του Ιωάννη Πασχαλιά
Υπαρχιφ.Ελλ.Αστυνομίας
Τον τελευταίο καιρό, προκαλούν δικαιολογημένη ανησυχία, προβληματισμό, αλλά και αγανάκτηση στους Συναδέλφους Αστυνομικούς, διάφορα δημοσιεύματα, διάφορες αναρτήσεις και συνεντεύξεις καθώς και διάφορες απόψεις, που..
εκφράζονται δημόσια και που κινούνται συνήθως ανάμεσα στα όρια της συκοφαντίας, της ανακρίβειας, της στοχοποίησής μας, της εξυπηρέτησης μικροπολιτικών, αλλά δυστυχώς και μικροσυνδικαλιστικών σκοπιμοτήτων, της λασπολογίας και της προκλητικότητας. Σταχυολογώντας μερικά από τα όσα γράφτηκαν και λέχθηκαν, από διάφορες «χρυσές πένες», διάφορα «χρυσά μικρόφωνα» και διάφορες «χρυσές αυθεντίες», επί παντός επιστητού, θα αναφέρω κάποιες απόψεις όλων των παραπάνω, που πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά χαρακτηριστικές, για τα όσα θα αναλύσω παρακάτω.
Έτσι μας απασχόλησαν, μας προβλημάτισαν και μας εξόργισαν φράσεις του είδους: «ένας στους δύο Αστυνομικούς ψήφισε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», «η Αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», «χρυσαυγίτικες διμοιρίες των “MAT”», «τα “MAT” είναι η ΕΣΑ της Μεταπολίτευσης», «τα “MAT” είναι οι μπράβοι της εξουσίας»…
Παίρνοντας λοιπόν τα πράγματα από την αρχή, ας μας πούνε όλοι αυτοί οι «ειδήμονες», με ποια «επιστημονική» μέθοδο έβγαλαν συμπεράσματα του τύπου, πως οι μισοί Συνάδελφοι ψήφισαν ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Ας μας πούνε τι ψήφισαν και οι άλλοι μισοί. Με ποιό δικαίωμα κρίνουν το δικαίωμα του ένστολου Έλληνα Πολίτη να ψηφίσει όποιο νόμιμο πολιτικό κόμμα επιθυμεί; Που πήγε η αρχή της μυστικότητας της ψήφου; Μήπως, κατ’ αυτούς, δεν ισχύει για τον Αστυνομικό; Γιατί ψάχνονται για το ποιο ήταν το κόμμα που προτίμησαν οι Αστυνομικοί και δεν τους ενδιαφέρει για παράδειγμα το τι ψήφισαν οι πυρηνικοί φυσικοί, οι καρδιοχειρούργοι, οι καθηγητές πανεπιστημίου, οι ποδοσφαιριστές, οι λογιστές και πάει λέγοντας; Γιατί να κρίνεται η ψήφος του Συναδέλφου που ψήφισε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και να μη κρίνεται για παράδειγμα η ψήφος του Συναδέλφου, που ψήφισε κάποιο κόμμα για ρουσφετολογικούς λόγους και για να βολευτεί ενάντια στην αξιοκρατία; Γιατί δεν είναι υπεύθυνη η ψήφος των μισών και να είναι υπεύθυνη των άλλων μισών; Τι σκοπιμότητες εξυπηρετούν τέτοιες απόψεις; Γιατί «κάποιοι» ζητάνε από τους Αστυνομικούς πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων; Όταν αυτοί οι «κάποιοι» πηγαίνουν σε κάποιο νοσοκομείο για ένα πρόβλημα υγείας, ζητάνε να μάθουνε πρωτα τα πολιτικά πιστεύω του γιατρού και μετά, ανάλογα με τα δικά τους πιστεύω, τον προτιμούν ή όχι για τη θεραπεία τους; Όπως κρίνουν το θεράποντα ιατρό τους για τα αποτελέσματα της θεραπείας του, έτσι να κρίνουν και τον Αστυνομικό για την αποτελεσματικότητά του και τον επαγγελματισμό του και όχι για το ποιο κόμμα ψήφισε στις εκλογές! Πώς είναι δυνατόν οι Συνάδελφοι των Διμοιριών της ΥΑΤ και της ΥΜΕΤ (οι «χρυσές πένες», τα «χρυσά μικρόφωνα» και οι «χρυσές αυθεντίες» μας αποκαλούνε ακόμα ΜΑΤ και Ματατζήδες, στοιχείο ενδεικτικότατο της προσκόλλησής τους σε παρελθοντικές καταστάσεις που δεν έχουν καμία πολύτως σχέση με το σήμερα) , από τη μία να είναι «χρυσαυγίτες» και από την άλλη να είναι «μπράβοι» της εξουσίας; Αυτά τα δύο δεν είναι λίγο αντιφατικά; Αυτά, αλλά και πολλά παρόμοια ερωτήματα μπορούν να προκύψουν και να κριτικάρουν τις διάφορες απόψεις που ανέφερα στις αρχές του άρθρου.
Το ανησυχητικό όμως είναι, πως τέτοιες απόψεις, στοχοποιούν τους Αστυνομικούς και προσφέρουν ιδανικότατα άλλοθι σε οργανωμένες ομάδες πολιτικής βίας και τρομοκρατίας. Από τη στιγμή που λένε «κάποιοι», πως οι μισοί Αστυνομικοί ψήφισαν ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ή ότι η Αστυνομία κάνει τα στραβά μάτια στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ή ότι είμαστε «βασανιστές» και «μπράβοι», τότε σε μια επίθεση εναντίον Αστυνομικών, αυτές οι ακραίες ομάδες βίας, υποστηρίζουν οτι επιτίθενται για να χτυπήσουν κάποιον «φασίστα» ή κάποιον «βασανιστή» και «τραμπούκο» και έτσι μ’ αυτόν τον τρόπο δικαιολογούν τις εγκληματικές πράξεις τους, σύμφωνα με τη δική τους λογική.
Στο σημείο αυτό θέλω να σταθώ και να διευκρινήσω κάποια πράγματα προς όλους τους Συναδέλφους (αλλά και τους Αντισυναδέλφους που θα βιαστούνε κακοπροαίρετα να μου ασκήσουν κριτική και να κολλήσουν «ταμπέλες»). Συνάδελφοι, είτε συμφωνώ, είτε διαφωνώ με τα πολιτικά σας πιστεύω, οφείλω ως Συνδικαλιστής, να αγωνίζομαι για την ελευθερία των επιλογών σας, χωρίς να δίνετε σε κανέναν απολύτως λόγο γι’ αυτές, αλλά ούτε να νοιώθετε ενοχές και να απολογείστε γι’ αυτές. «Κάποιοι» προσπαθούν να σας κάνουν να νοιώσετε ενοχές για τις επιλογές σας, για να σας ελέγξουν. Ο έλεγχος μέσω των ενοχών, είναι μια αλάνθαστη μέθοδος για όποιον επιθυμεί να ελέγχει τους άλλους. Υπάρχει όμως και μια προϋπόθεση. Αρκεί να μην χρησιμοποιείτε τις κομματικές σας προτιμήσεις, για να δράσετε αντισυναδελφικά, βολευόμενοι οι ίδιοι ή κυνηγώντας Συναδέλφους με αντίθετες πολιτικές πεποιθήσεις.
Συνεχίζοντας, θέλω να καταδικάσω την ευκολία, αυτών των «χρυσών αυθεντιών», με την οποία εξαπολύουν τη «χρυσή λάσπη» τους, της αναλήθειας, της ανακρίβειας, της συκοφαντίας και του ψεύδους εναντίον των Αστυνομικών, χωρίς να λογαριάζουν αν μας στοχοποιούν και μας περιθωριοποιούν. Ξέρετε πολύ καλά πως η «χρυσή λάσπη» σας, στρέφεται εναντίον ατόμων, που δεν μπορούν και δεν έχουν τα ίδια μέσα και την ίδια δημοσιότητα με εσάς, για να απαντήσουν στη λασπολογία σας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να στείλω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς και τη συμπαράστασή μου στην Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης, που όρθωσε το ανάστημά της, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα Σωματεία. Μην περιμένετε όμως Συνάδελφοι, συμπαράσταση από κανέναν ατσαλάκωτο συστημικό Συνδικαλιστή, ούτε από κανέναν κομματικοποιημένο Συνδικαλιστή. Ιδιαίτερα όσοι ανήκουν σ’ αυτήν την τελευταία κατηγορία, δεν κάνουν απολύτως τίποτα χωρίς την έγκριση του κόμματός τους και εξαργυρώνουν τη δύναμη, που τους δίνουν οι Συνάδελφοι με τη ψήφο τους, στην ιεραρχία του κόμματος που στηρίζουν.
Υπαρχιφύλακας ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ Ιωάννης, Αντ/πος στην Π.Ο.ΑΣ.Υ. – Ιδρυτικό Μέλος της Συνδικαλιστικής Κίνησης Αστυνομικών Θεσσαλονίκης «ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ»
