Άκουγα τον Διονύση Σαββόπουλο να ερμηνεύει το τραγούδι του και διάφορες εικόνες περνούσαν από μπροστά μου, διάφοροι διάλογοι μεταξύ καθημερινών ανθρώπων, ανέργων, μισθωτών, συνταξιούχων.
Εικόνες εφιαλτικές του σήμερα, βγαλμένες ίσως από κάποια άλλη, παλαιότερη εποχή, την οποία δεν έζησα, την έμαθα από αφηγήσεις μεγαλυτέρων.
Τι γινόταν ΤΟΤΕ, και τι γίνεται σήμερα.
Σήμερα, το 2012 σε μια χώρα που βιώνει μια δεύτερη «κατοχή», σε μια χώρα που ο κόσμος της ψάχνει ακόμα και στα σκουπίδια, στα υπολείμματα των λαϊκών (και όχι μόνο) αγορών για να βρει κάτι να φάει.
Σήμερα που τα πάντα έχουν ξεπουληθεί και είμαστε ΞΕΝΟΙ στα σπίτια μας, στον τόπο μας.
Σήμερα που δεν έχουμε δικαίωμα στη ζωή, γιατί έτσι αποφάσισαν άλλοι για εμάς και τα παιδιά μας.
Ποιες εικόνες να πρωτοπεριγράψω;
Σε άλλη περίπτωση ίσως αποτελούσαν το σενάριο κάποιας ταινίας.
Δυστυχώς όμως είναι εικόνες αληθινές, καθημερινές, είναι ένας ατέλειωτος εφιάλτης.
Εφιάλτης να βλέπεις τον συνταξιούχο (τα περήφανα γηρατειά) να μετρά τις πενταροδεκάρες για το φαί, τα φάρμακα, τους λογαριασμούς, τα χαράτσια και να μην βγάζει άκρη γιατί ΔΕΝ του φτάνουν να ζήσει, να φάει….
Εφιάλτης να ακούς τους ανθρώπους αυτούς να λένε πως δεν ξέρουν ΠΩΣ θα ζεστάνουν τα σπίτια τους γιατί ΔΕΝ φτάνουν τα λεφτά για να αγοράσουν ξύλα η πετρέλαιο….
Εφιάλτης να βλέπεις τους ανέργους και να μαθαίνεις ότι κάποιοι, ίσως πολλοί, είναι χωρίς ρεύμα δυο και τρία χρόνια, εφιάλτης να ακούς ότι υποσιτίζονται τα παιδιά και να μαθαίνεις ότι λιποθυμούν μικροί και μεγάλοι από την πείνα!
Βέβαια για αυτά τα κανάλια, τα ΜΜΕ (κατά τα άλλα) δεν λένε κουβέντα.
Ποιες εικόνες να πρωτοπεριγράψω;
Τις ατέλειωτες ουρές στα ιατρεία από τα ξημερώματα για να πάρουν ένα χαρτάκι με το πολυπόθητο νούμερο για ιατρική εξέταση η συνταγογραφηση;
Τον χαμό που γίνεται στα νοσοκομεία και γενικότερα στο χώρο της υγείας, και που πολύ σύντομα θα γίνει πολύ μεγαλύτερος αφού ο κοσμάκης θα πληρώνει και το παραμικρό, εξετάσεις, φάρμακα, κλπ, η καλύτερα θα ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΙ;
Τελικά «Νιόνιο», τον χειμώνα ετουτο ΔΕΝ θα τον πηδήσουμε.
Φρόντισαν οι κυβερνήσεις μας γι αυτό.
Και για να το σιγουρέψουν μάλιστα, λαμβάνουν και επιπλέον «μέτρα».
«Δεν είμαι πασόκα, δεν είμαι ούτε ΚΚΕ»…
Είμαι ένας από τις εκατοντάδες χιλιάδες των ελλήνων που ψάχνω.
Ψάχνω για δουλειά, εδώ και τρία σχεδόν χρόνια, ψάχνω για την ΥΓΕΙΑ μου που την έχω χρυσοπληρώσει με την δουλειά μου μέχρι που απολύθηκα και εγώ, ψάχνω να βρω τρόπο να ζεστάνω το σπίτι μου, ψάχνω, ψάχνουμε, ΠΩΣ ΝΑ «πηδήσουμε» το χειμώνα ετούτο, αλλά ΔΕΝ……..
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com