O Χριστός σταμάτησε στο Εμπολι (για όσους θυμούνται το μυθιστόρημα του Κάρλο Λέβι…), η μητέρα του στη γραφική Κοντάραινα της Λευκάδας. Συνέβη την περασμένη Παρασκευή, όταν μία Mercedes -της σειράς, όχι τίποτε εξεζητημένο- σταμάτησε έξω από τη φημισμένη χασαποταβέρνα του Μίμη. Από μέσα της βγήκε η κυρία Μάργκαρετ Παπανδρέου, κεφαλή της
ιστορικής οικογενείας (κεφαλή, μεταφορικώς και καθ’ όλες τις έννοιες), η οποία διά της παρουσίας της εκεί επιβεβαίωσε την τρανή φήμη των κοντοσουβλίων και κοκορετσίων της ψησταριάς. Η Μητέρα, όπως είναι ο επίσημος τίτλος της στην οικογένεια, ήταν εξόχως ευδιάθετη, παρότι η νήσος τυγχάνει γενέτειρα του Απόστολου Κακλαμάνη, για τον οποίο στο παρελθόν δεν έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια. Την ευφορία της μαρτυρούσε το πλατύ και σχεδόν μόνιμο χαμόγελό της – εκτός αν το δεύτερο χαρακτηριστικό του μειδιάματος οφείλεται στην τέχνη του πλαστικού χειρουργού και, άρα, δεν είναι δηλωτικό των ψυχικών διαθέσεών της.
Δεν αποκλείεται η παρουσία της στο νησί να συνέπεσε με εκείνη του Πρωτότοκου (ο επίσημος τίτλος του Γιώργου στην οικογένεια), ο οποίος επίσης επέλεξε τη Λευκάδα για να περάσει μέρος των διακοπών του. Κατά πληροφορίες μου, προερχόμενες από αξιόπιστη πηγή (της οποίας τη σοβαρότητα ενισχύει το γεγονός ότι στερείται παντελώς της αίσθησης του χιούμορ…), ο πρώην πρωθυπουργός επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον δήμαρχο, προκειμένου να πληροφορηθεί αν κάπου στο νησί υπήρχαν νεροτσουλήθρες. Υποθέτω ότι η άσκηση στη νεροτσουλήθρα πρέπει να γυμνάζει μια δύσκολη μυϊκή ομάδα την οποία δεν πιάνει το κανό, χωρίς να αποκλείω όμως και την εκδοχή ότι, με κάποιο τρόπο ασύλληπτο για τους κοινούς ανθρώπους, η ύπαρξη νεροτσουλήθρας θα ήταν χρήσιμη στην προετοιμασία των διαλέξεων που πρόκειται να δώσει ο Γιώργος το φθινόπωρο στην Kennedy School of Government του Χάρβαρντ.
Κατά τα λοιπά, το βάρος της προετοιμασίας του έπεσε στο κανό. Ωστόσο, δυστυχώς, υπήρξαν φορές που οι αντιληφθέντες την παρουσία του κάθε άλλο παρά επεδοκίμασαν την αξιόλογη προσπάθεια που καταβάλλει στο άθλημα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παρά τα εξήντα χρόνια του. Τυχερός ο Γιώργος, παρ’ όλα αυτά: ανήκει στην ελίτ εκείνων που δεν θα αντιμετωπίσουν τη μελαγχολία του τέλους των διακοπών, καθώς είναι γνωστό ότι βρίσκεται σε κατάσταση μονίμων διακοπών. Από πότε; Δεν είμαι σίγουρος να το πω. Μάλλον από πάντα, αν κρίνω από το στυλ του…
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_21/08/2012_457570
