Το χάσαμε το τόπι

[και κάτι ελαφρό μέσα στη μαυρίλα μας]

Έβλεπα προ ημερών ειδήσεις σε ένα εκ των βοθροκάναλων, όταν κεραυνοβολήθηκα και παρά λίγο να πάθω πάρεση. Η πρώτη σύντροφος, λέει, της Γαλλίας υπέβαλε τρεις μηνύσεις. Πεπεισμένος ότι κατέχω την ελληνικήν, σκέφτηκα ότι η πρώτη – κατά χρονολογική σειρά - γκόμενα του Ολάντ ..

προσεβλήθη από κάποιους και υπέβαλε μηνύσεις. Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα για να διαπιστώσω ότι γινόταν αναφορά στη γυναίκα, με την οποία συζεί ο Πρόεδρος ης Γαλλίας και όχι στην πρώτη φιλενάδα του. Κατ’ αναλογίαν, λοιπόν, της αμερικανιάς «πρώτη κυρία», την οποία έχουμε συνηθίσει και εμείς, ο παρουσιαστής αναφέρθηκε στη γυναίκα, την οποία δεν έχει στεφανωθεί ο Γάλλος Πρόεδρος. Όπως δεν είχε στεφανωθεί τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, με την οποίαν έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά ειρήσθω εν παρόδω.

Όταν, όμως, κάνουμε λόγο για την πρώτη κυρία, εννοούμε συνήθως τη σύζυγο του ανωτάτου πολιτειακού άρχοντα, χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαίως ότι η «κυρία» πρέπει να είναι παντρεμένη για να λέγεται «κυρία». Ο Πρόεδρος είναι ο πρώτος πολίτης και η σύζυγος ή σύντροφός του είναι η πρώτη πολίτις ή πρώτη κυρία της χώρας. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούμε να αποκαλέσουμε πρώτη κυρία τη σύντροφο του Γάλλου Προέδρου, αλλά πρέπει να αναφερόμεθα σ’ αυτήν ως η «πρώτη σύντροφος»;

Μετά αναρωτήθηκα τί θα συμβεί, αν π.χ. αύριο γίνει καγκελάριος της Γερμανίας ο κ. Βεστερβέλε, ο οποίος δεν συζή απλώς με τον άνδρα της ζωής του, αλλά τον έχει νυμφευθεί [ή παντρευτεί;] κιόλας. Πώς θα αναφερόμαστε στον σύζυγό του; Θα υπάρχουν τότε δύο πρώτοι κύριοι; Θα λέμε ο πρώτος κύριος της Γερμανίας και θα εννοούμε ποιόν; Ήμαρτον Θεέ μου.

Σωτήριος Καλαμίτσης