του Σεραφείμ Μηχιώτη
«Προς το παρόν αυτά»…Το σημερινό μάθημα πολιτικής από το Βένιο Αγγελόπουλο τελειώνει με αυτά τα λόγια, ενδεικτικό ότι έπονται άλλα μαθήματά του που έχει προγραμματίσει να μας παραδώσει μέσω άρθρων του, με τον ίδιο καθαρό λόγο που τον χαρακτηρίζει πάντοτε, όπως και όταν κατέθετε ως μάρτυς υπερασπίσεως του ισοβίτη της Ε(παναστατικής)Ο(ργάνωσης)“17Ν„ Αλ. Γιωτόπουλου.
Κατά τον εντιμότατο(honorable) καθηγητή του ΕΜΠ, η «αριστερή κυβερνητική προοπτική», την οποία ορέγεται, οφείλει να κάνει πράξη το σύνθημα «κανένας μόνος του στην κρίση». Το πρόβλημα του είναι «πώς θα φάει ο κόσμος», υπό συνθήκες πτώχευσης και στάσης πληρωμών, οπότε «είναι επομένως απαραίτητη η εκπόνηση μιάς ολοκληρωμένης αγροτικής παραγωγής, με στόχο την κάλυψη σε τρόφιμα των αναγκών του πληθυσμού, από σήμερα, από χθες». Πρόβλημα για τον Αγγελόπουλο (και για το ΣΥΡΙΖΑ) είναι «το μονοψήφιο ποσοστό σε αγρότες και συνταξιούχους», αλλά και γενικότερα «τα διψήφια ποσοστά στις άλλες κοινωνικές κατηγορίες δεν μπορούν να θεωρούνται δεδομένα». Ως προς την πολιτική γλώσσα γράφει ότι «κακή μεν η ξύλινη γλώσσα…, αν όμως θέλεις να γίνεις πόλος έλξης πρέπει την αριστερή σου γραμμή να την εξειδικεύσεις, να την κάνεις λιανά,…όχι να την ξεχειλώσεις».
Τέλος υποδεικνύει την ανάγκη δημιουργίας δικτύου αλληλεγγύης, «σε επίπεδο νομού αρχικά (έχουν καταργηθεί…), σε κάθε δήμο ίσως αργότερα, που θα λειτουργούν ως στέκια, θα στεγάζουν τις κινήσεις αλληλεγγύης, τις προσφορές εργασίας, θα ενημερώνουν για απειλούμενες κατασχέσεις και εξώσεις και ότι άλλο ήθελε προκύψει», συμπληρώνοντας ότι «είναι σημαντικό τα Κέντρα αυτά να είναι αυτοδιοικούμενα και να είναι μεταξύ τους συνδεδεμένα σε ένα δίκτυο οριζόντιας επικοινωνίας»(…)
Επειδή πίσω από μεγάλα και δήθεν ωραία λόγια είναι σκόπιμο να είναι κανείς διερευνητικός έως επιφυλακτικός ή αρνητικός, προσωπικώς αντιλαμβάνομαι τη βολιδοσκόπηση Αγγελόπουλου, εξ αριστερών της ακροαριστεράς του πολύ-κόμματος του Τσίπρα, ως σπόρο δημιουργίας ενός «παράλληλου μηχανισμού» με τον κρατικό (δεν μνημονεύεται, αν θα έχει και ένοπλο τμήμα, όπως είχαμε τη «ληστεία αρχών μετά φόνου» εις την Πάρο), αντίβαρο εις την κλιμάκωση της «αντιπαράθεσης» με το αστικό κράτος, όπως συζητούν ήδη κάποιοι κινούμενοι εις τα όρια της συνταγματικής νομιμότητος. Ένα μηχανισμό «αντί-νομιμότητας» ίσως;
Δεν θα μπω εις τον πειρασμό να αναζητήσω «γλωσσική μανιέρα» του ιδρυτικού μέλους της ΔΕ του ενιαίου κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ (η γνωστή απάτη εν όψει των εκλογών του Ιουνίου, με πρώτη την υπογραφή Τσίπρα), αλλά τα τρισβάρβαρο «θίχτηκαν» το οποίο χρησιμοποιεί εις το τέλος του πονήματός του, με κάνει να λυπούμαι τους φοιτητές του εις το ΕΜΠ για το επίπεδο των ελληνικών του καθηγητή τους.
Στις ΗΠΑ πήγατε ξανά κ. καθηγητά, από την τελευταία που σας γύρισαν πίσω, μόλις πατήσατε σε Αμερικανικό έδαφος;
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
smichio@otenet.gr
Το πλήρες κείμενο του άρθρου Αγγελόπουλου: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=708233
