Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να κατανοηθεί ότι οι «εταίροι» και η κυβέρνηση έχουν αλλάξει μόνον τη μέθοδο του εκβιασμού των πολιτών. Κατά τα άλλα, ο παρανομαστής παραμένει ίδιος: Αν δεν ψηφιστεί το καταστροφικότερο Μνημόνιο 2 με τα παράλογα μέτρα, απειλούν ξανά με έξοδο της..
Ελλάδας από την ΟΝΕ, έξοδο από την ΕΕ, έξοδο από τον πλανήτη γη κτλ. Δεν έχει σημασία αν δεν το δηλώνουν ευθέως, το λένε πλαγίως αυτή τη φορά (σημ.: για να μην διαψεύσουν το προπαγανδιστικό σύνθημα του ΓΑΠ2 – Α. Σαμαρά, ότι δήθεν: «Η Ευρώπη θα ψηφίσει Ελλάδα»).
Εκτός από το βαρετό μοτίβο των εκβιασμών, έχουμε επιπλέον το παραμύθι των «δραματικών διαπραγματεύσεων» μεταξύ των υποτελών στούρνων της κυβέρνησης και των σχιζοφρενών τεχνοκρατών της Τρόικας.
Οι «διαπραγματεύσεις» δεν έχουν κανένα νόημα. Διότι όταν κάποιος ξεκινάει να διαπραγματεύεται εξωφρενικά παράλογες απαιτήσεις, το περισσότερο που θα μπορέσει να επιτύχει θα είναι η αφαίρεση του εξωφρενικού από το παράλογο. Λ.χ., αν η Τρόικα ζητάει την αύξηση των ημερών της εβδομάδας κατά μία, προκειμένου οι Έλληνες να δουλεύουν οχτώ(!) ημέρες την «εβδομάδα» (...για βγουν τα νούμερα…), δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί επιτυχία ο συμβιβασμός για εργασία εφτά ημέρες την εβδομάδα.
η συνέχεια στο http://massmedia-gr.blogspot.com/2012/10/blog-post_15.html