Αναίτια & χωρίς δικαιολογία καταργήθηκαν ο ΟΕΕ κι ο ΟΕΚ. Ζητώ, λοιπόν τη σύσταση καινούριου οργανισμού κοινωνικών παροχών για τα άτομα με αναπηρία. Με τον όρο ''άτομα'' εννοούμε ''ανθρώπους''. Ανθρώπους που κατά την πορεία της ζωής έχουν κι είναι ..
υποχρεωμένοι να διεκδικούν τα δικαιώματά τους εκτός τις υποχρεώσεις τους που έχουν.
Κι όταν μιλάμε για δικαιώματα εννοούμε τη χορήγηση δελτίων κοινωνικού τουρισμού, επίσης τα κοινωνικά δελτία ακρόασης & θεάματος, τα δανειοδοτικά προγράμματα για την επισκευή του σπιτιού τους με στόχο να καταστεί προσβάσιμο, προγράμματα επιδότησης δανείου χαμηλόμισθων & χαμηλοσυνταξιούχων. Ευκαιρίες δηλαδή να ζούνε με αξιοπρέπεια κι ελευθερία. Τους το χρωστά η ίδια η ζωή κι εκείνοι στον εαυτό τους χωρίς εξαιρέσεις μόνο για τους έχοντες & κατέχοντες. Γιατί η ζωή θα πρέπει να χαρίζεται ισότιμα σε όλους χωρίς εξαιρέσεις & προτιμήσεις.
Όπως κι ισχυρό πλήγμα αποτελεί η κατάργηση των οργανισμών εργατικής εστίας, κάτι το οποίο με βρίσκει απέναντι σε αυτήν την απάνθρωπη κι εξευτελιστική απόφαση. Ξεκαθαρίζεται πλέον στα άτομα με αναπηρία, με εισοδήματα πείνας που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις τα ίδια τα άτομα, αλλά κι οι οικογένειές τους ότι η κρατική εξουσία δε συνεχίζει να τους στηρίζει πλέον. Ακόμη δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι με αυτές τις αποφάσεις αιμορραγεί η ίδια η ελληνική κοινωνία της οποίας είναι μέρος & μάλιστα ικανότατο;
Αυτό που μπορεί να κάνει το αναπηρικό κίνημα είναι να διεκδικεί όσα δικαιούται έχοντας πλήρη επίγνωση της σημερινής κατάστασης που τίποτα δεν είναι δεδομένο & να αναμένει τις αποφάσεις που θα πάρει το υπουργείο εργασίας. Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στους υπεύθυνους να λάβουν δίκαιες κι ορθές αποφάσεις για τη ζωή μας λαμβάνοντας σοβαρά υπ΄όψιν ότι ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε & να μην αναγκαστούμε να βγούμε στην επετεία. Γιατί τη ζωή μας θέλουμε να την κερδίζουμε μέρα με τη μέρα με το κεφάλι ψηλά κι όχι με την παλάμη ανοιχτή.
Φώτης Μπίμπασης
