Κριτική της δημοτικής παράταξης "Θεσσαλονίκη Ανοιχτή πόλη" του Τρ.Μηταφίδη
Βιώνουμε σήμερα τον κοινωνικό κανιβαλισμό της παγκόσμιας κρίσης του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και της «κοινωνίας της αγοράς», που γιγαντώνει τις κοινωνικές ανισότητες, στραγγαλίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα, επιδεινώνει την περιβαλλοντική υποβάθμιση, ..
καταστρέφει τους φυσικούς πόρους. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση των ανέργων, η φτωχοποίηση μεγάλων στρωμάτων, που επιφέρουν τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, είναι το αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που μοναδικό στόχο έχει την αύξηση των κερδών.
Στη χώρα μας, οι εναλλασσόμενες δικομματικές κυβερνήσεις της συμφοράς, αφού οικοδόμησαν ένα στρεβλό, αντιαναπτυξιακό, πελατειακό και διεφθαρμένο, παραγωγικό και πολιτικό μοντέλο, άνοιξαν την πόρτα στο ΔΝΤ, την τρόικα και στην εφαρμογή των δύο μνημονίων. Στα δυόμισι χρόνια εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε έρημη χώρα. Διανύουμε το πέμπτο έτος ύφεσης, το ΑΕΠ μειώθηκε 22%, οι αποδοχές μειώθηκαν στο ήμισυ και η ανεργία τριπλασιάστηκε.
Ειδικότερα, η εφαρμογή των δύο μνημονίων έχει οδηγήσει την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση σε μείωση κατά 55% των θεσμοθετημένων πόρων της, η οποία αναμένεται να ξεπεράσει το 60% στο τέλος της χρονιάς, ενώ σχεδιάζεται μια νέα μείωση της τάξης του 29%, που θα έχει ως συνέπεια την αδυναμία των Ο.Τ.Α. να πληρώσουν ακόμα και τους εργαζόμενους τους. Μαζί με την οικονομική ασφυξία, την απαγόρευση των προσλήψεων, τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και τη μεταφορά επιπλέον 240 αρμοδιοτήτων χωρίς την μεταφορά των αναγκαίων πόρων, οι περικοπές οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε πολιτική ασφυξία την Τ.Α. Παράλληλα, προετοιμάζουν το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και τον εκμηδενισμό των ελάχιστων κοινωνικών παροχών, που θα οδηγήσουν σε νέες οικονομικές επιβαρύνσεις για τους πολίτες.
Ίδια εικόνα υπάρχει και στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση, όπου η μείωση κατά περίπου 40% των πόρων της, μαζί με την απουσία δημοκρατικού προγραμματισμού, τον ερμαφρόδιτο χαρακτήρα της μεταξύ κρατικής διοίκησης και τοπικής αυτοδιοίκησης και τη διατήρηση της επιτήρησης του κράτους με τις επτά αποκεντρωμένες κρατικές διοικήσεις, δημιούργησαν έναν νέο γραφειοκρατικό μηχανισμό.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι δύο χρόνια λειτουργίας της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, με την κατ’ ευφημισμόν «μεταρρύθμιση Καλλικράτη», όλες οι εκτιμήσεις, οι διαφωνίες και οι αντιρρήσεις που είχαμε εκφράσει έχουν δικαιωθεί. Ο «Καλλικράτης» ήταν μια αντιδημοκρατική, συγκεντρωτική μεταρρύθμιση, η πρώτη δοκιμασία της μνημονιακής πολιτικής, που είχε ως αποτέλεσμα η Τ.Α. να απομακρύνεται από τους πολίτες και τις ανάγκες τους και να ενισχύεται η μονοπρόσωπη εξουσία.
Για τη ριζοσπαστική Αριστερά, η Τ.Α. αποτελεί τον εγγύτερο προς τους πολίτες, δημοκρατικό και συγχρόνως συμμετοχικό θεσμό διοίκησης, το δεύτερο πυλώνα του πολιτικοδιοικητικού μας συστήματος. Αποτελεί, δηλαδή, διακριτό επίπεδο άσκησης και διαχείρισης ευθύνης της διακυβέρνησης, που πρέπει να παίρνει μέρος στον αναγκαίο δημοκρατικό προγραμματισμό και οφείλει να επιδιώκει κάθε φορά τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους στη λήψη των αποφάσεων της. Από την σύγκρουση της με τα συγκεντρωτικά κέντρα αποφάσεων της κρατικής εξουσίας, λόγω της άμεσης καθολικής δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεων της, και με βάση τις αρχές της εγγύτητας, τη επικουρικότητας και της τοπικής αυτονομίας, πηγάζει ο κινηματικός και διεκδικητικός χαρακτήρας της Αυτοδιοίκησης, που φυσικά όχι μόνο δεν αναιρεί, αλλά ενισχύει τον θεσμικό της ρόλο. Λόγω του ρόλου που πρέπει να παίζει η Τ.Α., είναι πολιτικά αναγκαία η εφαρμογή της απλής αναλογικής και η ριζική φορολογική μεταρρύθμιση με ανακατανομή των πόρων.
Υποστηρίζουμε ότι η Τ.Α., σ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, θα μπορούσε να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση των πολιτών, όχι μόνο με στόχο την απόκρουση αυτής της πολιτικής, αλλά και ως ο βασικός μοχλός αλληλεγγύης και υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής με δράσεις που θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Διότι, η Τ.Α. είναι αυτή που σηκώνει αποκλειστικά το βάρος της κοινωνικής πολιτικής του κράτους, έχοντας οργανώσει ένα εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικών υπηρεσιών, που απευθύνεται στο σύνολο των πολιτών και ιδιαίτερα στους φτωχούς, τους ανέργους και τους οικονομικά ασθενέστερους. Οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» και τα ΚΔΑΠ, είναι κάποιες από της δομές που αναγκαστικά θα κλείσουν και κατ’ επέκταση θα λείψουν από τους πολίτες, που τα έχουν σήμερα ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη, με την εφαρμογή των νέων μέτρων.
Η Τ.Α. οφείλει να βρεθεί δίπλα στα άτομα που έχασαν ή κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, στα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ένταξη ή στην επανένταξη στην αγορά εργασίας, στα άτομα που είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και στα άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η λειτουργία κοινωνικών παντοπωλείων, ιατρείων, φαρμακείων, η δημιουργία κοινωνικών συνεταιρισμών και η εθελοντική ενισχυτική διδασκαλία είναι μερικές μορφές αλληλεγγύης, γιατί δεν πρέπει να μείνει «κανείς μόνος του στην κρίση».
Δηλώνουμε για άλλη μια φορά την αντίθεση μας στις επιχειρούμενες πολιτικές, είτε άμεσης, είτε έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων, στις επαπειλούμενες απολύσεις των εργαζομένων στην Τ.Α και στην λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων που εξελίσσεται στους ΟΤΑ με τις αναθέσεις της αποκομιδής και της λειτουργίας των εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων σε ιδιώτες.
Ο αγώνας που δίνουνε στην Τ.Α είναι πρώτα από όλα αγώνας επιβίωσης της αυτοδιοίκησης. Αγώνας που πρέπει να δυναμώσουμε, γιατί δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεκινήσει η στάση πληρωμών από την Τ.Α., όπως σχεδιάζουν, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ολοκληρωθεί η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας και η αναγκαστική εγκατάλειψη της κοινωνικής πολιτικής. Η λύση είναι η συλλογική αντίδραση της Αυτοδιοίκησης μαζί με το λαό και τους εργαζόμενους απέναντι στην εξαθλίωση της με συγκεκριμένους τρόπους.
Στην κατεύθυνση αυτή ενεργοποιούμε καθημερινά τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, δημιουργώντας παράλληλα ένα ευρύτατο και πολύμορφο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης Οι Δήμαρχοι και τα Δημοτικά Συμβούλια πρέπει να αναμετρηθούν με τη σκληρή πραγματικότητα. Στις προσπάθειες αυτές ενημέρωσης, συγκρότησης μετώπων αντίστασης και επεξεργασίας εναλλακτικών προτάσεων, επιδιώκουμε τη συμμετοχή ευρύτερων κοινωνικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων που θέλουν να ανατρέψουν τις καταστροφικές πολιτικές του μνημονίου.
Στο πλαίσιο αυτό χαιρετίζουμε τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες-δράσεις του «Συντονιστικού των Πρωτοβάθμιων Σωματείων ΟΤΑ Ν. Θεσσαλονίκης».
