Ο Μπουτάρης και ο... Βοναπάρτης!

Ο Δήμαρχος στη χθεσινή σεμνή, λιτή και ..."στα όρθια" τελετή του απολογισμού του έργου του για το... 2011 (άργησε λίγο να την κάνει, αλλά πρώτη φορά είναι;) ήταν σύντομος, κυρίως γιατί δεν είχε να πει και πολλά.

Μίλησε πάλι για οράματα, σχέδια και την επόμενη...

τετραετία που θα βγει Δήμαρχος γιατί είναι και θα είναι ο καλύτερος! Καποια στιγμή, πίστεψα, ότι δεν τα έλεγε στους δημότες και στους τηλεθεατές της Δημοτικής Τηλεόρασης - που εγκατέλειψαν τα ...τούρκικα (βρήκε κι αυτός ώρα να λογοδοτήσει) - αλλά στην πολυκομματική του παράταξη, στους "δικούς" του γιατί ορισμένοι εξ αυτών καλοβλέπουν την καρέκλα του εδω και χρόνια, δυο συγκεκριμένα!

Κι ίσως έκανε καλά να τους "ταπώσει" και "να βουλώσει στόματα", οπως μόνο αυτός ξέρει. Αλλωστε χωρίς αυτόν, δύσκολα θα ψηφίζονταν οι περισσότεροι και ακόμη πιο δύσκολα θα εκλέγονταν! Βέβαια θα μπορούσε να βρει μια αλλη ευκαιρία για να κάνει επίδειξη της δυναμης και της... προσωπικότητας του και οχι την ωρα του απολογισμού του έργου του στο Δήμο Θεσσαλονικης, γνωστό πια και ως Δήμο Μπουτάρη!

Πέρα από την παραδοχή του, ότι στο θέμα της καθαριότητας δεν τα κατάφερε (άλλωστε δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά, τα σκουπίδια και φαίνονται και βρωμάνε) παραπονέθηκε για την απουσία Γκιουλέκα ο οποίος απάντησε με δελτίο τύπου, του... τύπου " τι κάνει απολογισμό ο Δήμαρχος; Αφού δεν έκανε έργο...

Κι αυτό καλό μου ακούγεται, όμως θα προτιμούσα τον παρ ολίγον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, με την αμέριστη υποστήριξη της κυβερνώσας παράταξης ΝΔ, να το πει κατα πρόσωπο ή καλύτερα οπως θα λεγε και ο Κυρ Γιάννης "στα μούτρα" του και Live...

Έτσι αυτό που "κράτησα" από τη χθεσινή διαδικασία - λέμε τώρα - είναι η δήλωση του δημοτικού συμβούλου των Οικολόγων και δημοσιογράφου του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων Χρ. Μάτη:

"Βοναπαρτισμός: πολιτικό φαινόμενο κατά το οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται σε ένα πρόσωπο που έχει τη ...λαϊκή αποδοχή, κυβερνά αυταρχικά και, ακόμη κι αν πιστεύει ότι υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα, στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τους στόχους μιας ολιγαρχίας"

Μελίνα Καραπαναγιωτίδου