Όταν η Χρυσή Αυγή προβαίνει σε αντιποίηση αρχής, αυτοδικία και λοιπές «εθνικές» πράξεις σε βάρος αλλοδαπών, που κατά τα στελέχη της «προασπίζουν» τα καλά και συμφέροντα του έθνους, τους καταγγέλλουμε – και ορθώς – ως εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.
Όταν, όμως, επί χρόνια οι γνωστοί – άγνωστοι κουκουλοφόροι σπάνε, καίνε, ρημάζουν...
και σκοτώνουν στο κέντρο της Αθήνας, τότε είναι «κοινωνικοί αγωνιστές» ενάντια «στη βία που ασκεί το κράτος σε βάρος των πολιτών».
Όταν ιδιωτικές επιχειρήσεις στενάζουν υπό το βάρος της ύφεσης και προχωρούν σε εκ περιτροπής εργασία, ημι-απασχόληση ή και απολύσεις, τις καταγγέλλουμε ως στυγνή εργοδοσία που ρουφά το αίμα του εργαζόμενου και τον πετά στο δρόμο σα στυμμένη λεμονόκουπα.
Όταν, όμως, το ΚΚΕ απολύει εργαζομένους από τον 902 και εν τέλει κλείνει το κομματικό όργανο, δε μιλάμε για απολύσεις και στυγνή εργοδοσία. Πάλι φταίει το κακό κράτος και ο καπιταλισμός.
Όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα επί σκανδάλων και κακοδιαχείριση δημόσιου χρήματος, ορθώς φωνάζουμε και ζητούμε την καταδίκη των υπευθύνων.
Τώρα, αν ο Πρύτανης είναι προοδευτικός Συριζαίος και φίλος του Alexis, ε, δεν πειράζει, βρε αδερφέ, να κάνει κι ένα δωράκι (i-phone) ή να κυκλοφορεί με δύο (2) πολυτελή ΙΧ υψηλού κυβισμού. Οποιαδήποτε αντίθετη άποψη είναι άδικη στοχοποίηση και πολιτική δίωξη.
Όταν αποκαλύπτονται τα εξωφρενικά bonus των golden boys, καταγγέλλουμε από την Goldman Sackhs μέχρι τον Πέτρο Κωστόπουλο για τη διαφθορά της κοινωνίας και το στρεβλό life style.
Όταν, όμως, ωσονούπω έρχεται το «κόψιμο» των συντάξεων των χρυσοκάνθαρων συνδικαλισταράδων, ε τότε πρόκειται απάνθρωπο χτύπημα σε βάρος του συνδικαλιστικού κινήματος, που σκοπό έχει να κάμψει το ηθικό των πρωτεργατών των αγώνων της εργατιάς!
Όταν κάνουμε αριστερή τέχνη υβρίζοντας τα θεία, τα εθνικά σύμβολα και τους αγωνιστές του έθνους, αυτοί που θίγονται και ενοχλούνται είναι λογοκριτές και συντηρητικούρες που δεν καταλαβαίνουν από υψηλή τέχνη και συμβολισμό.
Όταν, όμως, ένας τυχάρπαστος (που τυγχάνει μάλιστα και Αιγύπτιος Κόπτης) κάνει μία ταινία υβριστική για τον Μωάμεθ, φταίνε οι φονιάδες των λαών Αμερικάνοι που στοχοποιούν το Ισλάμ.
Βέβαια, αν κάποιος έκανε μια ταινία υβριστική ή υποτιμητική για Βελουχιώτη ή Λαμπράκη ή κάποιο άλλο από τα πολλά «τοτέμ» της Αριστεράς, τότε όλοι οι «προοδευτικοί» κουλτουριάρηδες θα τον θάβανε την ίδια ημέρα ως μισαλλόδοξο και μαύρο δεξιό.
Όταν μιλάμε για ΕΛΑΣ και εμφύλιο πρέπει πλένουμε το στόμα μας και να στάζουμε μέλι.
Όταν μιλάμε για συμμοριτοπόλεμο και παιδομάζωμα είμαστε χίτες και γερμανοτσολιάδες.
Όταν η αστυνομία προσπαθεί να περιφρουρήσει τη δημόσια περιουσία είναι «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».
Όταν οι ένστολοι βγαίνουν στους δρόμους κατά των περικοπών της κυβέρνησης, πάμε και ‘μεις μαζί τους μπας και πάρουμε ‘κανα ψηφαλάκι (σαν βλαχοδήμαρχοι)!
Όταν, όταν, όταν…..
Είναι πλείστα όσα τα παραδείγματα εκείνα που καθημερινά αποδεικνύουν πόσο υποκριτική είναι η «Αριστερά» στον τόπο μας και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος, εάν ποτέ έλθει η ώρα η μαύρη, να κυβερνήσει τον τόπο.
Καταδεικνύει, όμως, και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο, πόσο φοβισμένη και ανενημέρωτη (για να μην πω αμόρφωτη) είναι η κοινωνία μας που ανέχεται ακόμα αυτούς του γκιόζηδες να υποκρίνονται τους τιμητές των πάντων.
Σεμνός & Ταπεινός
