Το ζήτημα της εργοθεραπείας είναι πολύ σημαντικό καθότι χιλιάδες άνθρωποι με ειδικές ανάγκες εξαρτώνται άμεσα από αυτήν την επιστήμη. Εαν προσθέσουμε μέσα σε αυτά τα άτομα και τους ..
γονείς τους που υποφέρουν για τα παιδιά τους κάθε ημέρα, προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στις πουέξοδες θεραπείες τους, καταλαβαίνουμε ότι η πολιτεία θα έπρεπε να είναι στραμένη στο χώρο της εργοθεραπείας με πιο "δεκτικό" αυτί. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται περί πολύ απαιτητικής επιστήμης, λόγω του αντικειμένου της, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ματώσει για να πάρουν το πτυχίο τους, και ματώνουν πολύ περισσότερο στο χώρο της δουλειάς τους. Δεν είναι το ίδιο ένα αυτιστικό παιδί, με ένα φυσιολογικό παιδί. Και όμως αντιμετωπίζονται σαν να κάνουν φυσιολογική δουλειά γραφείου.
Αρκεί να δει κάποιος τον πόνο ενός γονέα που έχει παιδί με ειδικές ανάγκες, και τι τραβάει για αυτό, και θα καταλάβει ποσο σημαντική είναι η προσφορά της εργοθεραπείας. Ας το σκέφτονται όλοι όσοι έχουν την τύχη να έχουν φυσιολογικά παιδιά.
Παρακάτω ακολουθεί η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Εργοθεραπευτών.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Εργοθεραπευτών είναι ο επαγγελματικός σύλλογος που εκπροσωπεί από το 1982 τους εργοθεραπευτές που δραστηριοποιούνται στην ελληνική επικράτεια. Οι εργοθεραπευτές είναι απόφοιτοι Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος και με... τις εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις τους αυτοπασχολούνται ή αποτελούν ισότιμα μέλη των διεπιστημονικών ομάδων σε νοσοκομεία, ιδρύματα, κέντρα αποκατάστασης - ψυχικής υγείας και σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης της χώρας βάσει του υπ' αριθμόν 83/30-1-1989 Προεδρικού Διατάγματος (ΦΕΚ 37, τεύχος α', 7/2/1989). Συμμετέχουν επάξια στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας καθώς και στην πρόληψη αναπηρίας και ψυχικών ασθενειών σε ανθρώπους όλων των ηλικιακών ομάδων.
Τους τελευταίους 12 μήνες, από την έκδοση του ΕΚΠΥ του ΕΟΠΥΥ, με συνεχείς συναντήσεις, αλλεπάλληλα έγγραφα και υπομνήματα αιτούμαστε από κάθε αρμόδιο φορέα αφενός την καθιέρωση του όρου «εργοθεραπευτική συνεδρία» αντί του όρου «εργοθεραπευτική πράξη», αφετέρου τον ορισμό ενιαίας αμοιβής για την εργοθεραπευτική συνεδρία στο ποσό των δέκα πέντε (15) ΕΥΡΩ, επαυξημένη κατά 50% για τις κατ’ οίκον συνεδρίες, έναντι του εξευτελιστικού/απαξιωτικού ποσού των 1,23 ΕΥΡΩ που ισχύει στο κρατικό τιμολόγιο από το 1991, ως ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ (157/91 ΠΔ ΦΕΚ 62/τ. Α’/30.4.91).
Παρά την έκδοση της υπ’αριθμ. 31/05-04-2012 Απόφασης της 235ης Ολομέλειας του Κεντρικού
Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), ήτοι του πλέον αρμόδιου καθ’ύλην φορέα που από της συστάσεώς
του εν έτει 1982 μέχρι και σήμερα λειτουργεί ως επίσημο συμβουλευτικό όργανο σε θέματα δομής και λειτουργίας του συστήματος Υγείας, «σχετικώς με την κοστολόγηση της Εργοθεραπευτικής Συνεδρίας», σύμφωνα την οποία γνωμοδοτεί υπέρ της αντιμετώπισης της εργοθεραπείας ως συνεδρίας και προτείνει την αποζημίωση της σε 15 ευρώ, η πολιτεία προχωρά στην έκδοση νέου κανονισμού, στον οποίο για μία ακόμα φορά, δείχνει την απαξίωσή της στην αναγνωρισμένη παγκοσμίως επιστήμη / επάγγελμα της εργοθεραπείας.
Οι προσπάθειές μας για συνάντηση με τον καθ’ύλην αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας παραμένουν άκαρπες.Ο εμπαιγμός κάθε έλληνα εργοθεραπευτή εκπροσωπούμενο από το ΔΣ του ΣΕΕ, αλλά και των ανθρώπων και των οικογενειών τους που χρειάζονται υπηρεσίες εργοθεραπείας σταματάει εδώ.
• Ζητάμε ίση αντιμετώπιση με τις συναφείς και ισότιμες ειδικότητες των φυσικοθεραπευτών
και λογοθεραπευτών που αμείβονται με 20 και 15 ευρώ αντίστοιχα και έμπρακτη
αναγνώριση των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων.
• Ζητάμε την ένταξη μας στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, αφού εργαζόμαστε στους
ίδιους χώρους και τις ίδιες συνθήκες με τους νοσηλευτές και έχουμε κερδίσει δικαστικά
ίσο νοσοκομειακό επίδομα με αυτούς
Διοργανώνουμε παράσταση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 31/10/2012 στις 11.00, έξω από
το υπουργείο Υγείας, Αριστοτέλους 17, Αθήνα
Ζητάμε ακρόαση από τον Υπουργό κο Λυκουρέντζο και επίδοση υπομνήματος παρουσία
του νομικού συμβούλου του Σ.Ε.Ε.
