Γράφει για taxalia ο Επιβλέπων Μηχανικός
«Ο κουρέας της Σεβίλλης» ωχριά μπροστά στον κουρέα των
Αθηνών. Εντάξει είπαμε ότι οι πολιτικοί φταίνε (κυρίως) για τα υπέρογκα χρέη.
Ανέλαβαν μάλιστα την πρωτοβουλία να περικόψουν πάνω από 100 δις, να επιμηκύνουν
το χρόνο αποπληρωμής των υπολοίπων και να μειώσουν τα επιτόκια με σκοπό να
γίνει η εξυπηρέτηση του χρέους μας βιώσιμη.
Και «ω του θαύματος» εμφανίζεται μία...
ακόμη ευκαιρία να
κόψουμε ακόμη 50 δις. Αν απαιτήσουμε από την Ε.Ε. να αναλάβουν οι ευρωπαϊκοί
μηχανισμοί χρηματοπιστωτικής σταθερότητας την ανακεφαλαιοποίηση και των
Ελληνικών Τραπεζών. Δεν χάνουμε ευκαιρία να επιδιώκουμε κουρέματα, μείωση
χρεών, άρση υποχρεώσεων, γιατί εμείς δεν έχουμε καμιά σχέση μ’ αυτά τα χρέη,
πληρώναμε πάντα τους φόρους μας, δεν παρακαλούσαμε να μπούμε στο δημόσιο,
ψηφίζαμε άλλους και εκλέγονταν άλλοι, δεν παίζαμε εμείς στο χρηματιστήριο, ούτε
εμείς αγοράζαμε πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα και όσοι το έκαναν «στο φινάλε»
παρασύρθηκαν…
Όσο συνεχίζουμε να το παίζουμε ανήξεροι τόσο χάνουμε την
αξιοπιστία μας που είναι η βασική προϋπόθεση για να μας «παίξουν» οι μεγάλοι. Στα
παιδικά χρόνια μας δεν παίζαμε τα παιδιά που έκλεβαν, που παράβαιναν τους
κανόνες, που θέλανε πάντα να κερδίζουν και όταν έχαναν τα έκαναν γης μαδιάμ… Τώρα
που μεγαλώσαμε βλέπουμε την εργοδοσία, τις τράπεζες, τους επενδυτές να μην
εμπιστεύονται αυτούς που δεν τηρούν τους κανόνες, να μην προσλαμβάνουν, να μη
χρηματοδοτούν, να μην επενδύουν αντίστοιχα…
Ζητήματα που δεν θέλουν ούτε σπουδές, ούτε φιλοσοφίες για να
τα κατανοήσει κανείς. Αν θέλουμε να πάμε πάλι μπροστά θα πρέπει να αρνηθούμε
οτιδήποτε προσβάλει την αξιοπιστία μας.
Σκεφτείτε τη στιγμή που ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα πει ότι
δεν θέλουμε περαιτέρω κούρεμα χρέους. Χρωστάμε και θα ξεπληρώσουμε. Θέλουμε
πίστωση χρόνου, θέλουμε μικρότερα επιτόκια, αλλά στην πατρίδα μας κανείς δεν χάνει τα λεφτά του.
Αυτή θα έπρεπε να είναι η μόνιμη επωδός όσων επιθυμούν να
αλλάξει η κατάσταση και να γίνει η Ελλάδα νησίδα προσέλκυσης επενδύσεων και
πεδίο δημιουργίας νέων υγιών θέσεων εργασίας. Κανένα κούρεμα ούτε στο χρέος,
ούτε στους μισθούς, ούτε στις συντάξεις, ούτε στις υποχρεώσεις.
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί αφού το ένα κούρεμα φέρνει το
άλλο. Το κράτος ζητά κούρεμα των χρεών του και εξετάζει κούρεμα στους
προμηθευτές του που τους χρωστά πάνω από 6,5 δις. Αυτοί με τη σειρά τους (που
πολλοί κέρδισαν «χτυπημένους» διαγωνισμούς, προκατέβαλαν ήδη από ετών ΦΠΑ, φόρο
εισοδήματος, μισθούς, υλικά κ.α.) θα οδηγηθούν σε κούρεμα των μισθών (όσων
εργαζομένων έχουν απομείνει στον ιδιωτικό τομέα και πάνω από τους μισούς είναι
απλήρωτοι - εθελοντές) και μάλιστα χωρίς καμία αναστολή. Οι εργαζόμενοι θα
κουρέψουν με τη σειρά τους μισθώματα, αγορές, εκπαίδευση, υγεία και τόσα άλλα
απαραίτητα για να ζει κανείς με αξιοπρέπεια. Κι όλα αυτά γιατί η λογική και η
νοοτροπία του κουρέματος ξεκινά από το κεφάλι.
Φτάνει πια με τα κουρέματα! Σχέδιο, δουλειά και προσήλωση
στη σταθερότητα και τους στόχους.
Και χρόνος όχι για να περάσουμε ένα δύο
χρόνια ξεκούραστα, αλλά για να ανασυνταχθούμε από το εξάμηνο τέλμα, να
αναθεωρήσουμε τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος και να προχωρήσουμε μπροστά με
γρήγορες, αποφασιστικές και επώδυνες τομές, με εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας
και στην κυβέρνηση συνεργασίας, σφίγγοντας τα δόντια και δίνοντας μια τελευταία
ευκαιρία στην Ελληνική ανωτερότητα, στην Ελληνική αξιοπρέπεια, στην Ελληνική
μαγκιά!...
