του Σωτήριου Καλαμίτση
Η λιστομαχία στο ζενίθ. Λίστα 2.000 φοροφυγάδων, λίστα 6.000 οφειλετών του Δημοσίου, λίστα 1.740 μεγαλοοφειλετών, λίστα 32 πολιτικών ελεγχομένων για μαύρο χρήμα, λίστα 36 πολιτικών, λίστα 54.000 πολιτών που έβγαλαν χρήματα στο εξωτερικό, λίστα γάμου και πολλές άλλες..
λίστες. Εδώ οι καλές οι λίστες, διαλέχτεεεεεε…
Εν πρώτοις παρατηρούμε πώς η προπαγάνδα χρησιμοποιεί λέξεις φορτισμένες με αρνητικό περιεχόμενο για να προσδώσει μεγαλύτερο βάρος στην αποκάλυψη που θα κάνει τους χαχόλους να εκνευρισθούν ακόμη πιο πολύ με τα λαμόγια τους συμπολίτες που φοροδιαφεύγουν, ώστε να πέσει πάνω τους το ανάθεμα για την κακοδαιμονία της χώρας. Χρησιμοποιείται ο ξενόφερτος όρος «λίστα» αντί του ελληνικού «κατάλογος». Η μόνη καλή λίστα, για την οποίαν έχω ακούσει είναι «η λίστα του Σίνκλαιρ». Άντε και η λίστα γάμου.
Το μήνυμα με τις λίστες είναι σαφές: «Αν δεν υπήρχε τόση φοροδιαφυγή, η χώρα δεν θα χρώσταγε τόσα χρήματα, διότι το Δημόσιο θα είχε τα αναγκαία μέσα για να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του και δεν θα βρισκόταν στην ανάγκη να δανείζεται.»
Πολύ ωραία. Φταίνε για την κατάντια μας μόνον οι φοροφυγάδες. Δεν φταίνε οι μίζες με τις υπερτιμολογήσεις, οι οποίες συνόδευαν και εξακολουθούν να συνοδεύουν κάθε προμήθεια, μικρή ή μεγάλη, του Δημόσιου ή του Δημόσιου Τομέα εν γένει. Δεν φταίνε οι αλόγιστοι διορισμοί που επιβάρυναν ακρίτως τον Δημόσιο Τομέα. Δεν φταίνε τα προνόμια που μοίραζαν οι πολιτικοί στους υπηρετούντες στον Δημόσιο Τομέα. Δεν φταίει το σπάταλο και αδηφάγο κράτος. Δεν φταίει για τη φοροδιαφυγή η απόγνωση του πολίτη που βλέπει ότι όσους φόρους και να πληρώσει, δεν θα έχει ανταπόδοση από το Δημόσιο σε παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια, βελτίωση της ποιότητος της ζωής του. Ανεκάλυψαν, λοιπόν, οι πολιτικοί τη φοροδιαφυγή και για να την καταπολεμήσουν αυξάνουν τους φόρους στα εισοδήματα που δεν επιδέχονται απόκρυψης. Συνταξιούχοι και μισθωτοί θα την πληρώσουν πάλι. Ακριβώς όπως γίνεται από συστάσεως ελληνικού κράτους. Αυτοί θα πληρώσουν ξανά τους μισθούς π.χ. του κ. Καρχιμάκη ως υπαλλήλου της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Δεν εγνώριζαν οι καημένοι οι πολιτικοί ότι γίνεται όργιο φοροδιαφυγής. Έπεσαν από τα σύννεφα, μόλις το πληροφορήθηκαν.
Ας περιορισθούμε, όμως, σε ένα είδος φόρου. Το «ΕΘΝΟΣ» αποκαλύπτει σήμερα [30.09.2012] το πόρισμα του ΣΔΟΕ για την υπόθεση Καρούζου, το οποίο απλώς κάνει λόγο για τεράστια φοροδιαφυγή λόγω μη καταβολής του πράγματι αναλογούντος νόμιμου φόρου μεταβίβασης ακινήτων. Σε κάθε μεταβίβαση ακινήτου οφείλει ο αγοραστής να καταβάλει φόρο ίσο προς το 9% του τιμήματος. Αναγράφει, όμως, στο συμβόλαιο την αντικειμενική αξία τού ακινήτου και δίνει τα υπόλοιπα κάτω από το τραπέζι μέχρι την εμπορική αξία, στην οποία το αγοράζει. Αυτό το γνωρίζει ο πωλητής και ο αγοραστής. Το γνωρίζουν, όμως, και οι τράπεζες. Πώς; Με δύο τρόπους: α] χορηγούν δάνειο στον αγοραστή για να καλύψει και το κρυφό τίμημα, το οποίο ονομάζουν «δάνειο επισκευαστικό». Αγοράζω π.χ. το ακίνητο αντί € 100, γράφω στο συμβόλαιο € 30, αλλά παίρνω τραπεζικό δάνειο € 30 για να αγοράσω το ακίνητο και € 70 δήθεν για να το επισκευάσω, β] ο πωλητής καταθέτει στον τραπεζικό λογαριασμό του τόσο τα € 30 όσο και τα € 70, η δε τράπεζα, η οποία πρέπει να ελέγξει την προέλευση των κατατιθεμένων χρημάτων προς αποτροπή του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, πείθεται ότι τα € 70 προέρχονται από την αγοραπωλησία, άρα νόμιμη συναλλαγή, και κάνει το παπί για την αποφυγή του φόρου μεταβίβασης.
Αυτά δεν τα εγνώριζαν οι πολιτικοί; Ασφαλώς και τα εγνώριζαν, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια. Μήπως δεν έχουν ακολουθήσει και αυτοί την ίδια μέθοδο στις αγορές ακινήτων που πραγματοποίησαν; Κι’ επειδή πολύς ο λόγος περί ΣΔΟΕ κ.λπ., ας ερωτηθούν τα στελέχη του ΣΔΟΕ που υπηρέτησαν από συστάσεώς του ή εξακολουθούν να υπηρετούν σ’ αυτό, όλοι οι εφοριακοί, όλοι οι δικαστές, όλοι οι κατά καιρούς βουλευτές πώς συμπεριφέρθηκαν όταν αγόρασαν ένα ακίνητο. Ανέγραψαν το πραγματικό τίμημα στο συμβόλαιο ή την πολύ κατώτερη αντικειμενική αξία; Ας θυμηθούμε την «υπόθεση Παυλίδη», ο οποίος μας κουνούσε το δάχτυλο από του βήματος της Βουλής. Απεδείκνυε ότι τα ποσά που είχαν διακινηθεί μέσω λογαριασμών του είχαν χρησιμοποιηθεί για την αγορά ακινήτου στο όνομα της θυγατέρας του και είχαν εμβασθεί από τον αδελφό του που δραστηριοποιείται στη Ν. Αφρική. Τα ποσά ήταν σαφώς υπέρτερα του αναγραφέντος στο συμβόλαιο τιμήματος, αλλά δεν ακούστηκε κιχ.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι όλοι έχουμε ακολουθήσει την πεπατημένη και, έτσι, έχουμε γλιτώσει από € 15.000 έως € 100.000 ο καθένας αναλόγως της αξίας του ακινήτου που αποκτήσαμε. Ε λοιπόν, αυτά τα χρήματα καλούμαστε τώρα να πληρώσουμε με το περίφημο χαράτσι που εισπράττεται μέσω ΔΕΗ. Ας θυμηθούμε τί είχε πει ο τεράστιος Fatman, όταν ανεκοίνωσε την επιβολή του τέλους ηλεκτροδοτούμενων οικοδομημένων ακινήτων. Με τί παρομοίασε το τέλος; «Ασφάλιστρα κινδύνου [CDS] πληρώνουμε για να διατηρήσουμε την αξία της περιουσίας μας» είχε πει. Δεν έλεγε την αλήθεια βέβαια. Και η αλήθεια είναι ότι με την επιβολή του τέλους αυτού πληρώνουμε ετεροχρονισμένα τον φόρο μεταβίβασης που δεν είχαμε πληρώσει κατά την αγορά του ακινήτου μας. Το κακό είναι ότι με την πληρωμή του τέλους αυτού δεν διατηρούμε την αξία της περιουσίας μας, όπως μας είχε πει ο Fatman, διότι λόγω της ύφεσης η αξία των ακινήτων έχει μειωθεί κατά 30% τουλάχιστον. Απλώς πληρώνουμε τώρα σε δύσκολες εποχές τον φόρο μεταβίβασης που δεν είχαμε πληρώσει όταν αποκτήσαμε με αγορά το ακίνητό μας. Κι’ αν τυχαίνει να το έχουμε κληρονομήσει ή να μας το έχουν δωρίσει [δωρεά ή γονική παροχή], πληρώνουμε τον φόρο μεταβίβασης που είχεν αποφύγει ο κληρονομούμενος ή ο δωρητής. Δεν έχουμε πει ότι όλα εδώ πληρώνονται;
Σωτήριος Καλαμίτσης
