του Δημήτρη Γαρούφα*
Είναι θέμα ημερών πλέον η ψήφιση νέου πακέτου μέτρων(σε γενικές γραμμές είχαν συμφωνηθεί επί κυβερνήσεως Παπαδήμου) με περικοπές δαπανών αλλά και αποδοχών εργαζομένων, συντάξεων κλπ. που αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση με αύξηση της ανεργίας και περαιτέρω ..υποβάθμιση της ζωής των πολιτών.
Η χώρα μπαίνει πλέον στην καρδιά της θύελλας, στο μάτι του κυκλώνα, και θα περάσει έναν βαρύ πολιτικό χειμώνα με απρόβλεπτες αλλαγές και στο πολιτικό σύστημα γιατί όπως τα προηγούμενα μνημόνια οδήγησαν κόμματα εξουσίας στο περιθώριο έτσι και τώρα η νέα θύελλα πιθανόν να οδηγήσει σε κυρίαρχες θέσεις ακραίες πολιτικές δυνάμεις.
Υποτίθεται ότι με τα νέα μέτρα θα έχουμε την ελπίδα να γίνει βιώσιμο το χρέος σε μερικά χρόνια αλλά φοβούμαι ότι και τα νέα μέτρα θα χειροτερέψουν την θέση του ΄Έλληνα πολίτη αλλά δεν θα λύσουν το πρόβλημα της οικονομίας μας γιατί όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ερωτηθείς ο Γερμανός οικονομολόγος Μπόφινγκερ: «Η στρατηγική του σόκ έχει αποτύχει. Υπό συνθήκες σπειροειδούς φθίσης της οικονομίας οι περικοπές δεν προσφέρουν τίποτα. Το ζητούμενο είναι προγράμματα ανάκαμψης».
Αναντίρρητα στη χώρα μας υπήρχε ανάγκη μεταρρυθμίσεων για να λειτουργούν ουσιαστικά οι θεσμοί , ανάγκη ανασύνταξης του κράτους και περιστολή δαπανών. Γι΄ αυτό χρειάζονταν να υλοποιηθεί ένα σχέδιο σωτηρίας της με τρία σκέλη: 1)περιστολής δαπανών ,2)ανάπτυξης της χώρας με αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της και 3)θεσμικών μεταρρυθμίσεων. Δηλαδή μαζί με τις περικοπές δαπανών θα έπρεπε να παρουσιασθεί και ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης το οποίο π.χ. να έχει στόχο τα 15 εκατομμύρια τουρίστες να γίνουν 20 η 25 για να αυξηθούν τα έσοδα από τον τουρισμό, τα 15 περίπου δισ.. Ευρώ που φέρνει ετησίως σε συνάλλαγμα η Εμπορική μας ναυτιλία να γίνουν 20,τον προσανατολισμό της γεωργίας μας σε νέες καλλιέργειες με πραγματική παραγωγή και εξαγωγές και την αξιοποίηση των άλλων πλουτοπαραγωγικών μας πηγών(ορυκτός πλούτος κλπ.) .Τέλος μαζί με όλα αυτά έπρεπε να υλοποιηθεί ένα βραχυχρόνιο σχέδιο θεσμικών αλλαγών που μπορούσαν να γίνουν χωρίς να απαιτείται Συνταγματική αναθεώρηση(π.χ. μείωση του αριθμού των Βουλευτών σε 200) που θα έδινε τον τόνο λιτότητας και αποτελεσματικότητας αλλά και να παρουσιαστεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο ανασύνταξης του κράτους και ουσιαστικής λειτουργίας των θεσμών μέσω της Συνταγματικής αναθεώρησης που μπορεί να αρχίσει ως διαδικασία από την άνοιξη του 2013.
Τέτοιο ολοκληρωμένο σχέδιο σωτηρίας και ανάπτυξης της χώρας δεν συζητήθηκε και δεν παρουσιάστηκε. Γι΄ αυτό έστω και αργά ,έστω και μετά την ψήφιση των μέτρων, πρέπει να εκπονηθεί ,να παρουσιασθεί και κυρίως να υλοποιηθεί άμεσα τεκμηριωμένο σχέδιο ανάπτυξης και θεσμικών μεταρρυθμίσεων για να υπάρχει ελπίδα προοπτικής για τη χώρα.
*Δικηγόρος, πρώην πρόεδρος Δ.Σ.Θ.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε (24-10-12) και στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ.
