20 Σεπ 2012

Σαν σήμερα πριν 20 χρόνια

(Σχόλιο TaXalia: Ο Σωτήριος Καλαμίτσης σήμερα, μας πάει... είκοσι χρόνια μπροστά! διαβάστε...)

06.08.2032 – του ανταποκριτού μας από το Τελ Αβίβ Φτάνη Ναταπιάνη
Σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια συνέβη στην Ελλάδα κάτι συγκλονιστικό, στο οποίο ελάχιστοι έδωσαν τη δέουσα προσοχή. Ήταν ανήμερα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, όταν..
πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα ο αείμνηστος Πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρεζ. Είχε ήδη επισκεφθεί τον αείμνηστο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και ολοκλήρωνε την επίσκεψή του στο πρωθυπουργικό γραφείο, όπου συνάντησε τον Αντώνη Σαμαρά, ακολούθως δε τους Ευάγγελο Βενιζέλο και Φώτη Κουβέλη, τότε αρχηγούς των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ και μετέχοντες στην τριμερή κυβέρνηση που είχε προκύψει από τις εκλογές της 17.06.2012.
Όλοι ανέμεναν ότι εκεί θα ολοκληρώνονταν οι επαφές του Προέδρου Πέρεζ, όταν ξαφνικά εμφανίσθηκε στο ξενοδοχείο, όπου αυτός κατέλυε, ο Αρχηγός τη Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξιος Τσίπρας. Ο Τσίπρας πραγματοποιούσε αμέριμνος τις διακοπές του στην Κρήτη, όταν...
έλαβε τηλεφώνημα που τον αναστάτωσε. Έπρεπε, λέει, να συναντηθεί οπωσδήποτε με τον Πρόεδρο του Ισραήλ. Τσακίστηκε και επέστρεψε άρον άρον.... στην Αθήνα με το πρώτο αεροπλάνο. Είχα και την πληροφορία ότι επέστρεψε με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο που είχε πετάξει στην Κρήτη γι’ αυτόν τον σκοπό, αλλά τόσα χρόνια δεν κατόρθωσα να διασταυρώσω την πληροφορία.

Η συνάντηση των δύο ανδρών διήρκεσε μία ολόκληρη ώρα, πράγμα που κέντρισε την περιέργεια και εξήψε τη φαντασία όλων, αφού οι συναντήσεις του Πέρεζ με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων είχε διαρκέσει κατά τι λιγότερο. Όταν ο Αλέξιος Τσίπρας εξήλθε του χώρου, όπου τον υπεδέχθη ο Σιμόν Πέρεζ, αρνήθηκε να προβεί σε οποιαδήποτε δήλωση. Το ίδιο συνέβη και με τον Πρόεδρο Πέρεζ. Και η δική του σιωπή είχε προβληματίσει τα λαγωνικά των εφημερίδων και των καναλιών, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια στους προβληματισμούς. Ίσως και να δόθηκε, αλλά η συνέχεια δεν έπρεπε να δει το φως της δημοσιότητος, εξ ου και η λεπτομέρεια αυτή ξεχάστηκε πολύ γρήγορα, ως [μη] όφειλε. Εμένα, όμως, με βασάνιζε και, έτσι, κατόρθωσα να πληροφορηθώ μετά από κόπους τεσσάρων ετών τί ακριβώς είχε διαμειφθεί μεταξύ των δύο ανδρών. Βλέπετε, όλοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Μοσσάντ είναι σε θέση να στεγανοποιεί ηχητικά 100% οποιονδήποτε χώρο και ότι στο λεξιλόγιο της οργάνωσης αυτής, που θεωρείται παγκοσμίως η καλλίτερη στο είδος της, η λέξη «διαρροή» είναι ανύπαρκτη. Όμως, εγώ τα κατάφερα. Ένα συγκλονιστικό ηχητικό ντοκουμέντο ήλθε στα χέρια μου, χωρίς να μπορώ, φυσικά, να αποκαλύψω τις πηγές μου. Μπορώ, όμως, μετά από τόσα χρόνια, να αποκαλύψω τί ειπώθηκε μεταξύ Πέρεζ-Τσίπρα χάρις στην υποκλοπή της συζήτησης που είχε ο Πέρεζ με τον τότε Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου, ευθύς ως ο Πρόεδρος επέστρεψε στο Ισραήλ από το επίσημο ταξίδι του στην Ελλάδα και έσπευσε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό. Ιδού η απομαγνητοφώνηση:

«Τον υποδέχθηκα προσφωνώντας τον με το σύνηθες Σαλόμ. Έκανε μια βαθειά υπόκλιση και ανταπέδωσε με ένα εξ ίσου βαθύ Σαλόμ. Απέτρεψα το χειροφίλημα που ήταν έτοιμος να μου κάνει και του υπέδειξα να καθίσει απέναντί μου. Επί 5΄ κοιταζόμασταν στα μάτια χωρίς να ανταλλάσσουμε κουβέντα. Στη συνέχεια σήκωσα το δεξί μου χέρι και στρέφοντας την παλάμη από το εξωτερικό μέρος προς το εσωτερικό με προτεταμένο τον δείκτη και τον αντίχειρα τού έκανα νόημα «Πού το πας;». Εκείνος, πήρε ένα λευκό χαρτί από ένα τραπεζάκι και έγραψε «Greek People». Σήκωσε το χαρτί με το αριστερό χέρι του και μου το έδειξε, ενώ με υψωμένο το δεξί χέρι και την παλάμη κάθετη σαν λόγχη προς το ταβάνι λύγισε τον μέσο δάκτυλο σε γωνία 90ο προς το δάπεδο [ή την οροφή, αν προτιμάτε] και άρχισε να κουνάει την παλάμη δίκην εμβόλου από δεξιά προς τα αριστερά. Χαμογέλασα και σήκωσα το δικό μου δεξί χέρι με τον βραχίονα παράλληλο προς το δάπεδο, έσφιξα τη γροθιά και ύψωσα προς τα πάνω τον αντίχειρα. Αμέσως σηκώθηκε ο Τσίπρας να φύγει, οπότε του έκανα νεύμα να καθίσει χρησιμοποιώντας τις παλάμες μου, όπως κάνουμε όταν προσπαθούμε να κλείσουμε το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, το οποίο έχουμε τιγκάρει με μαλακίες. Εκείνος ξανακάθισε και τού έκανα νόημα να μη μιλάει τοποθετώντας τον δεξιό δείκτη μου κάθετα στα χείλη μου. Μετά από λίγο χτύπησε το τηλέφωνό του, κοίταξε την οθόνη και πάτησε το πλήκτρο «αθόρυβο». «Ποιος είναι;» του έκανα νόημα με το χέρι. Πήρε ένα χαρτί και έγραψε «Kourakis». Μέτρησα άλλα 40΄, οπότε εκείνος σηκώθηκε και μου έκανε νόημα με την παλάμη, όπως όταν θέλουμε να πούμε «Μπορώ τώρα να την κάνω;». Του επέτρεψα γνέφοντας καταφατικά, του έσφιξα θερμά το χέρι και τον συνόδευσα μέχρι την εξώπορτα». «Δηλαδή θα είναι ο επόμενος;» ρώτησε ο Νετανιάχου. «Αν δεν είναι ο επόμενος, θα είναι ο μεθεπόμενος σίγουρα» απάντησε ο Πέρεζ».

Όταν πρωτάκουσα τον διάλογο αυτό μου ήλθαν στο νου τα δημοσιεύματα των εφημερίδων στην Ελλάδα που συχνά-πυκνά διερωτώντο «Θα δει ο τάδε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ; Θα προσκληθεί ο δείνα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ; Θα τον δει στον Λευκό Οίκο ή στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ;» και τα τοιαύτα. Όλοι οι εκδότες προσπαθούσαν να καταλάβουν ποιός ΄Ελλην υψηλόβαθμος υπάλληλος θα πάρει το χρίσμα για να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Γι’ αυτό παραξενεύτηκα όταν το χρίσμα δόθηκε απ’ ευθείας στον Τσίπρα χωρίς τη μεσολάβηση του Λευκού Οίκου. Φαίνεται βαρέθηκαν τους μεσάζοντες και απεφάσισαν να κάνουν τη δουλειά μόνοι τους.

Σημαδιακή μέρα εκείνη η 06.08.2012. Όλα τα προγραμματίζουν με κάθε λεπτομέρεια αυτοί οι μπαγάσηδες. Ήταν της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, όταν ο σωτήρ Αλέξιος μεταμορφώθηκε σε εν δυνάμει πρωθυπουργό.

            Υ.Γ. Προσπάθησα να επιβεβαιώσω τα διαδραματισθέντα από τον ίδιο τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αλέξιο Τσίπρα, αλλά αρνήθηκε να με δεχθεί λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας. Έχει αλλεπάλληλες συναντήσεις με εκπροσώπους των ΜΚΟ που διανέμουν κουπόνια αλληλεγγύης σε 5.000.000 νόμιμους μετανάστες, οι οποίοι θα ψηφίσουν στις επόμενες βουλευτικές εκλογές το κόμμα της «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ», όπως μετονομάσθηκε το κραταιό «ΚΚΕ», στο οποίο προσχώρησε η «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» υπό τον Ηλία Κασσιδιάρη, μόλις αυτός εκπαραθύρωσε τον Fuehrer Μιχαλολιάκο. Ο Ηλίας ανέκαθεν ηγείτο της φράξιας «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Εσωτερικού» έχοντας πνευματικώς αυτομολήσει από την ημέρα της επεισοδιακής συνάντησής του με τη Λιάνα Κανέλλη, την οποία λάτρευε στα κρυφά, όπως καταδεικνύεται από το γεγονός ότι την είχε αποκαλέσει χαϊδευτικά «κομμούνι» και όχι «μωρή κουφάλα». Πληροφορήθηκα ότι ο Ηλίας επισκέπτεται συχνά τη Λιάνα στο Γηροκομείο όπου αυτή ζη τα τελευταία τρία χρόνια. Και πάντοτε κρατώντας στα χέρια του ένα τεράστιο μπουκέτο από κατακόκκινα γαρύφαλλα σε σχήμα γροθιάς.

Σωτήριος Καλαμίτσης
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη