Κάθομαι σε ένα "μπουγατσάδικο" φίλου, σήμερα το πρωί (Τρίτη 21 Αυγούστου 2012) και πίνω τον καφέ μου, ακριβώς απέναντι από τον πάγκο σερβιρίσματος (η τιμή του καφέ: 1,20 ευρώ).
Έρχεται ένας τύπος, εμφανώς "πρεζόνι", αλλά σε καλή σχετικά κατάσταση. Λέει στον φίλο καταστηματάρχη με πολύ ευγένεια: "συγνώμη, μπορείτε να μου δώσετε ένα....
πλαστικό ποτήρι παγωμένο νερό;"
"Βεβαίως", του απαντά ο φίλος και του γεμίζει ένα πλαστικό ποτήρι νερό, με 3-4 παγάκια μέσα.
Ο τύπος βγαίνει από το μαγαζί και σε ένα λεπτό επιστρέφει και λέει:
"συγνώμη, μπορείτε να μου βάλετε σε ένα πλαστικό ποτήρι, δυό κουτάλια ζάχαρη κι ένα κουταλάκι καφέ;"
Ε;
- "Μα γιατί ζητάει ένα ποτήρι με καφέ και ζάχαρη, χωρίς νερό", σκέφτομαι.
- Ο καταστηματάρχης που ξέρει το "κόλπο", του λέει "όχι".
- "Μα θα το πληρώσω", λέει ο τύπος. Πόσο κάνει;
- "Ένα ευρώ", του απαντάει ο φίλος.
- Ο τύπος τότε κάνει μεταβολή και φεύγει αστραπιαία.
- Ο φίλος καταστηματάρχης μου εξηγεί: ζητάνε από ένα μαγαζί (υπάρχουν αρκετά εκεί κοντά) στην αρχή, ένα ποτήρι νερό με παγάκια. Μετά ζητάνε ένα ποτήρι με ζάχαρη και καφέ και κάνουν τον καφέ μόνοι τους.
- "Και γιατί τα ζητάνε χωριστά;" τον ρωτάω.
- "Γιατί μερικοί συνάδελφοι, τους πουλάνε τις σκόνες (τη ζάχαρη και τον καφέ δηλαδή), 20 λεπτά, οπότε ο καφές τους στοιχίζει 20 λεπτά, αφού το παγωμένο νερό είναι δεδομένο ότι θα το βρουν", μου λέει ο φίλος.
Άκου, τι σκέφτεται ο κόσμος, για να του βγεί ο παγωμένος καφές 20 λεπτά κι όχι 1,20 !
Ρε πού πάμε;
Σ.Γ. / taxalia.blogspot.com
