εφαρμοστεί τα τελευταία δυόμιση
χρόνια για την αντιμετώπιση του φαινομένου .»
Σωτήριος Καλαμίτσης
