οσίων τους, και έτσι οι μεν διεθνείς ΜΚΟλοι να αρχίσουν να συντάσσουν εκθέσεις για καταπάτηση δικαιωμάτων του ανθρώπου, οι δε κυβερνητικοί να παραδώσουν στα παπαγλαράκια και στη βορά των αδηφάγων καναλιών καμμιά δεκάδα αστυνομικούς και τους επί κεφαλής των. Τους σιγοντάριζαν διάφορες οργανώσεις αλληλέγγυων ηλιθίων, αλλά και μεμονωμένοι ηλίθιοι όπως ο Μπουμπούκος και δεκάδες άλλα στελέχη των δημοκρατορικών δυνάμεων.
Τελών αδιαλείπτως και από πολλών ετών σε κατάσταση ρατσιστικού delirium tremens και λίγο πριν διασωληνωθώ οικειοθελώς, ώστε να περιπέσω επί τέλους σε κατάσταση ρατσιστικής καταστολής, θυμήθηκα υπέροχες στιγμές του αριστερού κινήματος. Ήταν στον εορτασμό της 17ης Νοεμβρίου το 1995, όταν πραγματοποιήθηκαν κατά τα ειωθότα διαδηλώσεις στην Αθήνα, στη διάρκεια των οποίων ημεδαποί διαδηλωτές ποδοπάτησαν και έκαψαν μία ελληνική σημαία [όχι αμερικανική] καθώς διατράνωναν τη θέληση και αποφασιστικότητά τους για την προάσπιση της δημοκρατίας που είχεν εγκαθιδρύσει η διαβόητη πλέον γενιά του Πολυτεχνείου. Έγινε ψιλοχαμός και τα βοθροκάναλα πρόβαλαν δύο φάτσες. Εκείνη του αείμνηστου εξαιρετικού ηθοποιού Βασίλη Διαμαντόπουλου, ο οποίος με πληροφόρησε ότι η ελληνική σημαία δεν είναι παρά ένα κουρελόπανο[2], και την άλλη του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Ρούσση, ο οποίος αποτελεί σήμερα στέλεχος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και ο οποίος συμφώνησε με τον προλαλήσαντα και επαύξησε, για να αποκαλέσει εν συνεχεία τους αστυνομικούς «δούλους», όπως ακριβώς δούλοι ήσαν οι εντεταλμένοι για την τήρηση της τάξης στην Αρχαία Αθήνα. Και τον μεν πρώτο τον πλήρωνα, μόνον αν ήθελα να παρακολουθήσω τις παραστάσεις του και να θαυμάσω το υποκριτικό τάλαντό του. Τον άλλον, όμως, τον πλήρωνα και εξακολουθώ να τον πληρώνω ανελλιπώς, βρέξει χιονίσει, μήνας μπει μήνας βγει, θέλω δεν θέλω εγώ ο ρατσιστής, για να διδάσκει τα παιδιά μας «Παπαρολογία του Μεταμοντέρνου Στοχασμού της Έντεχνης Πολιτειακής Μαστούρας».
Και τολμούν αυτά τα τσόλια να μιλούν για το αυγό του φιδιού. Του φιδιού που αυτοί εκκόλαψαν στον κόρφο τους για να τρώει σήμερα τα σωθικά μου.
Σωτήριος Καλαμίτσης
[1] Χρησιμοποιώ τον όρο «λαθρομετανάστες» ενσυνειδήτως, έστω και αν αρκετοί από τους διαδηλώσαντας θεωρούνται νόμιμοι, αφού υπήρξαν αρχικώς λαθρομετανάστες, εν συνεχεία δε νομιμοποιήθηκαν ποιός ξέρει πώς. Λίαν προσφάτως πληροφορηθήκαμε ότι πλείστοι όσοι εξ αυτών έχουν γεννηθεί την 1η Ιανουαρίου όποιου έτους έχουν επιλέξει οι ίδιοι κατά περίσταση. Δυστυχώς ισχύει και εδώ το υπό το Τσαρούχη ρηθέν: «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις». Ακόμη και αυτό γνώριζαν οι λάθρο. Για τέτοια οργάνωση της 5η φάλαγγας μιλάμε. Ουδείς εισαγγελεύς, όμως, έχει ευαισθητοποιηθεί να διατάξει μια έρευνα για να δούμε ποιός δημόσιος λειτουργός και υπό ποίες συνθήκες έβαλε την υπογραφούλα του και τη στρογγυλή σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας κάτω από τα κωλόχαρτα που μοίραζαν αφειδώς οι πεμπτοφαλαγγίτες.
[2] Άκουσα χθες στο ραδιόφωνο πως όταν προ καιρού τόλμησαν μερικοί ανεγκέφαλοι να κάψουν την αγγλική σημαία στο Λονδίνο, συνήλθε την επομένη το Κοινοβούλιο και ψήφισε νόμο, συμφώνως προς τον οποίον όποιος προσβάλλει αυτό το εθνικό σύμβολο τιμωρείται με κάθειρξη 20 ετών. Έτσι αντιδρούν τα σοβαρά κράτη σε ηλιθιότητες, όπως αυτή των Αλβανών «νομίμων μεταναστών» που έφθασαν στο υπέρτατο σημείο ασυδοσίας να τολμούν να πυροβολούν την ελληνική σημαία, να ουρλιάζουν ότι «Θα σας σκοτώσουμε όλοι και γκαμίσουμε Έλληνους» και να μοιράζουν και το βιντεάκι που τράβηξαν για να το δούμε όλοι οι χαχόλοι και να συνειδητοποιήσουμε τί μας περιμένει με τον κατήφορο που έχουμε πάρει.
