Του Arsen Ostrovsky *
Η αντίδραση του Τούρκου Πρωθυπουργού Recep Erdoğan στην πρόσφατη επιθετικότητα της Συρίας μπορεί να ήταν εντελώς δικαιολογημένη. Ωστόσο, οι πράξεις του αποπνέουν υποκρισία δεδομένων των βιτριολικών επιθέσεών του εναντίον τουΙσραήλ
Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση της Τουρκίας εξαπέλυσε - δικαιολογημένα - στρατιωτική δράση κατά της Συρίας ως απάντηση στις οβίδες του καθεστώτος Assad που σκότωσαν πέντε Τούρκους πολίτες στην πόλη Akcakale. Εκ των υστέρων, μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι μια κατάλληλη στιγμή προκειμένου ο Τούρκος Πρωθυπουργός Recep Erdoğan να εξετάσει το ενδεχόμενο να ζητήσει συγνώμη από το Ισραήλ για ορισμένες από τις βιτριολικές επιθέσεις του κατά του Εβραϊκού κράτους για την αντίδρασή του στις πυραυλικές επιθέσεις που εξαπέλυε η Hamas από τη Γάζα στα τέλη του 2008.
Απαντώντας στην απρόκλητη επίθεση της Συρίας εναντίον της Τουρκίας, ο Erdoğan δήλωσε ότι "η Τουρκία είναι μια χώρα ικανή να προστατεύσει τους πολίτες και τα σύνορά της. Κανείς δεν πρέπει να επιχειρήσει να δοκιμάσει την αποφασιστικότητά μας στο θέμα αυτό".
Επιπλέον, στο αίτημα που κατέθεσε στις 4 Οκτωβρίου στο Κοινοβούλιο για έγκριση στρατιωτικής δράσης κατά της Συρίας, ο Erdoğan πρόσθεσε:
"Η κατάσταση έχει φτάσει σ’ ένα σημείο που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και απειλές για την εθνική μας ασφάλεια. Ως εκ τούτου, έχει αναπτυχθεί η ανάγκη για άμεση δράση και λήψη των απαραίτητων προφυλάξεων απέναντι σε πρόσθετους κινδύνους και απειλές που μπορούν να στρέφονται σε βάρος της χώρας μας".
Κάθε κυρίαρχο κράτος έχει το πρωταρχικό καθήκον, και την ευθύνη, να προστατεύει τους πολίτες του από την ξένη επιθετικότητα και τις τρομοκρατικές ενέργειες.
Η απόφαση του Erdoğan για αποστολή Τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία ήρθε μετά από μία και μοναδική πυραυλική επίθεση η οποία, σύμφωνα με τις Συριακές αρχές, ήταν τυχαία αλλά παρ’ όλα αυτά σκότωσε πέντε Τούρκους πολίτες.
Ωστόσο, το Ισραήλ υπέμεινε 8.000 και πλέον ρουκέτες καθώς και πολλά άλλα θύματα από τη Γάζα προτού καταλήξει σε αντίποινα εναντίον της Hamas στην 'Επιχείρηση Συμπαγές Μολύβι' το Δεκέμβριο του 2008. Τα πυραυλικά πυρά συνεχίζονται και σήμερα από τη Λωρίδα της Γάζας.
Τη στιγμή της Ισραηλινής αντίδρασης, ο Erdoğan εξαπέλυσε ένα μπαράζ βιτριολικών επιθέσεων εναντίον του Ισραήλ που όμοιές του δεν είχαν υπάρξει ποτέ στην ιστορία των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών, χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες του Ισραήλ εναντίον των τρομοκρατών της Hamas στη Γάζα ως ένα "έγκλημα κατά της ανθρωπότητας" και λέγοντας ότι "Το Ισραήλ πρέπει να πληρώσει ένα τίμημα για την επιθετικότητα και τα εγκλήματά του". Έφτασε μάλιστα στο σημείο να ζητήσει τον αποκλεισμό του Ισραήλ από τα Ηνωμένα Έθνη.
Στην περίφημη πλέον διάσκεψη στο Νταβός της Ελβετίας τον Ιανουάριο του 2009, προτού κατέβει από το βήμα και χωρίς καμία διπλωματικότητα, ο Erdoğan επέπληξε τον Πρόεδρο του Ισραήλ Shimon Peres λέγοντας "είστε γέρος και η φωνή σας είναι δυνατή εξαιτίας της ένοχης συνείδησής σας" προσθέτοντας ότι "όταν πρόκειται για σκοτωμούς, ξέρετε καλά πως να σκοτώνετε".
Τη φραστική αυτή επίθεση ακολούθησε αμέσως μια ερώτηση του Προέδρου Peres προς τον Erdoğan η οποία ακούγεται σχεδόν προφητική τώρα: "Τι θα κάνατε εσείς αν κάθε βράδυ έπεφταν ρουκέτες στην Κωνσταντινούπολη;"
Λοιπόν, μόνο μία ρουκέτα έπεσε στην Τουρκία και ξέρουμε την απάντηση: μία άμεση πυραυλική αντεπίθεση και έγκριση της αποστολής Τουρκικών στρατευμάτων στο Συριακό έδαφος.
Ίσως τώρα ο Erdoğan να μπορέσει να εκτιμήσει ελαφρώς καλύτερα την απειλή των πυραυλικών πυρών που αντιμετωπίζει το Ισραήλ και την ανάγκη αντίδρασης σε τέτοιες πράξεις επιθετικότητας και τρομοκρατίας κατά του άμαχου πληθυσμού.
Μόλις λίγες μέρες πριν, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης στη Νότια Αφρική, ο Erdoğan κατηγόρησε και πάλι το Ισραήλ για "κρατική τρομοκρατία". Αυτό ήρθε ως απάντηση στα σχόλια ενός Ισραηλινού διπλωμάτη που είπε ότι το Εβραϊκό κράτος είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τους πολίτες του από την τρομοκρατική οργάνωση Hamas η οποία συνεχίζει να εξαπολύει πυραυλικές επιθέσεις κατά του Ισραηλινού εδάφους.
Ωστόσο, αν η Τουρκία μπορεί ν’ αποκαλεί τις αντιδράσεις της στα Συριακά πυρά ως "αυτοάμυνα" αναγκαία για την πρόληψη "απειλών και κινδύνων" για την εθνική της ασφάλεια, τότε είναι το αποκορύφωμα της υποκρισίας να κατηγορεί το Ισραήλ για "κρατική τρομοκρατία" όταν η απειλή που εκείνο αντιμετωπίζει είναι, με όποιο κριτήριο κι αν μετρηθεί, πιο επίμονη, πιο βίαιη και πιο εκτεταμένη.
Παρομοίως, μπορεί κανείς να εφαρμόσει μια παρόμοια αναλογία στη συνεχιζόμενη διένεξη της Τουρκίας με το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) το οποίο η Τουρκική κυβέρνηση θεωρεί τρομοκρατικό. Μόλις σήμερα, ο Erdoğan διακήρυξε ότι "δεν κλαίμε" για τον θάνατο "τρομοκρατών" απαντώντας στην πρόσφατη έκφραση συμπάθειας από τον αρχηγό της αστυνομίας του Diyarbakir για το θάνατο μαχητών του ΡΚΚ.
Στο πλαίσιο αυτό, θα ήταν επίσης σκόπιμο για τον κ. Erdoğan να εξετάσει το ενδεχόμενο απόσυρσης των επίμονων απαιτήσεών του για μια Ισραηλινή συγγνώμη αναφορικά με το περιστατικό του στολίσκου της Γάζας 2012 που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο εννέα Τούρκων πολιτών όταν επιβαίνοντες στο σκάφος επιτέθηκαν βάναυσα σε Ισραηλινούς στρατιώτες.
Ίσως θα έπρεπε να του θυμίσει κάποιος ότι ο στολίσκος, ο οποίος έφυγε με τις ευλογίες της Τουρκικής κυβέρνησης υπό την καθοδήγηση της τρομοκρατικής ομάδας IHH, είχε ως σκοπό να παραβιάσει το εμπάργκο της Λωρίδας της Γάζας η οποία ελέγχεται από τη Hamas και αποτελεί εφαλτήριο για επιθέσεις με ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ.
Αντ’ αυτού, ο Erdoğan αρνείται ν’ αναγνωρίσει ότι η Hamas - μια ομάδα που δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ κι εξακολουθεί να επιδιώκει την καταστροφή του - είναι μια τρομοκρατική οργάνωση και αγκαλιάζει τους ηγέτες της στις συχνές επισκέψεις τους στην Άγκυρα.
Ακριβώς όπως η Τουρκία έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπίζεται τους πολίτες της από πράξεις επιθετικότητας και τρομοκρατίας που προέρχονται από τη Συρία, έτσι και το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπίζεται τους πολίτες του από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Hamas και όσων την υποστηρίζουν.
Αντί ν’ απαιτεί μια Ισραηλινή συγγνώμη για το στολίσκο, εκείνος που πρέπει να ζητήσει συγνώμη είναι ο Erdoğan για τις εντελώς αδικαιολόγητες και βιτριολικές επιθέσεις του υπό το φως των πρόσφατων ενεργειών της κυβέρνησής του. Οτιδήποτε λιγότερο, θα ήταν εντελώς υποκριτικό.
*Ο Arsen Ostrovsky είναι δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ανεξάρτητος δημοσιογράφος, πρώην ερευνητής στο Ινστιτούτο Hudson και Βοηθός Συντάκτη στο EYEontheUN.org
http://www.thecommentator.com/article/1783/erdogan_sovereignty_and_israel
http://cohen.gr/n
