Αγοράζοντας Ελληνικά προϊόντα στηρίζω την πατρίδα μου. Έτσι μου λένε. Ναι, αλλά αυτοί που έχουν βγάλει κάτι εκατομμύρια στο εξωτερικό και φοροδιαφεύγουν ασύστολα στην πλειοψηφία τους ελληνικά προϊόντα πουλάνε.
Κατά πόσο λοιπόν βοηθάω την πατρίδα μου αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα; Μήπως..
τελικά πετυχαίνω το αντίθετο;
Και δεν αναφέρομαι βέβαια στην πραμάτεια της λαϊκής αγοράς. Μιλάω για τις μεγάλες ελληνικές εταιρίες που στο μεγαλύτερο τους ποσοστό έχουν ξένους μετόχους και το εργατικό της δυναμικό είναι αλλοδαποί.
Αν λοιπόν εκτός από τις καταθέσεις που πηγαίνουν σε τράπεζες του εξωτερικού συνυπολογίσω το μερτικό των μετόχων που επίσης φεύγει έξω και τους μισθούς των εργατών που σε μεγάλο ποσοστό στέλνονται στις πατρίδες τους για να ζήσουν τις οικογένειες τους τότε πώς βοηθάω την Ελλάδα;
Δεν λέω ότι κάποια από τις παραπάνω πράξεις είναι παράνομη. Αλλά πώς διάολο βοηθάω την Ελλάδα;
Ας το δω όμως κι αλλιώς. Όταν ένα ελληνικό προϊόν έχει την διπλή τιμή από το αντίστοιχο ξένο, γιατί να μην πάρω το πιο οικονομικό, ειδικά σήμερα που η κρίση σαρώνει;
Γιατί να χρεωθώ την κουτοπονηριά του Έλληνα έμπορου;
Επειδή είναι Έλληνας; Τότε θα έπρεπε πρώτος εκείνος να σκεφθεί σαν Έλληνας και να μου κάνει καλύτερη προσφορά. Όμως από την στιγμή που εκείνο με βλέπει μόνο σαν καταναλωτικό ζώο και υποψήφιο αγοραστή και όχι σαν άνθρωπο ή Έλληνα εγώ γιατί να τον στηρίξω;
Μου λένε να κάνω διακοπές στην Ελλάδα την ώρα που εγώ ως Έλληνας καλούμαι να πληρώσω δύο και τρεις φορές περισσότερα από τον ξένο που θα έρθει στην χώρα μου. Την ίδια ώρα, οι διακοπές στο εξωτερικό είναι τουλάχιστον 50% πιο οικονομικές!
Το θέμα δεν έχει να κάνει με εθνική συνείδηση. Έχει να κάνει με την εκμετάλλευση της εθνικής συνείδησης. Και η εκμετάλλευση είναι που ισοδυναμεί με προδοσία, κοροϊδία και αλητεία.
από το iPanic
