Έχουν διαρρεύσει 17 ολόκληρες ημέρες από τις εκλογές της 17.06.2012 και προσπαθώ ακόμη να καταλάβω τί είναι αυτό που έχει αλλάξει γύρω μου. Πάντοτε κάτι άλλαζε μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Κάθε μέρα, όμως, ακούω τα ίδια και τα ίδια, με αποτέλεσμα να διερωτώμαι γιατί έγιναν οι εκλογές. Και είναι όλα τόσο αυτονόητα που να πάρει ευχή. Την περασμένη εβδομάδα..
π.χ. αποτελούσε είδηση ότι οι υπουργοί θα παραμείνουν στα γραφεία τους το Σαββατοκύριακο λόγω φόρτου εργασίας. Ειλικρινώς δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι οι υπουργοί έχουν ρεπό τα Σαββατοκύριακα, προ πάντων δε υπό ακραίες, ως οι σημερινές, συνθήκες. Επίσης, παρατηρώ την έκπληξή τους, όταν ανακαλύπτουν διάφορες σπατάλες στο υπουργείο που διοικούν. Τόσον καιρό που ήταν στην αντιπολίτευση, όσοι εξ αυτών ήταν, δεν ησχολούντο με τον τομέα ευθύνης τους; Περί τίνα ετύρβαζαν; Κι΄ όταν στη συνέχεια έγιναν συγκυβέρνηση με επί κεφαλής τον Λουκά, πάλι δεν πήραν μυρωδιά; Έπρεπε να καταλάβουν υπουργικούς θώκους για να ανασύρουν στην επιφάνεια ζητήματα που ταλανίζουν τον τόπο και να αρχίσουν να τα διαλαλούν;
Η επικαιρότητα είναι μονίμως φορτωμένη με Άκη και Βίκυ. Χωρίζει ή δεν χωρίζει το ζεύγος; Συνέντευξη έδωσε η Βίκυ και απειλεί να αυτοκτονήσει. Φωτογραφίες του Άκη στο άνετο κελλί του. Παράνομος για άλλη μια φορά ο Άκης που είχε κινητό τηλέφωνο στη φυλακή. Έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι με το θράσος του. Τι λέτε ρε παλληκάρια; Εδώ είχε και έχει ακόμη το θράσος να δηλώνει αθώος και θα κώλωνε στον Κανονισμό της φυλακής;
Δίνουν τα ΜΜΕ βήμα και στον Πάγκαλο. Πάρτε Πάγκαλο νάχετε για τις επόμενες εβδομάδες, αφού σας ενημέρωσε επί τέλους ότι από τη μίζα των € 2 δισ., μόνο το 1/10 ενθυλάκωσε ο Άκης. Ακολουθεί ο Μόσιαλος που θέλει να αποσπάσει μέρος της μεγάλης «δημοκρατικής» παράταξης. Άλλος ένας σφετεριστής του όρου «δημοκράτης». Από κοντά και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να απομακρυνθεί από τα γραφεία τους στη Βουλή ό,τι θυμίζει την ορθόδοξη πίστη, αφού προηγουμένως δεν ορκίσθηκαν επιδεικτικά κατά το ορθόδοξο τυπικό. Δικαίωμά τους, αλλά δεν είναι και δικαίωμα των άλλων να ορκίζονται κατά το τυπικό που εκείνοι γουστάρουν χωρίς να λοιδορούνται; Πάλι καλά που δεν επιτιμούν την εκκλησία, η οποία σπεύδει, όπως κάνει αιώνες τώρα, να ανακουφίζει τον πόνο του λαού, τον οποίο και ο ΣΥΡΙΖΑ ξεσκίζει με τον δικό του τρόπο. Πάλι καλά που δεν την έπεσαν στον Γλέζο, ο οποίος ορκίσθηκε κατά το ορθόδοξο τυπικό. Έβλεπα και ξαναέβλεπα με θαυμασμό την εικόνα του αειθαλούς ήρωα Γλέζου να ορκίζεται ευθυτενής με υψωμένη τη δεξιά και ενωμένους τον αντίχειρα, τον δείκτη και τον μέσο, ενώ δίπλα του στέκονταν σαν μισοκακόμοιροι ο Τσίπρας και ο Παπαδημούλης με τα χέρια σταυρωμένα προ των γεννητικών οργάνων τους.
Γεμάτη η επικαιρότητα και από δηλώσεις αλλοδαπών αξιωματούχων των πάσης φύσεως οργανισμών ως προς το τί πρέπει να πράξει η χώρα. Πρώτα το Μνημόνιο και μετά συζητάμε, διαμηνύουν. Τα γίδια από ‘δω ψελλίζουν κάτι λίγα για αναδιαπραγμάτευση. Μέχρι και το πράσινο χοιρινό μίλησε για τη βαρβαρότητα του Μνημονίου που το ίδιο το χοιρινό έφερε στη χώρα. Μου θύμισε την ατάκα που ξεστόμισε ο μεγάλος στοχαστής επί κυβερνήσεως Καραμανλή: «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Τελικά ο Καραμανλής ήταν μέγας σοσιαλιστής!
Στη συνέχεια διαπίστωσα, φευ, ότι και η ΝΔ απέκτησε τη Γιαννακά της. Είναι η κ. Βούλτεψη, η οποία δεν αφήνει τον συνομιλητή της να σταυρώσει κουβέντα, όποιον δε τολμήσει να μιλήσει για αναδιαπραγμάτευση τον κατακεραυνώνει με τη φράση: «Λεφτά θα φέρετε να πληρώσουμε τα δάνεια;». Η κ. Βούλτεψη που μέχρι την 11.11.2011 διερρήγνυε τα ιμάτιά της για το κακό Μνημόνιο. Η κ. Βούλτεψη που ως μη βουλευτής κατέθετε στον κ. Πεπόνη για το μαγείρεμα των αριθμών από την ΕΛΣΤΑΤ και τον κ. Παπακωνσταντίνου. Προφανώς πίστευε ότι δεν ήταν αναγκαίο το Μνημόνιο, στο οποίο μας έσυραν τα σοσιαλιστικά κνώδαλα. Μήπως θα έπρεπε αυτοκλήτως να εμφανισθεί τώρα ως βουλευτής στον κ. Πεπόνη και να ανασκευάσει τις καταθέσεις της, αφού έχει ξεχάσει ότι ο αρχηγός της είχε δηλώσει ότι θα πέσουμε από τα σύννεφα, όταν πληροφορηθούμε πώς οδηγηθήκαμε στο Μνημόνιο; Μου θυμίζει τον πατέρα τής αγρίως βιασθείσης ανηλίκου, ο οποίος αποσύρει τη μήνυση ευθύς ως εισπράξει ένα σεβαστό ποσό για την αποκατάσταση της θυγατέρας του. Τόσο απλά και θλιβερά.
Η επικαιρότητα, όμως, έχει και τον Καιάδα της Λέρου, τον οποίο δεν ανέδειξε ο πονόψυχος κ. Ψαρριανός ούτε κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ. 300 ηλικιωμένοι ψυχασθενείς είναι ξεχασμένοι και πεινασμένοι στο ψυχιατρείο της Λέρου. Έπρεπε πάλι η εκκλησία να επέμβει για να σιτίσει τις έρημες αυτές ψυχές, οι οποίες, όταν αποδημήσουν εις Κύριον, θάβονται κάτω από μια πλάκα που δεν φέρει όνομα. Αν αυτό δεν είναι ΤΟ δείγμα ανθρωπιστικής κρίσης και αριστερής αναλγησίας, τότε ποιο είναι; Κύριε Ψαρριανέ μου, κυρία Ρεπούση μου, κύριε Φώτη μου, κυρία Δούρου μου, κυρία Κωνσταντοπούλου μου τόσες και τόσες ΜΚΟ αναγνωρίζετε ως επιτελούσες θεάρεστο έργο υπέρ των λαθρομεταναστών, πείτε πως και η Εκκλησία της Ελλάδος είναι μία ΜΚΟ. Αυτή τουλάχιστον φροντίζει και τους Έλληνες.
Θυμήθηκα πάλι την επανάσταση του αυτονόητου που είχε κηρύξει το ΓΑΠατο. Δυστυχώς, έμεινε στην αφετηρία. Ούτε στα μισά του δρόμου. Κανένας δεν προσέτρεξε στο προσκλητήριό του. Όλοι έχουν παραμείνει γαντζωμένοι στο τετριμμένο, στο ευτελές, στο μικρό, στο ρηχό, στο ανόητο.
Σωτήριος Καλαμίτσης
