Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ο κ. Χατζηδάκης ανεκοίνωσε έμπλεως χαράς ότι συνιστάται συντονιστικό όργανο για την πάταξη του λαθρεμπορίου που έχει πλημμυρίσει τις γειτονιές, ου μην αλλά και τα κέντρα των μεγάλων πόλεων με αποτέλεσμα να δεινοπαθούν όσοι καταστηματάρχες δεν διαθέτουν μαϊμού-προϊόντα. Αναρωτήθηκα αμέσως γιατί έχει εξ αρχής στηθεί το κράτος με τέτοιον τρόπο, ώστε ..
να υπάρχουν πολλοί συναρμόδιοι σ’ αυτόν τον τόπο. Είναι τόσο δύσκολο να γίνει μια τομή και να ανατεθεί ολόκληρο το αντικείμενο μίας πτυχής του δημόσιου βίου σε ένα όργανο;
Από την άλλη μεριά διερωτήθηκα γιατί θα πρέπει ολόκληρος υπουργός να ασχολείται με τέτοια ζητήματα καθημερινότητος και ήσσονος σημασίας, αντί να ασκεί επιτελικό έργο για τα σοβαρά ζητήματα! Η μοναδική απάντηση που ήλθε αυθόρμητα στον νου μου είναι: «για να πουλάει μούρη ο υπουργός και να υπενθυμίζει στους χαχόλους την παρουσία του σε κυβερνητικούς θώκους, ώστε να συνεχίσει να είναι αναγνωρίσιμος μέχρι και τις επόμενες εκλογές».
Μοιραία πήγε το μυαλό μου και στην «επανάσταση της Ύδρας», όπου χρειάστηκε να σταλεί διμοιρία των ΜΑΤ για να μεταχθεί στην Αθήνα ο συλληφθείς εστιάτορας με την κατηγορία ότι δεν εξέδιδε αποδείξεις. Πήγε το μυαλό μου σ’ αυτό το περιστατικό, επειδή πληροφορήθηκα στη συνέχεια ότι για να μεταβεί στην Ύδρα η διμοιρία των ΜΑΤ, ερωτήθηκε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο οποίος αναρωτήθηκε γιατί θα πρέπει να πάει η διμοιρία και όχι γιατί τον ρωτάνε αυτόν, αφού υπάρχουν νόμοι, τους οποίους πρέπει να εφαρμόζουν οι Αρχές.
Πράγματι, γιατί ο επί κεφαλής της αστυνομικής δύναμης που ήταν αρμόδιος για την αποστολή των ΜΑΤ στην Ύδρα αισθάνθηκε την ανάγκη να ρωτήσει τον υπουργό; Και πάλι το στραβό μυαλό μου πήγε σε ένα και μοναδικό λόγο. Είναι τόσο καλά οργανωμένο το κράτος και τόσο εκπαιδευμένα όλα τα δημόσια όργανα στην εφαρμογή του νόμου άνευ άλλου τινός, ώστε σκέφτηκε ο αρμόδιος αστυνομικός διευθυντής: «Κι’ αν στείλω τα ΜΑΤ και γίνει ένας ψιλοχαμός και τρωθεί η εικόνα της κυβέρνησης, ποιος με σώζει από μία δυσμενή μετάθεση ή μετακίνηση;».
Και μετά μάς κακοφαίνεται που μας μιλάνε οι ξένοι για μεταρρυθμίσεις, έστω προσχηματικά, ενώ εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.
Μπορεί η κυβέρνηση να κάνει μία μεταρρύθμιση; Να δώσει ακόμη μία εντολή ο πρωθυπουργός, κοντά σε τόσες άλλες που έχει δώσει τελευταίως, με το εξής περιεχόμενο:
«Ουδείς ερωτά τον ανώτερό του για μία ενέργεια, την οποίαν οφείλει εκ του νόμου χωρίς άνωθεν έγκριση».
Αν, όμως, η πάγια εντολή τού υπουργού προς τον εν λόγω αστυνομικό διευθυντή ήταν εξ αρχής της θητείας του «Δεν κουνιούνται τα ΜΑΤ χωρίς την έγκρισή μου», τότε μην ψάχνουμε άλλο για τα αίτια της κακοδαιμονίας μας. Θα ματαιοπονούμε και στο ψάξιμο και στην προσπάθεια εξάλειψης της κακοδαιμονίας.
Σωτήριος Καλαμίτσης
