Πέθανε ο ηθοποιός Γιώργος Μούτσιος, ο οποίος αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Ο Γ.Μούτσιος είχε σπουδάσει μουσική και λυρικό τραγούδι. Το τελευταίο αντίο θα πουν οικείοι και συνάδελφοι την Τετάρτη, στις 17:30 το απόγευμα στο... νεκροταφείο Ζωγράφου.
Ο ηθοποιός γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 1932 και ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο: είχε σπουδάσει μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη σχολή του Εθνικού Ωδείου, ενώ μετά την αποστράτευσή του πήγε στη Βιέννη για ανώτερες σπουδές φωνητικής, θεάτρου και σκηνοθεσίας.
Η καριέρα του άρχισε από το τραγούδι καθώς το 1951 προσελήφθη ως τραγουδιστής στο Εθνικό Θέατρο και συμμετείχε ως μέλος του Χορού στην τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος».
Είχε επίσης εμφανιστεί σε συναυλίες κλασικού τραγουδιού σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και είχε τραγουδήσει την «Κάρμινα Μπουράνα» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Το 1960, δίδαξε και τραγούδησε τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μία μεγάλη στιγμή της καριέρας του.
Το 1977 ο Γ.Μούτσιος συγκρότησε θίασο με τη γυναίκα του, ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου.
Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στους «Όρνιθες», όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.
Στον κινηματογράφο ο Γ.Μούτσιος εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες. Σε ηλικία 20 ετών έκανε μία από τις πρώτες του επιτυχίες, την ταινία «Η αγνή του λιμανιού» (1952).
Από τότε εμφανίστηκε σε παραπάνω από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Ενδεικτικά: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954) , «Ο κράχτης» (1964), «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964) , «Αχ!.. και να 'μουν άντρας» (1966),«Τρούμπα `67» (1967) ,«Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί» (1967) , «Η επιστροφή της Μήδειας» (1968), «Ο αετός των σκλαβωμένων» (1970), «Ο δρόμος των ηρώων» (1971), «Εσχάτη προδοσία» (1971), «Ο αντιφασίστας» (1972).
Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Δημήτρη Κολάτου «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (2002), ενώ η τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης» ήταν μία από τις τελευταίες του επιτυχίες.
Ο ηθοποιός γεννήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 1932 και ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο: είχε σπουδάσει μουσική και τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στη σχολή του Εθνικού Ωδείου, ενώ μετά την αποστράτευσή του πήγε στη Βιέννη για ανώτερες σπουδές φωνητικής, θεάτρου και σκηνοθεσίας.
Η καριέρα του άρχισε από το τραγούδι καθώς το 1951 προσελήφθη ως τραγουδιστής στο Εθνικό Θέατρο και συμμετείχε ως μέλος του Χορού στην τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος».
Είχε επίσης εμφανιστεί σε συναυλίες κλασικού τραγουδιού σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης και είχε τραγουδήσει την «Κάρμινα Μπουράνα» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Το 1960, δίδαξε και τραγούδησε τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, μία μεγάλη στιγμή της καριέρας του.
Το 1977 ο Γ.Μούτσιος συγκρότησε θίασο με τη γυναίκα του, ηθοποιό Δέσποινα Νικολαΐδου.
Με το Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι. Στο ίδιο φεστιβάλ με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στους «Όρνιθες», όπως επίσης και στο Φεστιβάλ Σαίξπηρ στο Λονδίνο.
Στον κινηματογράφο ο Γ.Μούτσιος εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες. Σε ηλικία 20 ετών έκανε μία από τις πρώτες του επιτυχίες, την ταινία «Η αγνή του λιμανιού» (1952).
Από τότε εμφανίστηκε σε παραπάνω από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Ενδεικτικά: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» (1954) , «Ο κράχτης» (1964), «Θα σε κάνω βασίλισσα» (1964) , «Αχ!.. και να 'μουν άντρας» (1966),«Τρούμπα `67» (1967) ,«Κάποτε κλαίνε και οι δυνατοί» (1967) , «Η επιστροφή της Μήδειας» (1968), «Ο αετός των σκλαβωμένων» (1970), «Ο δρόμος των ηρώων» (1971), «Εσχάτη προδοσία» (1971), «Ο αντιφασίστας» (1972).
Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του Δημήτρη Κολάτου «Αλέξανδρος και Αϊσέ» (2002), ενώ η τηλεοπτική σειρά «Τα παιδιά της Νιόβης» ήταν μία από τις τελευταίες του επιτυχίες.
