του Χάρη Κυπριανίδη
Προέδρου των εργαζομένων στο Μετρό Θεσσαλονίκης
26η Οκτώβρη σήμερα και ως γνωστόν σε ένα παράλληλο σύμπαν, σήμερα..
θα πραγματοποιούσαμε τα εγκαίνια του Μετρό και θα κάναμε την πρώτη βόλτα με τους υπερσύγχρονους συρμούς του καλύτερου Μετρό στην Ευρώπη.
Δυστυχώς όμως ζούμε στην Ελληνική πραγματικότητα και το μόνο που έχουμε να καμαρώνουμε από αυτό το έργο, είναι ένα σωρό εργοτάξια που εγκλωβίζουν καταστήματα, ταλαιπωρούν οχήματα και πεζούς, αυξάνουν την εγκληματικότητα με τα σκοτεινά σημεία που δημιουργούν, ασχημαίνουν την πόλη μας με τις αντιαισθητικότατες λαμαρίνες και παραμένουν απλά τρύπες.
Τρύπες εμφανισιακά, αλλά και μεταφορικά. Τα λεφτά που πρόκειται να κοστίσει τελικά το ακριβό ήδη Μετρό, είναι πολύ περισσότερα κι αυτό εξαιτίας των λαθών και των αστείων χειρισμών που έχουν γίνει στην πλάτη του έργου. Εκατοντάδες εκατομμύρια θα στοιχίσουν στους Έλληνες πολίτες αυτά τα λάθη και η ευαισθησία των υπευθύνων για εξοικονόμηση χρημάτων εξαντλήθηκε στην υπογραφή συμβάσεων 30 επαναπροσληφθέντων με πολύ μικρότερες απολαβές. Το νούμερο της οικονομίας;;; 12.000€. Τώρα πραγματικά μπορούμε να είμαστε ήσυχοι. Θα γλυτώσει το κράτος 12.000€. Δεν μας ενοχλούν τα εκατοντάδες εκατομμύρια. Τα λεφτά του εργαζόμενου που είναι απαραίτητα για να ζήσει την οικογένεια του μας ενοχλούσαν.
Όσον αφορά το δικαίωμα σου να φωνάξεις και να διαμαρτυρηθείς; Η απάντηση ήταν… Αγωγή και ελάτε τρέχοντας να σας δικάσουμε. ΠΑΡΑΝΟΜΗ η διαμαρτυρία των εργαζομένων. ΠΑΡΑΝΟΜΗ η κραυγή για το δίκαιο αίτημα… ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ. Καθυστερούμε το Μετρό με τις κινητοποιήσεις μας. Ζητάμε ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τους Θεσσαλονικείς, γιατί εξαιτίας μας το Μετρό θα τελειώσει 2 μέρες αργότερα. Είμαστε ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ. Αυτοί όμως που θα καθυστερήσουν το Μετρό 7 και πλέον χρόνια, είναι νόμιμοι. Δεν χρειάζεται να απολογηθούν για τις καθυστερήσεις και για το τεράστιο πρόσθετο κόστος του έργου. Είναι νόμιμοι.
Κρύβονται όλοι πίσω από τους Νόμους. Ξεχνάν όμως το Σύνταγμα. Το θεμέλιο λίθο της Δημοκρατίας . Εμείς δεν ξεχνάμε ότι ζούμε στη Χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και την δίδαξε στα υπόλοιπα κράτη.
Εμείς θέλουμε να κοιταζόμαστε τα μάτια και να μην ντρεπόμαστε. Θέλουμε να γυρίζουμε στις οικογένειες μας με ψηλά το κεφάλι. Θέλουμε να μπορούμε να ζήσουμε με τους μισθούς που παίρνουμε και αν εσείς δεν μας τα επιτρέπεται αυτά…
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
