16 Νοε 2012

Πέρυσι σαν σήμερα

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Αφιερωμένο στην εικοσάχρονη άνεργη Ελληνίδα που αυτοπυρπολήθηκε προχθές εξ αιτίας των 157 πράσινων δοχείων νυκτός.
Για να ισχυροποιούμε τη μνήμη μας, προκειμένου να μην απορούμε για όλα αυτά που μας βρίσκουν και μένουμε με το στόμα ανοιχτό, επιβεβλημένο είναι να ανατρέχουμε σε όσα έχουν κάνει κατά καιρούς οι φωστήρες που μας κυβέρνησαν ή μας κυβερνούν.

            Προχθές, λοιπόν, έγινε ένας μικρός χαμός με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικό τον «νόμο Ραγκούση» περί ιθαγενείας. Ο πρωθυπουργός έδωσε αμέσως εντολή να γίνουν οι σχετικές τροποποιήσεις  του νόμου, ώστε να είναι συμβατός με τη δικαστική κρίση, και να μη χάσει το πλεονέκτημα στην επικοινωνιακή μάχη που θα παρακολουθήσουμε. Ακολούθησαν μύδροι κατά της δικαστικής αποφάσεως από τους εραστάς των λαθρομεταναστών με πρώτη και καλλίτερη την κ. Τζάκρη [υπάρχουν τόσοι πολλοί λαθρομετανάστες στην εκλογική της περιφέρεια;]. Ξέχασαν οι πολιτικοί ταγοί μας τη συνεχιζόμενη διάλυση της κοινωνίας και εφόρμησαν κατά των Ελλήνων [«Ελληναράδες» τους αποκαλούν, αλλά δεν πειράζει] για να προστατεύσουν  τους λαθροεισβολείς.
            Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τί υπέγραψε πέρυσι σαν σήμερα ο MrDildo, Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ναι, αυτός που είπε προεκλογικώς στο ακροατήριό του στην Κόρινθο ότι πρέπει να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, επειδή με τον Αντρέα  και το ΠΑΣΟΚ λίγδωσαν το αντεράκι τους. Αυτός ο tres chic monsieur, τον οποίον ενοχλούσε η παρουσία των trop banal τσαντιριών των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος. Αυτός που «παρεκάλεσε» τον Εισαγγελέα Πεπόνη να επιταχύνει την υπόθεση του Αντρίκου και τωνCDS. Σαν σήμερα, λοιπόν, πέρυσι υπέγραψε αυτή η τεράστια πολιτική φυσιογνωμία το πόνημα του προκατόχου του κ. Χάρη για την καταπολέμηση της εχθροπάθειας, ώστε να λάβει αυτό την άγουσα προς τη Βουλή. Στην αιτιολογική έκθεση του σχετικού νομοσχεδίου, το οποίο αναπαύεται εις τας αγκάλας της Βουλής και εύχομαι να αναπαυθεί και εις το νεκροταφείο των αζήτητων, διαβάζουμε:

«Στην ελληνική έννομη τάξη, οι συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις έχουν ποινικοποιηθεί, ως ένα βαθμό, από τον ν. 927/1979. Δεδομένου, όμως, ότι ο παραπάνω νόμος έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά την μετάβασή της σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία, όπου η ισότιμη προστασία όλων των ατόμων, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ή τον γενετήσιο-σεξουαλικό προσανατολισμό τους, προβάλλει ως πρωταρχική υποχρέωση του κράτους. Για το λόγο αυτό θεωρείται επιβεβλημένη η εισαγωγή ενός επικαιροποιημένου και βελτιωμένου νομοθετήματος, σε αντικατάσταση του προηγουμένου, ώστε να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικότερα οι σοβαρές μορφές εκδήλωσης ρατσιστικών και ξενόφοβων συμπεριφορών».

Ας το πάρουμε απόφαση λοιπόν. Πάμε για πολυπολιτισμική κοινωνία. Αυτή την ανάγκη της ελληνικής μονολιθικώς ομοιογενούς φυλής και κοινωνίας διαπίστωσαν οι φωστήρες της πράσινης λαίλαπας, εξ ου και όφειλαν να την ικανοποιήσουν. Είναι τόσες και πολύ σοβαρές οι προκλήσεις [πόθεν;] που παραμονεύουν στον δρόμο μας προς την πολυπολιτισμική κοινωνία μάς λέει ο κ. Dildo που δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Αδημονούμε. Γιατί πάμε σε μία τέτοιου είδους κοινωνία, πώς πάμε, εάν θέλουμε να πάμε, ουδείς βεβαίως μας ερώτησε. Υποτίθεται ότι όλα αυτά τα εγκρίναμε δια της ψήφου μας την 04.10.2009, με την οποία επιλέξαμε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ του κ. Dildo, το οποίο, όλως περιέργως, ουδέποτε εφαρμόσηκε με εξαίρεση τα λεφτά που σκόρπισαν οι πράσινοι εξωγήινοι στους λαθροδεντρίτες εις ένδειξη αλληλεγγύης του ελληνικού λαού προς τους επιβήτορές του. 
Με τα Μνημόνια και τα τοιαύτα ήταν και εξακολουθούν να είναι τόσο απασχολημένοι όλοι αυτοί οι αστέρες, ώστε δεν σκέφτηκαν να προστατεύσουν τους νεοάστεγους, τους λιμοκτονούντες, τους βαρέως  ασθενούντες, τους νεόπτωχους, τους υποψήφιους αυτόχειρες ΕΛΛΗΝΕΣ από τα αλλεπάλληλα κύματα των εφόδων των τραπεζιτών και του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος. Σκέφτηκαν, όμως, να προστατεύσουν τους έχοντες διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, λες και δεν τους τρώμε κάθε μέρα στη μάπα από τα μεσημεριανάδικα κατ’ ελάχιστον, ώστε να έχουμε εθισθεί στην ύπαρξή τους, στο ταλέντο τους και στη μεγαλοσύνη τους, και όλους αυτούς που έχουν επιδράμει στη χώρα, τους οποίους έχουμε νοιώσει ποικιλοτρόπως στο πετσί μας. Από θρασύτατες δημόσιες διαδηλώσεις κατά παράβαση του Συντάγματος μέχρι εισβολές στα σπίτια μας, ξυλοκοπήσεις, ληστείες και δολοφονίες. 
Και να μην παραλείψω να επισημάνω ότι ο νυν Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και δεν συμμαζεύεται εξέφρασε χθες αφ’ ενός την αντίθεσή του με την τροποποίηση του νόμου Ραγκούση, παρά την εντολή Σαμαρά και την απόφαση του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου της χώρας, αφ’ ετέρου τη συμπόνοια του για τους δικαστές και δικηγόρους λέγοντας χαρακτηριστικά ότι οι δανειστές μας «μάς πάτησαν». Στον κ. Παπαφίγκο απαντώ: «΄Οποιος δεν θέλει να πατηθεί, μπορεί είτε να παραιτηθεί είτε να πει σ’ όποιον τον πατεί  να πάει να γαμηθεί».

Σωτήριος Καλαμίτσης

Υ.Γ. Επειδή αναγνώστες τινές κειμένων μου σημειώνουν σε σχόλια ότι «με την άδειά μου» αναδημοσιεύουν το κείμενο σε κάποιο άλλο blog, ενημερώνω τους πάντας ότι δεν διεκδικώ πνευματικά δικαιώματα από τα κείμενά μου, εξ ου και μπορεί οποιοσδήποτε να τα αντιγράφει όπου θέλει άνευ αδείας μου, αρκεί να γράφει το όνομά μου ως συντάκτη και το όνομα τούτου εδώ του blοg, από το οποίο το αντιγράφει. Αν ξεχάσει το όνομά μου, δεν με πειράζει. Το όνομα του blog, όμως, δεν πρέπει να το ξεχνά.  Για λόγους τάξεως ηθικής και μόνον.