Το τρομακτικό ιδιωτικό χρέος της Ισπανίας

του Βασίλη Βιλιάρδου
Η ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ: Τα πλεονεκτήματα της Ελλάδας, το τρομακτικό ιδιωτικό χρέος της Ισπανίας, εν μέσω κρίσης ακινήτων και τραπεζών, οι δύσκολες επιλογές της, δημοσιονομική πολιτική και ΑΕΠ, η τραπεζική ενοποίηση, η διαχείριση του χρέους από την Ιαπωνία και οι προοπτικές της
πατρίδας μας

Η Ελλάδα δεν θεωρείται πλέον η χώρα, η οποία ανησυχεί ιδιαίτερα τη διεθνή κοινότητα - ούτε καν την Ευρωζώνη. Η αιτία δεν είναι πως ξεπέρασε την κρίση, στην οποία οδηγήθηκε μετά το 2008 - επίσης όχι το ότι έχουν πεισθεί οι δανειστές της, πως το χρέος της είναι βιώσιμο.

Αντίθετα, οι περισσότεροι αναλυτές έχουν την άποψη ότι, η Ελλάδα θα διαγράψει ένα μεγάλο μέρος του δανεισμού της από τα άλλα κράτη - ειδικά από την ΕΚΤ, η οποία δεν είναι δυνατόν να κερδοσκοπεί εις βάρος της (ενδεχομένως μετά τις εκλογές στη Γερμανία). Στα πλαίσια αυτά πιστεύουν πως, όταν κάτι τέτοιο συμβεί, η χώρα μας θα λύσει αμέσως τα προβλήματα της - με το διπλασιασμό της τιμής των ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, τους τελευταίους λίγους μήνες, να το προεξοφλεί.

Αναλυτικότερα, επειδή το πρόβλημα της Ελλάδας είναι αποκλειστικά και μόνο το ελλειμματικό δημόσιο, ενώ ο ιδιωτικός τομέας της δεν είναι σε καμία περίπτωση υπερχρεωμένος, η επόμενη διαγραφή χρέους, σε συνδυασμό με την τεράστια μείωση των αμοιβών των εργαζομένων τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης με τον έντονο περιορισμό των κρατικών δαπανών, θα επιλύσει όλα της τα προβλήματα.

Εκτός αυτού η Ελληνική βιομηχανία, η οποία εμφανίζει ήδη σημεία ανάκαμψης, δεν υποφέρει από τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, από τα οποία «βάλλονται» κυριολεκτικά η Ιταλία και η Ισπανία - πόσο μάλλον ο τουρισμός η γεωργία και η ναυτιλία. Η Ελλάδα πρέπει απλά να βρει τον καλό της εαυτό και να επαναπροσδιορίσει την οικονομία της - εγκαθιστώντας ένα σωστό φορολογικό και επιχειρηματικό πλαίσιο, καθώς επίσης ένα λειτουργικό Κράτος Δικαίου, καταπολεμώντας παράλληλα τη διαφθορά.

Εάν, ή μάλλον όταν αυτό συμβεί, καθώς επίσης αφού σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος σε υποφερτά επίπεδα, με χαμηλά επιτόκια δανεισμού και βιώσιμες δόσεις αποπληρωμής (κάτι στο οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει η αγορά παλαιοτέρων ομολόγων εκ μέρους της χώρας μας, όσο ακόμη πωλούνται φθηνά), η Ελλάδα θα αρχίσει αμέσως να αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς - γεγονός που θεωρείται σχεδόν βέβαιο.

Ας μην ξεχνάμε δε ότι, η Ελλάδα είχε και έχει τον καλύτερο «κρατικό ισολογισμό» από όλες σχεδόν τις δυτικές χώρες (περιουσιακά στοιχεία πολύ υψηλότερα των χρεών της) - αν και δυστυχώς καμία δημόσια υπηρεσία δεν έχει ασχοληθεί με τη σύνταξη του, κατά τα πρότυπα της Ν. Ζηλανδίας και των επιχειρήσεων διεθνώς.

Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να καταλάβει, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, την πρώτη θέση στην «παραγωγή» χρυσού στην Ευρώπη - με 425.000 ουγγιές, ξεπερνώντας το νούμερο ένα, τη Φιλανδία, η οποία «παράγει» 220.000 ουγγιές ετησίως (πηγή: Handelsblatt). Το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και με πολλά άλλα μέταλλα ή ορυκτά – χωρίς να κρίνουμε την ορθότητα ή μη τέτοιου είδους αποφάσεων, από περιβαλλοντολογικής πλευράς.

Περαιτέρω η Ελλάδα, εκτός από τα ενεργειακά αποθέματα που διαθέτει ή τις πολεμικές αποζημιώσεις που αναμφίβολα της οφείλονται, σύμφωνα με τους ίδιους τους Γερμανούς, έχει επίσης ένα από τα χαμηλότερα συνολικά χρέη, όπως φαίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί:

η συνέχεια στο http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2714.aspx