του Στέλιου Παπαθεμελή*
Λιγοστά και μη σύγχρονα μέσα, λάθη και εγγενείς ανεπάρκειες της πολιτικής πυρόσβεσης. Κατανοητά και τα ειδικά χαρακτηριστικά, οι δαιμονιώδεις άνεμοι, η εφετινή ξηρασία. Όλα κατά κάποιον τρόπο εξηγούν τη νέα καταστροφή της Χίου. Λείπει ο Βίκτωρ Ουγκώ για..
να την απαθανατίσει!
Όμως υπάρχει μια πλευρά που οι πάντες αντιπαρέρχονται: Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα, με απειροελάχιστες εξαιρέσεις, που προέρχονται και αυτές από εγκληματική αμέλεια, είναι έργο αδιστάκτων εμπρηστών.
Το ερώτημα για την ταυτότητα των δραστών, είναι αμείλικτο.
Στην εγκληματολογία, όταν δεν γνωρίζεις τον δράστη, ψάχνεις ποιός μπορεί να έχει λόγο να διαπράξει το αποτρόπαιον.
Παλαιότερα βασιζόμενοι σε αποχρώσες ενδείξεις, λογικές αναλύσεις και κουρδικού ελέγχου έντυπα, εκτίμησή μας ήταν ότι ηθικός και κατά περίπτωση πραγματικός αυτουργός των εμπρησμών είναι ο εξ ανατολών αγαπημένος μας γείτων…
Κάποιοι μας είπαν τότε εκτός από…τουρκοφάγους, φαντασιόπληκτους.
Αργότερα, ήρθε ο Μεσούτ Γιλμάζ (διατελέσας πρωθυπουργός) και κατήγγειλε ευθέως και επωνύμως την συνάδελφό του Τσιλέρ, ότι ως πρωθυπουργός σχεδίασε και εκτέλεσε εμπρησμούς κυρίως στα νησιά μας.
Ο Γιλμάζ ή κάποιος ανάλογος δεν ξαναβγαίνει σήμερα, αλλά τίποτε δεν έχει αλλάξει στο κεφάλαιο αυτό.
Είναι φυσικό να υποψιαζόμαστε την προέλευση του εγκλήματος. Πρέπει οι έρευνες να στραφούν κατά των πρακτόρων τους.
* Ο Στέλιος Παπαθεμελής είναι πρόεδρος της Δημοκατικής Αναγέννησης
