Το εν λόγω νομοθετικό διάταγμα εισήγαγε στη χώρα μας το παγκοσμίως πιο αυστηρό απόρρητο που αφορά σε τραπεζικές καταθέσεις. Βαρύτατες ποινές απειλούνται κατά παντός τραπεζικού στελέχους ή απλού υπαλλήλου που δίνει πληροφορίες για τραπεζικό λογαριασμό. Ακόμη και η απλή πληροφορία..
ότι ο Χ έχει λογαριασμό στην τάδε τράπεζα χωρίς καν αναφορά σε μορφή και ποσό συνιστά αξιόποινη πράξη.
Το νομοθέτημα αποτελεί δημιούργημα της χούντας, η οποία έδινε γην και ύδωρ για να προσελκύσει κεφάλαια. Το νόημα ήταν: «φέρτε τα κεφάλαιά σας εδώ και εμείς δεν θα σας ρωτήσουμε, αν προέρχονται από λαθρεμπόριο ή ναρκωτικά, ούτε βεβαίως θα μάθει ποτέ κανείς αν τα φέρατε και πού τα έχετε».
Το ίδιο νομοθέτημα ταλαιπώρησε τη χώρα με το «σκάνδαλο Κοσκωτά», όταν χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για να μην ελέγξει η Τράπεζα της Ελλάδος τους λογαριασμούς τού Κοσκωτά. Εξ αιτίας του ίδιου νομοθετήματος είχε ο παντοκράτωρ Μένιος Κουτσόγιωργας τη γνωστή δικαστική περιπέτεια, αφού μαγείρευε το περίφημο «Κουτσονόμο» αντί $ 2.000.000.
Έκτοτε αμβλύνθηκε η αυστηρότητα του νομοθετήματος, ώστε να μπορεί τουλάχιστον η ΤτΕ να ελέγχει οποιονδήποτε λογαριασμό, αλλά και να μπορεί ο δανειστής να επιβάλλει κατάσχεση στις καταθέσεις του κακόπιστου οφειλέτη του. Τα κατάλοιπα, όμως, υπάρχουν. Βέβαια το θεσπισμένο με το εν λόγω ν.δ. απόρρητο έχει καταργηθεί όσον αφορά στις φορολογικές Αρχές, οπότε διερωτάται κανείς σε τί εξυπηρετεί πλέον η ύπαρξή του. Τί είναι επί τέλους αυτό που φοβούνται οι συγκυβερνώντες και δεν το καταργούν; Μήπως ότι θα φύγουν οι καταθέσεις στο εξωτερικό;
Αφού επιστρέφουμε στη δεκαετία του ΄50 και του ΄60, ας επανέλθουμε και στο προ του 1971 απόρρητο, μήπως και μάθουμε μερικά πράγματα για τα χιλιάδες λαμόγια που μας έχουν πιεί το αίμα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
