Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (και στα ΜΜΕ) μια τελευταία δημοσκόπηση, που θέλει τον..
ΣΥΡΙΖΑ (αυτόν ντε, του Πάντζα) στη πρώτη θέση με 30%.
Ακολουθούν η ΝΔ, και η «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» Χρυσή Αυγή.
Ποιος τη χάρη μας, δηλαδή…
Να δω συγκυβέρνηση Τσίπρα – Μιχαλολιάκου, και τι στο διάολο…
Να αγκαλιάζονται στο Σύνταγμα, Αφγανοί, τσολιάδες, και χρυσαυγίτες παλικάρια, και να χορεύουν σε ρυθμούς Γαϊτάνου, και Πάνου Τζαβέλα, να καεί το πελεκούδι.
Να στελεχωθεί η νέα εθνικιστική αστυνομία, με λεβέντες Μουσουλμάνους με φουστανέλες, και άλλα τέτοια πολλά (και φαιδρά).
Λένε, ότι η Δούρου δηλώνει ενθουσιασμένη, και μαζί με τον Λαφαζάνη, ετοιμάζονται για ντου στο Μαξίμου…
Διάλεξαν ήδη χαλιά, και πίνακες (ντανταϊστικής τεχνοτροπίας), που θα κοσμούν το κυβερνητικό μέγαρο.
Ο Τσίπρας όμως δεν πολυακούγεται.
Φήμες τον θέλουν απασχολημένο με εντατικά κατ οίκον φροντιστήρια αγγλικών! Για να αλώσει, λέει την Ευρώπη, και ποιος ξέρει, ίσως και την Αμερική.
Μπορεί και αυτός να ονειρεύεται Harvard και Stanford!
Όπως και να έχει η κατάσταση, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η πάγια πίστη μου ότι ο Έλληνας είναι χαβαλές.
Δεν πάει να κινδυνεύει η οικονομία, το κράτος, το έθνος;
Αυτός εκεί.
Να περιμένει τον από μηχανής Θεό, που θα σώσει την κατάσταση, κατατροπώνοντας τον εκάστοτε εχθρό, είτε είναι Πέρσης, είτε Γερμανός, είτε κάποιος οίκος αξιολόγησης κ.ο.κ.
Οπότε, μιας και αποδείχθηκαν πάπαλα οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής, που παρεμπιπτόντως πωλούνται προς $1 έκαστη στο e bay, και ο Ελληνοαμερικανός κροίσος με τα €600 δις ένας ακόμη λαμόγιος, τι να κάνει και ο Έλληνας;
Στρέφεται προς τον νέο Κολοκοτρώνη, τον Αλέξη, αυτόν που προεκλογικά υπόσχονταν βασικό μισθό €1.400, και αφοπλισμό της φασιστικής μας αστυνομίας.
Αυτόν που, άσχετα αν δεν έχει ιδέα από τον πραγματικό μαρξισμό, εν τούτοις σχεδιάζει να κρατικοποιήσει τα πάντα, ελπίζοντας στην καταλυτική επίδραση, και στην οικονομική αποτελεσματικότητα του … ελληνικού δημόσιου τομέα!
Και έτσι, με αυτά και με αυτά, η κρίση συνεχίζεται, ο Σαμαράς δίνει τις πολυεπίπεδες μάχες του με τον πραγματικό εχθρό, και εμείς βαυκαλιζόμαστε στον καναπέ, παρακολουθώντας Τούρκους ζεν πρεμιέδες, και ονειρευόμενοι τον Αλέξη (Τσε Παπάρα) επάνω σε λευκό άτι, που θα μας σώσει από την φτώχεια, προσλαμβάνοντας μας όλους στο δημόσιο, και εξοφλώντας τα χρέη μας με δραχμές, ή μάλλον (πιο πιθανό) με γρόσια.
Εμάς όμως, μάλλον θα μας πληρώνει με φακές (εισαγόμενες εξ Αιγύπτου, ή έστω με μεξικανικά φασόλια φριχόλες, προσφορά το ένα στα δύο τσουβάλια, του Τσάβεζ).
Το μόνο που έχω να πω, σ αυτή τη δύσκολη για όλους μας συγκυρία, είναι πως πρέπει να συνέλθουμε.
Ή αλλιώς, δεν μας χ…εις ρε Τσίπρα;
Και μιας και μαθαίνει αγγλικά, ας του πω αλά Πίνκ Φλόυντ, και στο δικό του επίπεδο αγγλικής:
Χέι Τσίπρας, λιβ δε Γκρις αλόουν…..
orthografos
