Γράφει για ta xalia ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαίδης
Βλέπω ειδήσεις για έρευνες σε πολιτικούς που υποτίθεται ότι πλούτισαν παράνομα και για άλλους που ξέπλεναν δισεκατομμύρια και νιώθω ότι όλοι μας, παίζουμε στο γνωστό παραμύθι του Αισώπου...
Μόνο που στο δικό μας παραμύθι το βοσκόπουλο που όλο φωνάζει που ήρθαν οι λύκοι δεν είναι ποιμένας αλλά δημοσιογράφος. Και ήδη έχει φωνάξει πολλές φορές αλλά οι λύκοι δεν...
ήρθαν. Ο συναγερμός του αποδείχθηκε λανθασμένος. Και πολύ φοβάμαι ότι όταν ο συναγερμός θα είναι πραγματικός τότε δεν θα τον πιστεύει κανένας...
Η αλήθεια είναι ότι μία κοινωνία που περνά μία σκληρή κρίση και έχει τη βεβαιότητα ότι γι' αυτήν ευθύνονται οι πολιτικοί, ανεξαρτήτως χρώματος και αρώματος, διψά για αίμα. Όταν η συνθήκη αυτή καλύπτεται τότε μία "είδηση" για έναν διεφθαρμένο πολιτικό ταξιδεύει πολύ πιο γρήγορα και από το φως στο αστρικό σύμπαν.
Οι υποθέσεις αυτές θέλουν σκληρή δουλειά, νηφαλιότητα και μεθοδικότητα. Αλλά, αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα!
Ίντερνετ, ΜΜΕ και "δημοσιογράφοι" σπεύδουν να ξεσκίσουν οτιδήποτε σχετικό.
Στη βιασύνη τους τσαλαμπατούν όχι μόνο προσωπικές αξιοπρέπειες και διαδρομές αλλά και τη δεοντολογία...
Και ερωτώ: είδαμε τις προηγούμενες μέρες την περίφημη λίστα με τους 32 βουλευτές. Μετά είδαμε τους 24 από τους 32. Από χθες βλέπουμε την υπόθεση με τα δισεκατομμύρια που υποτίθεται ότι ξέπλενε ο Μεϊμαράκης...
Πρόκειται για υποθέσεις που δεν είναι τόσο καλά επεξεργασμένες και σε καμία περίπτωση δεν έχουν φτάσει στο σημείο εκείνο που να αποκαλύπτουν με απόλυτη σιγουριά κινήσεις διαφθοράς. Δε θα έπρεπε να δουν το φως της δημοσιότητας πριν υπάρξει τελικό συμπέρασμα και μάλιστα "δεμένο" από όλες τις πλευρές;
Πολύ φοβάμαι ότι η ελληνική κοινή γνώμη πολύ σύντομα θα πάθει ανοσία σε τέτοιες ειδήσεις. Θα δει τόσες πολλές εικασίες, καταγγελίες και "ειδήσεις" που σε λίγο καιρό θα αποδεικνύονται "τζούφιες" που δε θα της προξενεί καμία κατάπληξη... Και αυτό είναι το επικίνδυνο... Η ανοσία να έρθει στη φάση που ένα αληθινό σκάνδαλο θα αποκαλυφθεί... Την ώρα που θα απαιτείται η μάξιμουμ εγρήγορση της κοινωνίας, ώστε η βάσιμη αυτή υπόθεση να οδηγηθεί στην κάθαρση...
Ας ελπίσουμε ότι τότε κανείς δε θα το πάρει ως "φολς αλάρμ" όπως με το πάθημα του βοσκόπουλου...
