Όχι μνημόσυνα για τη Θεσσαλονίκη

του Δημήτρη Γαρούφα
πρώην προέδρου του Δ.Σ.Θ

Το 2012, χρονιά εορτασμού των 100 χρόνων απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης, οδεύει προς το τέλος του και φοβούμαι ότι η επέτειος πέρασε απαρατήρητη. ΄Έγιναν κάποιες εκδηλώσεις και
γίνονται κάποια συνέδρια(μερικά σοβαρά) αλλά λείπουν οι προτάσεις κι΄ο διάλογος για τη αναζήτηση νέου ρόλου για το μέλλον της Θεσσαλονίκης.
Είναι αλήθεια ότι η μεγάλη ιστορική ευκαιρία για τη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκε το 1989 με την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων των γειτονικών χωρών οπότε με το άνοιγμα των συνόρων απέκτησε οικονομική και πολιτιστική ενδοχώρα. Μπορούσε να λειτουργεί σε Μητροπολιτικό ρόλο και να εδρεύουν σε αυτή όλοι οι οργανισμοί της Ε.Ε που θα απευθύνονταν στα Βαλκάνια αποτελώντας μια άτυπη Βαλκανική πρωτεύουσα. Δυστυχώς δεν έγιναν αυτά που έπρεπε να γίνουν γιατί δεν το ήθελε η κεντρική εξουσία αλλά και γιατί οι εκπρόσωποι της πόλης δεν είχαν το σθένος να διεκδικήσουν αποτελεσματικά όσα έπρεπε να γίνουν. ΄Έγιναν κάποιες αποσπασματικές προσπάθειες με δημιουργία διαβαλκανικών φορέων που είχαν έδρα την Θεσσαλονίκη από φορείς της πόλης(δικηγόροι, δημοσιογράφοι, Πανεπιστήμια κλπ.)αλλά δεν στηρίχθηκαν και ατόνησαν. Δημιουργήθηκαν και κάποιοι φορείς από την κεντρική εξουσία αλλά με κρύα καρδιά και με μεγάλη καθυστέρηση(Διεθνές Πανεπιστήμιο, ΣΑΕ κλπ.) που δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα.
Φέτος αντί συνεδρίων για το παρελθόν της πόλης και κάποιων αποσπασματικών εκδηλώσεων νομίζω ότι πιο επωφελές θα ήταν η διοργάνωση συζητήσεων σε αναζήτηση του νέου ρόλου της Θεσσαλονίκης και σ΄ αυτό το πλαίσιο επιβάλλονταν η πρόκληση ενός διαλόγου ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα και τους φορείς της πόλης για τον μελλοντικό ρόλο της..
Στη Θεσσαλονίκη ενδεικτικά θυμίζω ότι υπάρχει το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, η ΔΕΘ ,το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το ΚΘΒΕ, το Διεθνές Πανεπιστήμιο, η Εθνική Σχολή Δικαστών, το Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου, τα Μουσεία της, η Ε.Μ.Σ και πληθώρα άλλων φορέων. Αν υπάρξουν δράσεις όλων αυτών με κοινή στόχευση, το όραμα μπορεί να γίνει πράξη και μπορεί η Θεσσαλονίκη να λειτουργεί σαν ΄Μητροπολιτικό κέντρο μιας ευρύτερης περιοχής.
Το έχουμε πει παλιότερα αλλά το επαναλαμβάνουμε: το εθνικό συμφέρον επιβάλλει η Αθήνα να εκφράζει το Ελληνικό κράτος ως πρωτεύουσά του και η Θεσσαλονίκη το Ελληνικό ΄Εθνος με φορείς που θα απευθύνονται σε αυτό όπως το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού ( με ουσιαστική δράση όμως) η ΕΤ3 λειτουργώντας δορυφορικά κλπ. ενώ ταυτόχρονα από την Θεσσαλονίκη και μέσω των φορέων της θα έπρεπε να εκφράζεται η εξωστρέφεια του Ελληνικού κράτους… Αντί μνημοσύνων για το ένδοξο παρελθόν της πόλης χρειαζόμαστε όραμα για το μέλλον της…
* Δημοσιεύθηκε(17-10-12) στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ.