Προτάσσω το υστερόγραφο
«Πρέπει να θρηνήσουμε για τη δραχμούλα μας. Άλλ’ όχι και νατα βάψουμε μαύρα. Από τώρα. Ποιός ξέρει … Μια-δυο «Νίκαιες» ακόμη και το μαγαζάκι των Βρυξελλών διαλύθηκε. Και τότε …
ζήτω και πάλι η δραχμή».
Ο αντιγραφεύς
Σωτήριος Καλαμίτσης